Page images
PDF
EPUB

εἶθ' αἱ Λιβυρνίδες περὶ τετταράκοντα τὸν ἀριθμόν· εἶτ ̓ ἄλλαι νῆσοι, γνωριμώταται δ ̓ Ἴσσα, Τραγούριον, Ἰσσέων κτίσμα, Φάρος, ἡ πρότερον Πάρος, Παρίων κτίσμα, ἐξ ἧς Δημήτριος ὁ Φάριος, καὶ ἡ τῶν Δαλματέων παραλία καὶ τὸ ἐπίνειον 5 αὐτῶν Σάλων. ἔστι δὲ τῶν πολὺν χρόνον πολεμησάντων πρὸς Ῥωμαίους τὸ ἔθνος τοῦτο· κατοικίας δ ̓ ἔσχεν ἀξιολόγους εἰς πεντήκοντα, ὧν τινας καὶ πόλεις, Σάλωνά τε καὶ Πριάμωνα καὶ Νινίαν καὶ Σινώτιον, τό τε νέον καὶ τὸ παλαιόν, ἃς ἐνέ πρησεν ὁ Σεβαστός. ἔστι δὲ καὶ Ἀνδήτριον ἐρυμνὸν χωρίον, Ο Δάλμιον δὲ μεγάλη πόλις, ἧς ἐπώνυμον τὸ ἔθνος· μικρὰν δ ̓ ἐποίησε Νασικᾶς καὶ τὸ πεδίον μηλόβοτον διὰ τὴν πλεονεξίαν Α. 485 τῶν ἀνθρώπων. ἴδιον δὲ τῶν Δαλματέων τὸ διὰ ὀκταετηρί δος χώρας ἀναδασμὸν ποιεῖσθαι· τὸ δὲ μὴ χρῆσθαι νομίσμασι. πρὸς μὲν τοὺς ἐν τῇ παραλίᾳ ταύτῃ ἴδιον, πρὸς ἄλλους δὲ 15 τῶν βαρβάρων πολλοὺς κοινόν. Ἄδριον δὲ ὄρος ἐστί, μέσον τέμνον τὴν Δαλματικήν, τὴν μὲν ἐπιθαλάττιον, τὴν δ ̓ ἐπὶ θάτερα. εἶθ ̓ ὁ Νάρων ποταμὸς καὶ οἱ περὶ αὐτὸν Δαόριζοι καὶ Ἀρδιαῖοι καὶ Πληραῖοι, ὧν τοῖς μὲν πλησιάζει νῆσος ἡ Μέσ λαινα Κόρκυρα καλουμένη καὶ πόλις, Κνιδίων κτίσμα, τοῖς δὲ 20 Αρδιαίοις ἡ Φάρος, Πάρος λεγομένη πρότερον· Παρίων γάρ ἐστι κτίσμα.

6. Οὐαρδαίους δ ̓ οἱ ὕστερον ἐκάλεσαν τοὺς Ἀρδιαίους· ἀπέ

619).

11. ἐποίησεν

2. ἴσα ABCl Xyl. corr. ισσέων, et e sec. m. in αι mut., A, inde ισσαίων ghik, eamque formam habet Polyb. II, 11, 12: alteram tamen tuetur Steph. s. v. 4. καὶ ἡ] ἔπειτα ἡ Pleth. Tzsch. Cor.: dehinc Guar. ἑξῆς δὲ susp. Cas. ἀμματέων ACl. 7. Πρώμωνα non male coni. Schwghs. ad Appian. Illyr. c. 12. 9. ἀδρήτριον C ἀνδρήτριον ABI, Tzsch. corr. verum iam viderat Cellarius (v. Geogr. ant. I Ρ. 10. δαίμμιον codd., Xyl. corr.: cf. Steph. Βyz. s. v. ἀσικᾶς Al ἐποίησεν ἀσικὰς Ο. 12. δαλματαίων C. τῆς ante χώρας add. Epit. Steph. s. v. Δάλμιον, Εust. ad Dion. v. 97. νομίσματι Cor. Casaubonum secutus. 14. άλλους] ἀλλήλους codd., Cas corr. 15. πολλοῖς Bl ἄνδριον Ε σάρδιον Pleth: inde et propter Ardiaeorum nomen Ἄρδιον scripserunt Tzsch. Cor., quod Xyl. iam posuerat, Cas. removerat. μέσην Cor., recte, ut opinor.

διαῖοι Pleth.

13. Articulum

[ocr errors]

18. σαρ

Παραῖοι susp. Tzsch. ex Steph. s. v., App. Illyr. 10. 19. κέρκυρα Epit. 22. οὐαραλίους codd., Cor. corr. ex J. Fr. Gron. coni. (ad Liv. XXVII, 30): erroris causa manifesta.

σαρδιαίους Cl.

ωσαν δ ̓ αὐτοὺς εἰς τὴν μεσόγαιαν ἀπὸ τῆς θαλάττης Ρωμαῖοι, λυμαινομένους αὐτὴν διὰ τῶν λῃστηρίων, καὶ ἠνάγκασαν γεωργεῖν. τραχεῖα δὲ χώρα καὶ λυπρὰ καὶ οὐ γεωργών ἀνθρώπων, ὥστ ̓ ἐξέφθαρται τελέως, μικροῦ δὲ καὶ ἐκλέλοιπε. τοῦτο δὲ καὶ τοῖς ἄλλοις ἔθνεσι τοῖς ταύτῃ συνέβη· οἱ γὰρ 5 πλεῖστον δυνάμενοι πρότερον τελέως ἐταπεινώθησαν καὶ ἐξέλιΓαλατῶν μὲν Βόιοι καὶ Σκορδίσται, Ἰλλυριῶν δὲ Αὐταριάται καὶ Ἀρδιαῖοι καὶ Δαρδάνιοι, Θρᾳκῶν δὲ Τριβαλλοί, C. 316 ὑπ' ἀλλήλων μὲν ἐξ ἀρχῆς, ὕστερον δ ̓ ὑπὸ Μακεδόνων καὶ Ῥωμαίων ἐκπολεμούμενοι.

που,

10

7. Μετὰ δ ̓ οὖν τὴν τῶν Ἀρδιαίων καὶ Πληραίων παραλίαν ὁ †Ῥιζαίων κόλπος ἐστὶ καὶ Ῥίζων πόλις καὶ ἄλλα που λίχνια καὶ Δρίλων ποταμός, ἀνάπλουν ἔχων πρὸς ἕω μέχρι Α. 486 τῆς Δαρδανικῆς, [] συνάπτει τοῖς Μακεδονικοῖς ἔθνεσι καὶ τοῖς Παιονικοῖς πρὸς μεσημβρίαν, καθάπερ καὶ οἱ Αὐταριάται 15 καὶ Δασαρήτιοι, ἄλλοι κατ ̓ ἄλλα μέρη συνεχεῖς ἀλλήλοις ὄντες καὶ τοῖς Αὐταριάταις. τῶν δὲ Δαρδανιατῶν εἰσι καὶ οἱ Γαλάβριοι, παρ' οἷς πόλις ἀρχαία, καὶ οἱ Θουνάται· Μαίδοις, ἔθνει Θρᾳκίῳ, πρὸς ἕω συνάπτουσιν. ἄγριοι δ ̓ ὄντες οἱ Δαρ

2. λοιμαινομένους Α. 3. δ ̓ ἡ Cor. 4. ὥστ ̓ ἐξέφθαρται μι κροῦ τελέως τὸ ἔθνος καὶ ἐκλέλοιπε Pleth., et aegre certo caremus substantivo τὸ ἔθνος, quod intercidisse post τελέως haud improbabiliter suspicatur Grosk. 7. σκορδίσκοι Β(?) edd.: v. p. 296 in. Avraριᾶται edd. const. 12. ῥιζαὶ κόλπος Epit. Ριζωναίων scriptum fuisse censet Grosk.: sed haec quoque forma caret auctoritate. Suspicari possis syllabam zòs propter proximae similitudinem omissam fuisse ac maiori corruptioni ansam praebuisse. 14. ἣ om. codd., add. Pleth. Cor.

quoque p. 318

δὲ post συνάπτει add. Β(?)Ino. 16. δασανήτιοι Α Δασσαρήτιοι Cor. ex Holsten. sent. (v. ad Steph. p. 93): et commendatur haec scriptura Stephani aliorumque auctorum usu, sed infra simplex σ tuentur codd. 17. αυταρεάταις ABC Δαρδανιάταις Cor., quod cum per se parum probabile sit, non minus incommodum est quam codicum scriptura, propterea quod ❝2201 Dardanios quoque respicit. Omnia planissima forent, si verba καὶ τοῖς αὐταριάταις abessent. 18. μέτ δοις codd. et sic infra p. 318. Tzsch. corr. aliorum scriptorum, maxime Stephani, auctoritate commotus: accentum, quem in ultimam retraxit, loco suo movere nolui. 19. συνάπτοντες no Pleth. Tzsch. Cor. ; fortasse oἳ ante Μαίδοις excidit.

δάνιοι τελέως, ὥσθ ̓ ὑπὸ ταῖς κοπρίαις ὀρύξαντες σπήλαια ἐν ταῦθα διαίτας ποιεῖσθαι, μουσικῆς δ ̓ ὅμως ἐπεμελήθησαν, μουσικοῖς ἀεὶ χρώμενοι καὶ αὐλοῖς καὶ τοῖς ἐντατοῖς ὀργάνοις. οὗτοι μὲν οὖν ἐν τῇ μεσογαία· μνησθησόμεθα δ ̓ αὐτῶν καὶ κ 5 ὕστερον.

8. Μετὰ δὲ τὸν Ριζονικόν κόλπον Λίσσος ἐστὶ πόλις καὶ Ακρόλισσος καὶ Ἐπίδαμνος, Κερκυραίων κτίσμα, ἡ νῦν Δυρράχιον ὁμωνύμως τῇ Χερρονήσῳ λεγομένη, ἐφ ̓ ἧς ἵδρυται. εἶθ ̓ ὁ Ἄψος ποταμὸς καὶ ὁ Ἄωος, ἐφ ̓ ᾧ Ἀπολλωνία πόλις 10 εὐνομωτάτη, κτίσμα Κορινθίων καὶ Κερκυραίων, τοῦ ποταμοῦ μὲν ἀπέχουσα σταδίους δέκα, τῆς θαλάττης δὲ ἑξήκοντα. τὸν δ ̓ ωον Αἴαντα καλεῖ Ἑκαταῖος καί φησιν ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ τόπου, τοῦ περὶ Λάκμον, μᾶλλον δὲ τοῦ αὐτοῦ μυχοῦ, τόν τε Α. 487 Ἴναχον ῥεῖν εἰς Ἄργος προς νότον καὶ τὸν Αἴαντα πρὸς ἑσπέ 15 ραν καὶ πρὸς τὸν Ἀδρίαν. ἐν δὲ τῇ χώρᾳ τῶν Ἀπολλωνιατῶν καλεῖταί τι Νυμφαῖον, πέτρα δ ̓ ἐστὶ πῦρ ἀναδιδοῦσα· ὑπ ̓ αὐτῇ δὲ κρῆναι ῥέουσι χλιαροῦ καὶ ἀσφάλτου, καιομένης, ὡς εἰκός, τῆς βώλου τῆς ἀσφαλτίτιδος· μέταλλον δ ̓ αὐτῆς ἐστι πλησίον ἐπὶ λόφου· τὸ δὲ τμηθὲν ἐκπληροῦται πάλιν τῷ 20 χρόνῳ, τῆς ἐγχωννυμένης εἰς τὰ ὀρύγματα γῆς μεταβαλλούσης εἰς ἄσφαλτον, ὥς φησι Ποσειδώνιος. λέγει δ ̓ ἐκεῖνος καὶ τὴν ἀμπελῖτιν γῆν ἀσφαλτώδη τὴν ἐν Σελευκείᾳ τῇ Πιερία μεταλ λευομένην ἄκος τῆς φθειριώσης ἀμπέλου χρισθεῖσαν γὰρ μετ' ἐλαίου φθείρειν τὸ θηρίον, πρὶν ἐπὶ τοὺς βλαστοὺς τῆς ῥίζης 25 ἀναβῆναι· τοιαύτην δ' εὑρεθῆναι καὶ ἐν Ῥόδῳ, πρυτανεύοντος αὐτοῦ, πλείονος δ ̓ ἐλαίου δεῖσθαι. μετὰ δ ̓ Ἀπολλωνίαν Βυλ

2. τὰς ante διαίτας add. Cor. μουσικῆς ἀεὶ Ο. 4. μνησθησώμεθα Α. 6. ῥιζικὸν codd. ῥιζονικὸν Pleth. et Steph. Βyz. s. ν. Δυρ ράχιον (cf. Const. Porphyr. de themat. II, 9), ubi hic locus affertur, addito tamen auctore Philone. 7. Κορκυραίων Tzsch. Cor. 9. λῶος

[ocr errors]

11. σταδίοις ΑΒ στα Ε.
17. και om. Bl

[ocr errors]

τηκο
22.

Epit. 10. Κορκυραίων Tzsch. Cor.
15. καὶ πρὸς] εἰς no edd. inde a Cas.
μένης Cor. 19. ἐκτμηθὲν i Cor. 20. ὡς ante εἰς add. AB.
μεταβαλλομένην C. 24. ἀπὸ ante της add. Cor. ac videtur excidisse
praepositio, sed ἐκ probabilius est quam από 26. βαλλιακὴ καὶ
ὠραιὸν ABCI βαλλιακή πόλις, omisso altero nomine, Epit: Tzsch. corr.

Strabo. I.

4

Α. 488 λιακὴ καὶ Ὠρικὸν καὶ τὸ ἐπίνειον αὐτοῦ ὁ Πάνορμος και τὰ Κεραύνια ὄρη, ἡ ἀρχὴ τοῦ στόματος τοῦ Ἰονίου κόλπου καὶ τοῦ Ἀδρίου.

9. Τὸ μὲν οὖν στόμα κοινὸν ἀμφοῖν ἐστι, διαφέρει δὲ ὁ C. 317 Ιόνιος, διότι τοῦ πρώτου μέρους τῆς θαλάττης ταύτης ὄνομα 5 τοῦτ ̓ ἐστίν, ὁ δ ̓ Ἀδρίας τῆς ἐντὸς μέχρι τοῦ μυχοῦ, νυνὶ δὲ καὶ τῆς συμπάσης. φησὶ δὲ ὁ Θεόπομπος τῶν ὀνομάτων τὸ μὲν ἥκειν ἀπὸ ἀνδρὸς ἡγησαμένου τῶν τόπων, ἐξ Ἴσσης τὸ γένος, τὸν Ἀδρίαν δὲ ποταμοῦ ἐπώνυμον γεγονέναι. στάδιοι δ' ἀπὸ τῶν Λιβυρνῶν ἐπὶ τὰ Κεραύνια μικρό πλείους ἢ δισχί- 10 λιοι. Θεόπομπος δὲ τὸν πάντα ἀπὸ τοῦ μυχοῦ πλοῦν ἡμερῶν ἓξ εἴρηκε, πεζῇ δὲ τὸ μῆκος τῆς Ἰλλυρίδος καὶ τριάκοντα· πλεονάζειν δέ μοι δοκεῖ. καὶ ἄλλα δ ̓ οὐ πιστὰ λέγει, τό τε συντετρῆσθαι τὰ πελάγη ἀπὸ τοῦ εὑρίσκεσθαι κεραμόν τε Χῖον καὶ Θάσιον ἐν τῷ Νάρωνι, καὶ τὸ ἄμφω κατοπτεύεσθαι τὰ 15 πελάγη ἀπό τινος ὄρους, καὶ τῶν νήσων τῶν Λιβυρνίδων †τιθείς, ὥστε κύκλον ἔχειν σταδίων καὶ πεντακοσίων, καὶ τὸ τὸν Ἴστρον ἑνὶ τῶν στομάτων εἰς τὸν Ἀδρίαν ἐμβάλλειν. τοιαῦτα δὲ καὶ τοῦ Ἐρατοσθένους ἔνια παρακούσματά ἐστι λαοδογμα

ex Xyl. coni.
Fortasse tamen, cum urbes ad oram sitae h. 1. enume-
rentur, Βυλλίς potius a Strabone scriptum fuit, cui syllaba κη propter
particulam zaì videtur adhaesisse. Multis commemoratur ea urbs, quo-
rum antiquissimi sunt Caesar (de b. civ. III, 40) et Cicero (Phil. ΧΙ,
11.). De Orico dubitari nequit, quamquam mirabilia sunt, quae ad.
duntur. 1. πάναρμος C. 4. ἐστι om. Ε. 6. νῦν Ε. 8. του
ante ἀνδρὸς add. ald. ἴσης ACI, Tzsch. corr,: supra quoque p. 315
idem nomen uno o scriptum exhibent codd.; v Bno ald., unde fal-
sae ortae sunt Tyrwhitti et Groskurdii suspiciones. De Theopompi hac
opinione cf. Schol. ad Pind. Ρyth. III, 120. Schol. Apollon. IV, 308.
Eust. ad Dion. v. 92. Tzetzes ad Lyc. v. 631. 10. των om. Ε.
13. ἀλλ ̓ οὐδὲ οὐ Cl δ' om. ald.
λέγειν BI(?) ald. 14. [τόν] τε
Cor.: sed tɛ potius videtur esse tollendum. 16. τιθεὶς] τὴν θέσιν
Cor., quo nihil proficimus: propius haud dubie ad verum accessit Grosk.,
qui maiorem post Λιβυρνίδων lacunam subesse censuit hunc fere in mo-
dum explendam, τοσοῦτον εἶναι τὸ μέγεθος: ultimae vocis reliquiae
peresse videntur in τιθεὶς. 19. παρακρούσματα Tzsch. Cor. λαο-
δογματικῶς codd., Cor. corr. ex Tyrwh. sent.

-

[ocr errors]

su

τικά, καθάπερ Πολύβιος φησι καὶ περὶ αὐτοῦ καὶ τῶν ἄλλων λέγων συγγραφέων.

10. Τὸν μὲν οὖν παράπλουν ἅπαντα τὸν Ἰλλυρικόν σφό- Α. 489 δρα εὐλίμενον εἶναι συμβαίνει καὶ ἐξ αὐτῆς τῆς συνεχοῦς ἠιό5 νος καὶ ἐκ τῶν πλησίον νήσων, ὑπεναντίως τῷ Ἰταλικῷ τῷ ἀντικειμένῳ, ἀλιμένῳ ὄντι· ἀλεεινοὶ δὲ καὶ χρηστόκαρποι ὁμοίως· ἐλαιόφυτοι γὰρ καὶ εὐάμπελοι, πλὴν εἴ πού τι σπάνιον ἐκτετράχυνται τελέως. τοιαύτη δ ̓ οὖσα ωλιγωρεῖτο πρότερον ἡ Ἰλλυρικὴ παραλία, τάχα μὲν καὶ κατ' ἄγνοιαν τῆς ἀρετῆς, τὸ 10 μέντοι πλέον διὰ τὴν ἀγριότητα τῶν ἀνθρώπων καὶ τὸ λῃστρικὸν ἔθος. ἡ δ ̓ ὑπερκειμένη ταύτης πᾶσα ὀρεινὴ καὶ ψυχρά καὶ νιφόβολός ἐστιν, ἡ δὲ προσάρκτιος καὶ μᾶλλον, ὥστε καὶ τῶν ἀμπέλων σπάνιν εἶναι καὶ ἐν ταῖς ὑψώσεσι καὶ ἐν τοῖς ἐπιπεδωτέροις. ὀροπέδια δ ̓ ἐστὶ ταῦτα, ἃ κατέχουσιν οἱ Παν15 νόνιοι, πρὸς νότον μὲν μέχρι Δαλματέων καὶ Ἀρδιαίων διατείνοντα, πρὸς ἄρκτον δὲ ἐπὶ τὸν Ἴστρον τελευτῶντα, πρὸς ἕω δὲ Σκορδίσκοις συνάπτοντα· †τῇ δὲ παρὰ τὰ ὄρη τῶν Μακεδόνων καὶ Θρακών.

11. Αὐταριάται μὲν οὖν τὸ μέγιστον καὶ ἄριστον τῶν Ἰλ20 λυριῶν ἔθνος ὑπῆρξεν, ὃ πρότερον μὲν πρὸς Ἀρδιαίους συνεχῶς ἐπολέμει περὶ ἁλῶν, ἐν μεθορίοις πηγνυμένων ἐξ ὕδατος ῥέοντος ὑπὸ ἄγκει τινὶ τοῦ ἔαρος· ἀρυσαμένοις γὰρ καὶ ἀποθεῖσιν ἡμέρας πέντε ἐξεπήγνυντο οἱ ἅλες. συνέκειτο δὲ παρὰ

1. περὶ ante τῶν add. edd. 4. τῆς om. l. 6. ἀλεινοὶ 4 (sed hic sec. m. corr.) C ἀλβίνοι Ε.

5. ὑπεναντίας Ε.

7. εἴ τι που C.

8. ἐκτραχύνεται ald. - ὠλιγορεῖτο C. 11. ἔθνος codd., Cor. corr.

ex Tyrwh. coni.

14. πανόνιοι Ε.

-

Saepissime commisceri ea verba vulgo notum est. 15. δαλματαίων 4 (sed hic sec. m. corr.) C Epit. ἀρδιέων Ε. 17. Ante verba tỷ đề lacunae signa posuit Cor., idem tamen τοῖς παρὰ scribendum esse in nott. suspicatur haud improbabiliter: ad Macedoniae enim Thraciaeque montes fines suos propagasse Scordisci traduntur p. 318. Grosk. contra haec probanda non esse ratus, lacunam statuit ita fere explendam: συνάπτοντα [καὶ διήκοντα τῇ μὲν παρὰ τοὺς Τριβαλλοὺς καὶ Μυσοὺς] τῇ δὲ κτλ. Sed Triballi et Moesi ab hoc loco prorsus videntur alieni. 20. συνεχῶς om. Ε. λέμουν Ι. 22. ἄγγει ABCIE Xyl. corr. ex Epit.

23. πέντε ἢ ἓξ ἐπήγνυντο Ε.

21. ἐπο

ἀέρος Α.

« PreviousContinue »