ποιηταῖς ἢ Κτησίᾳ τε καὶ Ἡροδότῳ καὶ Ἑλλανίκῳ καὶ ἄλλοις τοιούτοις. 4. Οὐδὲ τοῖς περὶ Ἀλεξάνδρου δὲ συγγράψασιν *οὐ* ῥᾴδιον πιστεύειν τοῖς πολλοῖς· καὶ γὰρ οὗτοι ῥᾳδιουργοῦσι διά τε τὴν δόξαν τὴν Ἀλεξάνδρου καὶ διὰ τὸ τὴν στρατείαν πρὸς τὰς ἐσχα- 5 τιὰς γεγονέναι τῆς Ἀσίας πόρρω ἀφ ̓ ἡμῶν· τὸ δὲ πόρρω δυσΑ. 775 έλεγκτον. ἡ δὲ τῶν Ῥωμαίων ἐπικράτεια καὶ ἡ τῶν Παρθυ αίων πλεῖόν τι προσεκκαλύπτει τῶν παραδεδομένων πρότερον οἱ γὰρ περὶ ἐκείνων συγγράφοντες καὶ τὰ χωρία καὶ τὰ ἔθνη, ἐν οἷς αἱ πράξεις, πιστότερον λέγουσιν ἢ οἱ πρὸ αὐτῶν· μᾶλ- 10 λον γὰρ κατωπτεύκασι. CAPUT VII. 1. Τοὺς δ ̓ οὖν ἐν ἀριστερᾷ εἰσπλέοντι το Κάσπιον πέλαγος παροικοῦντας νομάδας Δάας οἱ νῦν προσαγορεύουσι τοὺς ἐπονομαζομένους Πάρνους· εἶτ ̓ ἔρημος πρόκειται μεταξύ, καὶ 15 ἐφεξῆς ἡ Ὑρκανία, καθ ̓ ἣν ἤδη πελαγίζει μέχρι τοῦ συνάψαι τοῖς Μηδικοῖς ὄρεσι καὶ τοῖς Ἀρμενίων. τούτων δ ̓ ἐστὶ μηνοειδὲς τὸ σχῆμα κατὰ τὰς ὑπωρείας, αἳ τελευτῶσαι πρὸς θά λατταν ποιοῦσι τὸν μυχὸν τοῦ κόλπου. οἰκεῖ δὲ τὴν παρωρείαν ταύτην μέχρι τῶν ἄκρων ἀπὸ θαλάττης ἀρξαμένοις ἐπὶ μικρὸν 20 μὲν τῶν Ἀλβανῶν τὶ μέρος καὶ τῶν Ἀρμενίων, τὸ δὲ πλέον Γῆλαι καὶ Καδούσιοι καὶ Ἄμαρδοι καὶ Οὐίτιοι καὶ Ἀναριά 3. dè om. oz ald., atque incommodum sane est. où om. oz edd. 5. τοῦ ante Αλεξάνδρου add. edd. τὰς] τῆς χ. 6. δὲ] δὴ Xyl. invexit, sed dè certo exhibent Dhlowxz. 9. ἐκείνου Dilours ald. 15. σπάρνους codd, Xyl. corr.: probabilior enim haec est scriptura quam Απάρνους, quod proposuit Cas.; utramque autem nominis formam codd. exhibent p. 511 et 515: cf. Ptolem. VI, 10. εἶτ'] ή τ' C (sed ἢ diverso atramento scriptum) ald. πρόσκειται DChilæ ald., alteram scripturam a Cor. receptam tuetur praeter Ewoz etiam locus simillimus p. 511. 22. γέλαι codd., quam eandem scripturam Plut. habet in Pompeio c. 35: per η tamen effertur hoc nomen p. 503 et 510; cfr. Dion. Perieg. ν. 1019. Καδούσιοι] δοκουσινοι codd., exc. E, qui exhibet δοκούσιοι, quod propius accedit ad veram scripturam a Corae restitutam ex coni. Cas., coll. 510. 514. P. Μάρδιοι Ε. κουίτιοι codd., exc. E, κουίντιοι ald., Tzsch, corr. ex coni. Cas. Ουίτιοι] ἀνα και. φασὶ δὲ Παρρασίων τινὰς συνοικῆσαι τοῖς Ἀναριάκαις, οὓς καλεῖσθαι νῦν Παρσίους· Αἰνιᾶνας δ ̓ ἐν τῇ Οὐιτίᾳ τειχίσαι πόλιν, ἣν † Αινιάνα καλεῖσθαι, καὶ δείκνυσθαι ὅπλα τε Ἑλληνικὰ ἐνταῦθα καὶ σκεύη χαλκᾶ καὶ ταφάς· ἐνταῦθα δὲ 5 καὶ πόλιν Ἀναριάκην, ἐν ᾗ, φασί, δείκνυται μαντεῖον ἐγκοιμωμένων, † καὶ ἄλλα τινὰ ἔθνη λῃστρικὰ καὶ μάχιμα μᾶλλον ἢ γεωργικά· ποιεῖ δὲ τοῦτο ἡ τραχύτης τῶν τόπων. τὸ μέντοι Α. 776 πλέον τῆς περὶ τὴν ὀρεινὴν παραλίας Καδούσιοι νέμονται, σχεδὸν δέ τι ἐπὶ πεντακισχιλίους σταδίους, ὥς φησι Πατροκλῆς, 10 ὃς καὶ πάρισον ἡγεῖται τὸ πέλαγος τοῦτο τῷ Ποντικῷ. ταῦτα μὲν οὖν τὰ χωρία λυπρά. 2. Ἡ δ ̓ Ὑρκανία σφόδρα εὐδαίμων καὶ πολλὴ καὶ τὸ πλέον πεδιὰς πόλεσί τε αξιολόγοις διειλημμένη, ὧν ἐστι Ταλαβρόκη καὶ Σαμαριανὴ καὶ Κάρτα καὶ τὸ βασίλειον Τάπη· ὅ φασι ρυάκαι Ε. {] ᾧ codd. - i lxz ald. dé Cor. asteriscis inclusit, atque incommodum sane est. δίους om. C. 13. περιειλημμένοι ω. ταλαβρώκη Dh. μικρὸν ὑπὲρ τῆς θαλάττης ἱδρυμένον διέχειν τῶν Κασπίων πυ λῶν σταδίους χιλίους τετρακοσίους. καὶ † διὰ τὸ μὲν εἶδος τῆς εὐδαιμονίας σημεῖα ἡγοῦνται· ἡ μὲν γὰρ ἄμπελος μετρητὴν οἴνου φέρει, ἡ δὲ συκῆ μεδίμνους ἑξήκοντα, ὁ δὲ σῖτος ἐκ τοῦ C. 509 ἐκπεσόντος καρποῦ τῆς καλάμης φύεται, ἐν δὲ τοῖς δένδρεσι 5 σμηνουργεῖται καὶ τῶν φύλλων ἀπορρεῖ μέλι· τοῦτο δὲ γίνεται 3. Διαρρεῖται δὲ καὶ ποταμοῖς ἡ Ὑρκανία τῷ τε χῳ καὶ 2. καὶ τοῦ μὲν εἴδους ους καὶ ταῦτα μὲν τοῦ εἴδους xy, quae Tzsch. recepit; καὶ δὴ τοῦ μὲν εἴδους Cor., praeterea suspicans scribendum esse έθνους pro εἴδους, hyperbaton statuens Straboni non usitatum: quod ut vitaret Grosk. iam proposuit audacia intolerabili τῆς τοῦ ἔθνους εὐδαιμονίας. Deinde in proximis ἡγοῦνται exhibent orx, quod rec. Tzsch. et Cor: sed parum aptum esse hoc verbum Grosk. recte intelligens coniecit διηγοῦνται: quod quamvis magis conveniat, et ipsum tamen non satisfacit. Iam vero cum in E verbis istis incommodis omissis exhibeantur haec: σημεῖα δὲ τῆς εὐδαιμονίας· ἡ μὲν κτλ., Strabonem scripsisse crediderim καὶ τῆς εὐδαιμονίας σημεῖα· ἡ μὲν κτλ., verba autem illa nescio quo modo male esse illata. 3. μετρητὸν οἶνον φέρειν w. 5. πεσόντος Ε: at cf. II, 73. καλάμου κ. 7. μηδείας Cos ald. 8. ἀραξινῇ codd., uti etiam II, 73, Xyl. σακαγηνῇ codd., Xyl. corr. corr. 11. ἔχουσα ω. 13. of om. w. οἱ ὕστερον Ε. om. Cor., μὲν χρόνον om. ald. 16. ὑπῆρξαν Cilorw ald. 15. μὲν 17. άρι στοβόλον Dh. 18. πίτην ald. πίττην Cas. 21. διαιρεῖται codd., 20 τῷ αξῳ μέχρι τῆς εἰς θάλατταν ἐκβολῆς, ὧν ὁ Ὦχος καὶ διὰ τῆς Νησαίας ῥεῖ· ἔνιοι δὲ τὸν Ὦχον εἰς τὸν Ὦξον ἐμβάλλειν φασίν. Ἀριστόβουλος δὲ καὶ μέγιστον ἀποφαίνει τὸν Ὦξον τῶν ἑωραμένων ὑφ ̓ ἑαυτοῦ κατὰ τὴν Ἀσίαν πλὴν τῶν Ἰνδι5 κῶν· φησὶ δὲ καὶ εὔπλουν εἶναι (καὶ οὗτος καὶ Ἐρατοσθένης παρὰ Πατροκλέους λαβὼν) καὶ πολλὰ τῶν Ἰνδικῶν φορτίων κατάγειν εἰς τὴν Υρκανίαν θάλατταν, ἐντεῦθεν δ ̓ εἰς τὴν Ἀλ- Α. 777 βανίαν περαιούσθαι, καὶ διὰ τοῦ Κύρου καὶ τῶν ἑξῆς τόπων εἰς τὸν Εὔξεινον καταφέρεσθαι. οὐ πανὺ δὲ ὑπὸ τῶν παλαιῶν 10 ὁ Ωχος ὀνομάζεται· Απολλόδωρος μέντοι ὁ τὰ Παρθικὰ γράψας συνεχῶς αὐτὸν ὀνομάζει, ὡς ἐγγυτάτω τοῖς Παρθυαίοις ῥέοντα. 4. Προσεδοξάσθη δὲ καὶ περὶ τῆς θαλάττης ταύτης πολλὰ ψευδῆ διὰ τὴν Ἀλεξάνδρου φιλοτιμίαν· ἐπειδὴ γὰρ ὡμολόγητο 15 ἐκ πάντων, ὅτι διείργει τὴν Ἀσίαν ἀπὸ τῆς Εὐρώπης ὁ Τάναῖς ποταμός, τὸ δὲ μεταξὺ τῆς θαλάττης καὶ τοῦ Τανάιδος, πολὺ μέρος τῆς Ἀσίας ὄν, οὐχ ὑπέπιπτε τοῖς Μακεδόσι, στρατηγεῖν δ ̓ ἔγνωστο, ὥστε τῇ φήμῃ γε κἀκείνων δόξαι τῶν μετ ρῶν κρατεῖν τὸν Ἀλέξανδρον· εἰς ἓν οὖν συνῆγον τήν τε Μαι20 Ντιν λίμνην τὴν δεχομένην τὸν Τάναϊν καὶ τὴν Κασπίαν θάλατταν, λίμνην καὶ ταύτην καλοῦντες καὶ συντετρῆσθαι φά σκοντες πρὸς ἀλλήλας ἀμφοτέρας, ἑκατέραν δὲ εἶναι μέρος τῆς ἑτέρας. Πολύκλειτος δὲ καὶ πίστεις προσφέρεται περὶ τοῦ λίμνην εἶναι τὴν θάλατταν ταύτην (ὄφεις τε γὰρ ἐκτρέφειν καὶ C. 510 25 ὑπόγλυκυ εἶναι τὸ ὕδωρ), ὅτι δὲ καὶ οὐχ ἑτέρα τῆς Μαιώτι δός ἐστι, τεκμαιρόμενος ἐκ τοῦ τὸν Τάναϊν εἰς αὐτὴν ἐμβάλ λειν· ἐκ γὰρ τῶν αὐτῶν ὀρῶν τῶν Ἰνδικῶν, ἐξ ὧν ὅ τε Ἦχος exc. ~; irrigatur Guar, unde Cas. coniecit διαρρεῖται. τε om. Ε. C. 4. ὑπ ̓ αὐτοῦ Εους. αὐτὸ Dh. 14. ὡμολό 16. ταύτης post θαλάττης add. 21. καὶ αὐτὴν ο. 22. άλ 24. τε om. W. A. 778 καὶ ὁ Ωξος καὶ ἄλλοι πλείους, φέρεται καὶ ὁ Ἰαξάρτης ἐκδίδωσί 5. Καὶ τοῦτο δ ̓ ἐκ τῶν κατὰ τὴν Υρκανίαν ἱστορουμένων 1. φέρεται post Ωξος collocant codd., Cor. corr. 3. προσέθη και ω προσέθεκαν i. καὶ om. edd. inde a Cas.; καὶ τοῦτο i, quod 4. ὡς] ὥστ ̓ codd. ὥστ ̓ εἶναι τάναϊν y atque haud dubie x, ex quo notatur τάναϊν: Cor. corr.; idem scribi iusserat praeferendum censet Cor. Schaefer. in Melett. critt. ἓν Cor. ex coni. Cas. γιαλοί rw. πολύκλειστος Μ. Ρ· 138. τὴν om. w. ὕπερθε Dhag. 5. ἐλάττω τω. 12. εἰρῆσθαι Ι. 13. x] 16. ὑπόκεινται ταπεινοὶ αἰ 17. τοσαύτῃ προφέρονται βία Cor. 20. σκεπαζόμενοι ἐ σκεπαζόμενον codd. rell.; dativus tamen, quem ex Epit. rec. Cor., aptior videtur. τέρπονται om. W. 21. θυσίας] θέας π. 22. ποτὲ 23. άλλοι δ ̓ ἄλλως C άλλοσε ἄλλοι τρέπονται Cor., qui addit in notis vel rectius fortasse scribi ἄλλοτε ἄλλῃ τρέπονται. |