τούτων τῷ δρόμῳ, πίνων τοῖς ῥώθωσιν εἰς τὴν κεφαλήν, εἶτ ̓ ἐντεῦθεν εἰς ἡμέρας ταμιεύων πλείους, ὥστ ̓ ἐν τῇ ἀνύδρῳ νέμεσθαι ῥᾳδίως. τοιαύτη μὲν ἡ ἐκτὸς Ἴστρου πᾶσα, ἡ μεταξὺ τοῦ Ῥήνου καὶ τοῦ Τανάιδος ποταμοῦ, μέχρι τῆς Ποντικῆς θαλάττης καὶ τῆς Μαιώτιδος.

CAPUT V.

5

1. Λοιπὴ δ ̓ ἐστὶ τῆς Εὐρώπης ἡ ἐντὸς Ἴστρου καὶ τῆς κύκλῳ θαλάττης, ἀρξαμένη ἀπὸ τοῦ μυχοῦ τοῦ Ἀδριατικοῦ, μέχρι τοῦ Ἱεροῦ στόματος τοῦ Ἴστρου, ἐν ᾗ ἐστιν ἥ τε Ἑλλὰς καὶ τὰ τῶν Μακεδόνων καὶ τῶν Ἠπειρωτῶν ἔθνη καὶ τὰ ὑπὲρ 10 C. 313 τούτων πρὸς τὸν Ἴστρον καθήκοντα καὶ πρὸς τὴν ἐφ ̓ ἑκάτερα θάλατταν, τήν τε Αδριατικὴν καὶ τὴν Ποντικήν, πρὸς μὲν τὴν Αδριατικὴν τὰ Ἰλλυρικά, πρὸς δὲ τὴν ἑτέραν μέχρι Προποντίδος καὶ Ἑλλησπόντου τὰ Θρᾴκια καὶ εἴ τινα τούτοις ἀναμέμικται Σκυθικὰ ἢ Κελτικά. δεῖ δ ̓ ἀπὸ τοῦ Ἴστρου τὴν ἀρ- 15 χὴν ποιήσασθαι, τὰ ἐφεξῆς λέγοντας τοῖς περιοδευθεῖσι τόποις· ταῦτα δ ̓ ἐστὶ τὰ συνεχῇ τῇ Ἰταλίᾳ τε καὶ ταῖς Ἀλπεσι καὶ Γερμανοῖς καὶ Δακοῖς καὶ Γέταις. δίχα δ ̓ ἄν τις καὶ ταῦτα διέλοι· τρόπον γάρ τινα τῷ Ἴστρῳ παράλληλά ἐστι τά Α. 481 τε Ιλλυρικὰ καὶ τὰ Παιονικὰ καὶ τὰ Θράκια ὄρη, μίαν πως 20 γραμμὴν ἀποτελοῦντα, διήκουσαν ἀπὸ τοῦ Ἀδρίου μέχρι πρὸς τὸν Πόντον· ἧς προσάρκτια μέν ἐστι μέρη τὰ μεταξὺ τοῦ Ἴστρου καὶ τῶν ὀρῶν, πρὸς νότον δ ̓ ἥ τε Ἑλλὰς καὶ ἡ συνεχὴς βάρβαρος μέχρι τῆς ὀρεινῆς. πρὸς μὲν οὖν τῷ Πόντῳ τὸ Αἷμόν ἐστιν ὄρος, μέγιστον τῶν ταύτῃ καὶ ὑψηλότατον, 25 3. μὲν

mal ap. Athen. V, 7, ubi videatur Cas.
om. Ε.
4. του ante Ρήνου om. Ε.
7. τοῦ ante Ἴστρου add. Bl. 8. ἀπὸ
om. Ε.
10. τῶν ante Ηπειρ. om. Ε.
Ἴστρον] ἰσθμὸν codd., Tzsch. corr. ex
12. τε om. Ε.

om. Ε.

καὶ

1. ῥόθωσιν Α.

του ante Τανάιδος om. ΒΕ. μυχοῦ ἀδριατικοῦ Ε. 9. ἐστιν 11. πρὸς τὸν] εἰς τὸν Εκ. Tyrwh. coni. πρὸς ante τὴν Αδριατικήν om. l. καὶ που

τικὴν Ε.
18. δάκοις BCI edd.: vid. ad p. 304. 19. διέλθοι codd.,
Cor. corr.
20. παιωνικά ΑΕ. 22. μέρη om. Ε.
ὀρῶν et νότον lacuna septem octove literarum est in E.

edd., sed altera scriptura obtinet in AE Epit.: de reliquis

nus constat.

23. Inter

25. Αίμον codicibus mi

μέσην πως διαιροῦν τὴν Θρᾴκην· ἀφ ̓ οὗ φησι Πολύβιος ἀμφοτέρας καθορᾶσθαι τὰς θαλάττας, οὐκ ἀληθῆ λέγων· καὶ γὰρ τὸ διάστημα μέγα τὸ πρὸς τὸν Ἀδρίαν καὶ τὰ ἐπισκο τοῦντα πολλά. πρὸς δὲ τῷ Ἀδρίᾳ πᾶσα ἡ Ἀρδία σχεδόν τι, 5 μέση δ ̓ ἡ Παιονία, καὶ αὐτὴ πᾶσα ὑψηλή. ἐφ ̓ ἑκάτερα δ ̓ αὐτῆς, ἐπὶ μὲν τὰ Θρᾴκια ἡ Ροδόπη, ὅμορον ὑψηλὸν ὄρος μετὰ τὸν Αἷμον, ἐπὶ δὲ θάτερα πρὸς ἄρκτον τὰ Ἰλλυρικά, ἤ τε τῶν Αὐταριατῶν χώρα καὶ ἡ Δαρδανική. λέγωμεν δὴ τὰ Ἰλλυρικὰ πρῶτα, συνάπτοντα τῷ τε Ἴστρῳ καὶ ταῖς Αλπεσιν, αἱ κεῖν 10 ται μεταξὺ τῆς Ἰταλίας καὶ τῆς Γερμανίας, ἀρξάμεναι ἀπὸ τῆς λίμνης τῆς κατὰ τοὺς Οὐινδολικοὺς καὶ Ῥαιτοὺς καὶ † Τοινίους.

2. Μέρος μὲν δή τι τῆς χώρας ταύτης ἠρήμωσαν οἱ Δακοὶ καταπολεμήσαντες Βοΐους καὶ Ταυρίσκους, ἔθνη Κελτικὰ τὰ 15 ὑπὸ Κριτασίρῳ, φάσκοντες εἶναι τὴν χώραν σφετέραν, καίπερ Α. 482

4. ἡ ἀρ

1. ὁ ante Πολύβιος add. BC. 3. τον om. ald. δεία ABCIE et in hoc pr. m. in marg. add. ἀρδεῖα. Sed ἀρδία tuentur Epit. et Steph. s. v. Αρδεα. Post σχεδόν τι Grosk. excidisse putat χώρα υψηλή, quo referantur in sequentibus καὶ αὐτὴ πᾶσα ὑψηλή: quibus tamen, etsi commode adderentur, carere possumus. Permulta enim inveniuntur apud Strabonem paulo liberius enunciata ac constructa. 6. Post αὐτῆς intercidisse suspicatur Grosk. ὄρη ἐστὶν: sed similes structurae paulo breviores apud Strabonem non rarae sunt. ὅμορον ὑψηλὸν ὄρος, incommoda sane, Grosk. mutanda censet in ὅμορος, ὑψηλό τατον ὄρος, sed ὅμορον servandum esse apparet: nescio an scribendurn sit ὅμορον ὄρος ὑψηλότατον. 8. αὐγαριατῶν codd. 9. ἃ κεῖται ἀρξάμενα codd. Quae cum Alpes respiciant neque probabile sit hoc loco Strabonem usurpasse structuram ad sensum institutam, femininum restitui ex Cor. coni. : nihili est quod Grosk. confinxit τοῖς Αλπεων ὄρ]ε σιν. Error inde ortus est, quod librarius retulit haec, quo non erant referenda, quod saepe factum vidimus (v. Praef. pag. LXXXVII). 11. ἰουινδολίκους Α ιουνδουλίκους C Οὐινδελικούς Tzsch. Cor. 12. Τοινίους] Ἑλουητίους Cor. atque verum id puto, licet falsum sit, quod Cas. refert, in lib. vet. id legi: ΚΑΙ ΤΟΙΝΙΟΥΣ simili modo ortum esse videtur ex καὶ Ἑλουηττίους (αἰτουάτιοι praebent codd. IV, 192 r.) atque ΚΑΙ ΔΙΤΤΑΝΩΝ ex καὶ Ἐδητανῶν III p. 162. Ceterum cf. Ρ. 292. Infelix Cas. coniectura est καὶ Βοΐους. 13. δάκοι BCl edd. 15. ἐκρετοσείρῳ ΑΙΒ et hic ex corr. κρετοσίρῳ, quod est

extr.

ποταμοῦ διείργοντος τοῦ Παρίσου, ῥέοντος ἀπὸ τῶν ὁρῶν ἐπὶ τὸν Ἴστρον κατὰ τοὺς Σκορδίσκους καλουμένους Γαλάτας· καὶ γὰρ οὗτοι τοῖς Ἰλλυρικοῖς ἔθνεσι καὶ τοῖς Θρακίοις ἀναμίξ ᾤκησαν· ἀλλ' ἐκείνους μὲν οἱ Δακοὶ κατέλυσαν, τούτοις δὲ καὶ συμμάχοις ἐχρήσαντο πολλάκις. τὸ δὲ λοιπὸν ἔχουσι Παννόνιοι μέχρι Σεγε- 5 στικῆς καὶ Ἴστρου πρὸς ἄρκτον καὶ ἕω· πρὸς δὲ τἆλλα μέρη ἐπὶ πλέον διατείνουσιν. ἡ δὲ Σεγεστικὴ πόλις ἐστὶ Παννονίων ἐν συμβολῇ ποταμῶν πλειόνων, ἁπάντων πλωτών, εὐφυὲς ὁρμητή ριον τῷ πρὸς Δακοὺς πολέμῳ· ὑποπέπτωκε γὰρ ταῖς Αλπεσιν, αἳ διατείνουσι μέχρι τῶν Ἰαπόδων, Κελτικοῦ τε ἅμα καὶ Ἰλ- 10 C. 314 λυρικοῦ ἔθνους· ἐντεῦθεν δὲ καὶ ποταμοὶ ῥέουσι πολὺν καταφέροντες εἰς αὐτὴν τόν τε ἄλλον καὶ τὸν ἐκ τῆς Ἰταλίας φόρ τον. εἰς γὰρ Ναύπορτον ἐξ Ἀκυληίας ὑπερθεῖσι τὴν Ὄκραν εἰσὶ στάδιοι τριακόσιοι πεντήκοντα, εἰς ἣν αἱ ἁρμάμαξαι και τάγονται, τῶν Ταυρίσκων οὖσαν κατοικίαν· ἔνιοι δὲ πεντακο- 15 σίους φασίν. ἡ δ ̓ Ὄκρα ταπεινότατον μέρος τῶν Αλπεων ἐστι τῶν διατεινουσῶν ἀπὸ τῆς Ῥαιτικῆς μέχρι Ἰαπόδων· ἐντεῦθεν δ ̓ ἐξαίρεται τὰ ὄρη πάλιν ἐν τοῖς Ἰάποσι καὶ καλεῖται Αλβια. ὁμοίως δὲ καὶ ἐκ Τεργέστε, κώμης Καρνικῆς, ὑπέρθεσίς ἐστι διὰ τῆς Ὄκρας εἰς ἕλος Λούγεον καλούμενον. πλησίον δὲ τοῦ 20 Ναυπόρτου ποταμός ἐστι Κορκόρας, ὁ δεχόμενος τὰ φορτία·

4.

in C. Tzsch. eam formam scripsit, in qua codd. consentiunt P. 304.
φάσκοντος Α' φάσκοντι no ald. φάσκοντες, quod reposuit Tzsch. ex
Cas. coni., est in B (ex corr.) C(?). 1. Μαρίσου Cor. ex Cas. coni.
paulo inconsideratius, cum a septentrione ille in Danubium influat; Mág-
γου s. Μάρτου ex p. 318 reponendum censet Grosk. paulo felicius, quia
nimis remotus est orientem versus ab iis locis, de quibus h. 1. agitur.
δάκοι BCI edd. 5. μέχρις αλγεστικῆς Α. 9. δάκους BCl edd.
11. πολὺν] πολλοὶ Cor. 13. ναύποντον ABCIE Tzsch. corr. ex
Cas. sent., atque o tuetur reliquorum scriptorum consensus: cf. ad V,
207. ἄκραν ACE(Β?), Xyl. corr. cf. ad IV, 202. 15. πεντακό
στοι 4 φ' BC. 16. άκρα ACLE (Β?) ἄκρα Epit, cuius auctor tamen
17. τῆς om. Ε.
19. τεργέσται 4C τεργέστης Β (ex corr?) lno ald. Γεργε

h. 1. adhibuit Ptolemaeum. ἐστι om. Ε.

- S

λούγαιον C.

om. Ε.
στῶν Cor.: cf. ad V, 215. 20. azgas ACI (B? ).
21. ναυπόντου ABCI τῶν ναυπόντων E, Tzsch. corr. ex Cas. sent.
καρκόρας C(?)hm Pleth. Tzsch. Cor.

10

οὗτος μὲν οὖν εἰς τὸν Σαῦον ἐμβάλλει, ἐκεῖνος δ ̓ εἰς τὸν Δρά βον· ὁ δὲ εἰς τὸν Νόαρον κατὰ τὴν Σεγεστικήν. ἐντεῦθεν δ ̓ ἤδη ὁ Νόαρος, πλήθει προσλαβὼν τὸν διὰ τῶν Ἰαπόδων δέοντα ἐκ τοῦ Ἀλβίου ὄρους Κόλαπιν, συμβάλλει τῷ Δανουίῳ 5 κατὰ τοὺς Σκορδίσκους. ὁ δὲ πλοῦς τὰ πολλὰ τοῖς ποταμοῖς ἐπὶ τὰς ἄρκτους ἐστίν· ὁδὸς [δ] ἀπὸ Τεργέστε ἐπὶ τὸν Δανούιον σταδίων ὅσον χιλίων καὶ διακοσίων. ἐγγὺς δὲ τῆς Σε- Α. 483 γεστικῆς ἐστι καὶ ἡ Σισκία φρούριον καὶ Σίρμιον, ἐν ὁδῷ κείμεναι τῇ εἰς Ἰταλίαν.

3. Ἔθνη δ ̓ ἐστὶ τῶν Παννονίων Βρεῦκοι καὶ Ἀνδιζήτιοι καὶ Διτίωνες καὶ Πειροῦσται καὶ Μαζαῖοι καὶ Δαισιτιᾶται, ὧν Βάτων ἡγεμών, καὶ ἄλλα ἀσημότερα μικρά, [α] διατείνει μέχρι Δαλματίας, σχεδόν δέ τι καὶ Ἀρδιαίων, ἰόντι πρὸς νότον ἅπασα [δ] ἡ ἀπὸ τοῦ μυχοῦ τοῦ Ἀδρίου παρήκουσα 15 ὀρεινὴ μέχρι τοῦ Ῥιζονικοῦ κόλπου καὶ τῆς Ἀρδιαίων γῆς .... μεταξὺ πίπτουσα τῆς τε θαλάττης καὶ τῶν Παννονίων ἐθνῶν. σχεδὸν δέ τι καὶ ἐντεῦθεν τὴν ἀρχὴν ποιητέον τῆς συνεχούς περιοδείας ἀναλαβοῦσι μικρὰ τῶν λεχθέντων πρότερον. ἔφαμεν δ ̓ ἐν τῇ περιοδείᾳ τῆς Ἰταλίας Ἴστρους εἶναι πρώτους τῆς Ἰλ

......

1. σάβου Ε Σάον Tzsch. Cor.: et ita quidem scriptum est bis IV, 207. Sed difficile est in his certum quid statuere. 2. σεγηστικήν Α. 3. πλήθει om. E Pleth. πλῆθος ald. πλωτός Cor. ex Palm. coni : idem tamen genuinam scripturam fuisse suspicatur πλεῖται καὶ προσλαβὼν, quae non magis probanda sunt, quam quae Tzsch. et Grosk. protulerunt: sana sunt omnia. 4. καλαπιν ΑBCI, sed κόλαπιν Ε, idque Tzsch. restituit: cf. IV, 207. 6. δ' om. codd. Cor. add.

ται Γ.

Cas.

δισιτιά

Δανουβίῳ l edd. 5. κουρδίσκους C. τεργέσται 4Cl τεργεστῶν Β edd. δα νούβιον Β(?)l edd. 8. κείμενα no edd. 11. διατίωνες Η δια σίωνες το διάσνωνες Β ex corr. (διτίωνες pr. m.) k ald. 12. ἦν post ἡγεμών add. o, marg. n (sec. m.) edd. inde a & om. codd., Tzsch. add. ex coni. Cas., διατείνει δὲ Ε διατεί νoντα Pleth. 13. και ante Δαλματίας add. edd. σαδιαίων ABC ἀρδειέων (et ι sup. ει) E, Tzsch. corr. 14. δ' om. codd. Cor. add. 15. gilwvinov E, quae verior videtur esse scriptura. Apud Ptol. II, 15 codd. fluctuantur, ap. Polyb. 2, 11, 16 praebent o: sed gentile ῥιζωνί της est ap. Steph. σαρδιαίων ABC ἀρδιέων Ε. Post ys interci

-

disse ἡ Ἰλλυρικὴ παραλία ἐστὶ vel simile quid, Grosk. recte collegit ex iis, quae sequuntur et p. 318 extr. 18. τῶν πρότερον λεχθέντων Ε.

λυρικῆς παραλίας, συνεχεῖς τῇ Ἰταλίᾳ καὶ τοῖς Κάρνοις, καὶ
διότι μέχρι Πόλας, Ἰστρικῆς πόλεως, προήγαγον οἱ νῦν ἡγεμό
νες τοὺς τῆς Ἰταλίας ὅρους. οὗτοι μὲν οὖν περὶ ὀκτακοσίους
σταδίους εἰσὶν ἀπὸ τοῦ μυχοῦ. τοσοῦτοι δ ̓ εἰσὶ καὶ ἀπὸ τῆς
ἄκρας τῆς πρὸ τῶν Πολῶν ἐπὶ Ἀγκῶνα ἐν δεξιᾷ ἔχοντι τὴν 5
Ενετικήν. ὁ δὲ πᾶς Ἰστρικὸς παράπλους χίλια τριακόσια.

4. Ἑξῆς δ ̓ ἐστὶν ὁ Ἰαποδικὸς παράπλους χιλίων σταδίων· ἵδρυνται γὰρ οἱ Ἰάποδες ἐπὶ τῷ Ἀλβίῳ ὄρει τελευταίῳ τῶν Ἄλπεων ὄντι, ὑψηλῷ σφόδρα, τῇ μὲν ἐπὶ τοὺς Παννονίους καὶ τὸν Ἴστρον καθήκοντες, τῇ δ ̓ ἐπὶ τὸν Ἀδρίαν, ἀρειμάνιοι 10 μέν, ἐκπεπονημένοι δὲ ὑπὸ τοῦ Σεβαστοῦ τελέως· πόλεις δ ̓ C. 315 αὐτῶν Μέτουλον, Ἀρουπῖνοι, Μονήτιον, Οὐένδων· λυπρὰ δὲ

τὰ χωρία, καὶ ζειᾷ καὶ κέγχρῳ τὰ πολλὰ τρεφομένων· ὁ δ ̓ Α. 484 ὁπλισμὸς Κελτικός· κατάστικτοι δ ̓ ὁμοίως *καὶ* τοῖς ἄλλοις

Ἰλλυριοῖς καὶ Θραξί. μετὰ δὲ τὸν τῶν Ἰαπόδων ὁ Λιβυρνι- 15 κὸς παράπλους ἐστί, μείζων τοῦ προτέρου σταδίοις [πεντακοσίοις], ἐν δὲ τῷ παράπλῳ ποταμὸς φορτίοις ἀνάπλουν ἔχων μέχρι Δαλματέων καὶ Σκάρδων, Λιβυρνὴ πόλις.

5. Παρ' ὅλην δ ̓ ἣν εἶπον παραλίαν νῆσοι μὲν αἱ Ἀψυρτίδες, περὶ ἃς ἡ Μήδεια λέγεται διαφθεῖραι τὸν ἀδελφὸν Ἄψυ- 20 τον διώκοντα αὐτήν. ἔπειτα ἡ Κυρικτικὴ κατὰ τοὺς Ἰάποδας·

Tzsch.

--

5. τῆς] τῶν Tzsch. Cor. τῶν πόλεων ABCI τῶν πολῶν Ε, quod repudiare non licet, quamquam plurali numero nomen illud alibi non invenitur: in multis enim aliis nominibus eadem occurrit inconstantia; τῆς Πόλας Tzsch. Cor. ex Xyl. coni. 6. χιλίων τριακοσίων edd. 10. ἀριμάνιοι ΑΒ. 11. ἐκπεποιημένοι ACl. Καίσαρος post Σε βαστοῦ add. edd., sed Cas. uncis inclusit. πόλις C. 12. ἀρουπῖνος 4 ἀρούπινος Βἰ ἀρούπινον C(?): cf. ad 1V, 107. μονήττιον Οὔενδον (?) ald. cf. ad IV, 207. 14. και om. Epit. Cor. 15. τὸν] τὸ C. 16. σταδίοις om. Ε. πεντακοσίοις om. codd. Sed inter oradiois et v lacuna septem fere literarum est in Agkh: in hoc sec. m. explevit addito διακοσίοις, quod itidem legitur in i. Supplevit numerum omissum Xyl. ex Epit., post quem cur lacunae signa posuerint edd. inde a Cas., nullam video causam. 17. περίπλῳ Ε. 18. δελματέων C. καὶ ante Λιβύρνη add. Β (ex corr.) I, Λιβυρνικὴ, susp. Gas. 19. μὲν om. Ε. 21. κυριακτική C κυρηκτική Epit. κυρακτική Bl Gor.: cf. ad II, 123 extr.