A. 743 ἦν γὰρ τοπάροιθε φορητά. (φησὶν ὁ Πίνδαρος) κυμά ῥιπαῖσιν· ἀλλ ̓ ὁ Κοιογενὴς ὁπότ ̓ ὠδίνεσσι θύοισ ἂν δ ̓ ἐπικράνοις σχέθον πέτραν ἀδαμαντοπέδιλοι 3. Κατ ̓ ἀρχὰς μὲν οὖν δώδεκα λέγονται· προσεγένοντο δὲ - 1. ἦν Κοιογενής om. no, ita tamen ut verba φησὶ γὰρ ὁ Πίν δαρος subiungantur voci Αρτέμιδος: ἦν γένναν om. xy. πάροιθεν οὐ φορητά codd.; sed apud Eust, ad Od. K, 3 p. 1644, 54 R, ubi hic Pindari locus affertur, negatio deest: inde om. Cas. κυμάτεσσι D pr. m., quod sec. m. mut. in κυμάτεσι, uti legitur in Cl κύμασι τε Bno ald. Δᾶλος post κυμάτεσσι add. Schol. ad Od. K, 3 (Scholiastes a Maio editus praestat Δήλος) Eust. 1. c., unde rec. Tzsch. Cor. ex sent. Cas. Herm. aliorumque, praemisso tɛ: adulterinum tamen esse hoc nomen recte iudicavit Boeckh. (v. Fragm. Pind. 58. II, 2 p. 587). 2. τ' om. codd., rec. Tzsch. 3. ῥιπαῖς Eust. 1. c. ἀλλὰ καιογε νὴς D ἀλλὰ καὶ ὁ γένης Cs ἀλλ ̓ ἀκαιογένης Bk ἀλλὰ καινογενὴς hi ἀλλὰ καὶ ὁ γένος (?) ald.; inde ἀλλὰ Κοίου γένος Tzsch. et Cor. ex coni. Schneideri et Herm.: correxi ex coni. Porsoni ad Eurip. Hecubam v. 782. coll. Apoll. Rhod. Argon. II, 710, ubi Λητώ Κοιογένεια appellatur. ὠδίνεσι BDhios ὠδίναισι k ὀδύναισι edd. οις CDhl θείαις Bkinos edd. 9οαῖς scripsit Boeckh. 1. c.: quod recepi suspicatus est Bergk. in Poett. lyr. Gr. p. 233. 4. ἐπέβαινεν Tzsch. Cor. ex coni. Schneideri, quam probarunt posteri Pindari editores; ἐπέβα νιν Pors. ad Eurip. Hec. 1. c., eamque scripturam commendare videantur Arrhiani verba ab Εust. ad Dionys. v. 525 allata: Δήλος ἡ πάλαι πλωτὴ οὖσα ἔστη, ὅτε ἡ Λητὼ ἐπέβη αὐτῆς διδύμους ἔχουσα παῖδας, a Pindaro fortasse deducta et ipsa. 5. πρυμνῶν CDhilos πρεμνῶν Bk, Tzsch. corr. ex coni. Herm. 6. δ ̓ ἐπὶ κρανοῖς Β (ex corr.?) ls δ ̓ ἐ κράνοις h δὲ κράνοις ἰ δ ̓ ἐπὶ κραναῇ kno ald. δ ̓ ἐπὶ κραναᾷ Tzsch. Cor. ex sent. Herm. σχεδὸν Bk ald. πέτρα Bklno edd. 7. τέκοις Cl ald. ἐπόψατο om. no. τόκοις ή τέκειν no. θύοισ ̓] θύω 5 καὶ πλείους. Ἀρτεμίδωρος δ ̓ οὖν διαριθμεῖται περὶ τῆς Ἑλέ νης εἰπών, ὅτι ἀπὸ Θορίκου μέχρι Σουνίου παράκειται, μα κρά, σταδίων ὅσον ἑξήκοντα τὸ μῆκος· ἀπὸ ταύτης γάρ, φησίν, αἱ καλούμεναι Κυκλάδες εἰσίν· ὀνομάζει δὲ Κέω, τὴν ἐγ 5 γυτάτω τῇ Ἑλένῃ, καὶ μετὰ ταύτην Κύθνον καὶ Σέριφον καὶ Μῆλον καὶ Σίφνον καὶ Κίμωλον καὶ Πρεπέσινθον καὶ Ὀλίαρον καὶ πρὸς ταύταις Πάρον, Νάξον, Σῦρον, Μύκονον, Τῆνον, Ἄνδρον, Γύαρον. τὰς μὲν οὖν ἄλλας τῶν δώδεκα νομίζω, τὴν δὲ Πρεπέσινθον καὶ Ωλίαρον καὶ Γύαρον ἧττον· ὧν τῇ 10 Γυάρο προσορμισθεὶς ἔγνων κώμιον ὑπὸ ἁλιέων συνοικούμε νον· ἀπαίροντες δ ̓ ἐδεξάμεθα πρεσβευτὴν ἐνθένδε ὡς Καίσαρα προκεχειρισμένον, τῶν ἁλιέων τινά (ἦν δ ̓ ἐν Κορίνθῳ Καῖ- Α. 744 σαρ, βαδίζων ἐπὶ τὸν θρίαμβον τὸν Ἀκτιακόν)· συμπλέων δὴ ἔλεγε πρὸς τοὺς πυθομένους, ὅτι πρεσβεύοι περὶ κουφισμοῦ 15 τοῦ φόρου· τελοῖεν γὰρ δραχμὰς ἑκατὸν πεντήκοντα, καὶ τὰς ἑκατὸν χαλεπῶς ἂν τελοῦντες. δηλοῖ δὲ τὰς ἀπορίας αὐτῶν C. 486 καὶ Ἄρατος ἐν τοῖς κατὰ λεπτόν 20 ὦ Λητοῖ, σὺ μὲν ἤ με σιδηρείῃ Φολεγάνδρῳ, δειλή, ἢ Γυάρῳ παρελεύσεαι αὐτίχ ̓ ὁμοίῃ. 4. Τὴν μὲν οὖν Δῆλον ἔνδοξον γενομένην οὕτως ἔτι μᾶλ λον ηύξησε κατασκαφεῖσα ὑπὸ Ῥωμαίων Κόρινθος· ἐκεῖσε γὰρ μετεχώρησαν οἱ ἔμποροι, καὶ τῆς ἀτελείας τοῦ ἱεροῦ προκαλουμένης αὐτοὺς καὶ τῆς εὐκαιρίας τοῦ λιμένος· ἐν καλῷ γὰρ 1. πεντεκαίδεκα post οὖν add. Cor. 2. μάκρα (sic) Β (ex corr. ?) CDh μάκρη ο ald.: idem sec. m. add. in n. 3. ὅσων D. φασίν Dx φασί C. 4. κέων χ. 5. κύθρον codd., exc. x Epit, ald. ἀλίαρον Dhil οὐλίαρον Epit. - μήκονον η μήκωνον η. 9. ἀλίαρον BCDhix. 13. ἀκτιατικόν Βι. δή] δὲ or Tzsch. Cor. 7. σύρον codd. edd. 11. ἐνθένδε] ἐκεῖθεν π. 14. πειθομένους C. 15. τελείειν ald., quod in τελεῖν mut. Xyl. ὁμοίῃ om. r. τελοῦντες] τελοῖεν (?) ald. Verba δηλοῖ - 19. δειλὴν 8. γύαρον Bkno edd. ὁμοίην codd. edd.: in re incertissima tutissimum habui quam minimum recedere a codd. 20. ἔνδοξον] ἔνδον Ι. οὕτως om. χ. 22. προσκαλουμένης mno. Strabo. II. - 27 κεῖται τοῖς ἐκ τῆς Ἰταλίας καὶ τῆς Ἑλλάδος εἰς τὴν Ἀσίαν 5. Ῥήναια δ ̓ ἔρημον νησίδιόν ἐστιν ἐν τέτρασι τῆς Δήλου σταδίοις, ὅπου τα μνήματα τοῖς Δηλίοις ἐστίν. οὐ γὰρ ἔξεστιν ἐν αὐτῇ τῇ Δήλῳ θάπτειν οὐδὲ καίειν νεκρόν, οὐκ ἔξεστι δὲ οὐδὲ κύνα ἐν Δήλῳ τρέφειν. ὠνομάζετο δὲ καὶ Ὀρτυγία πρό τερον. 10 15 6. Κέως δὲ τετράπολις μὲν ὑπῆρξε, λείπονται δὲ δύο, ἢ τε Ἰουλὶς καὶ ἡ Καρθαία, εἰς ἃς συνεπολίσθησαν αἱ λοιπαί, Α. 745 ἡ μὲν Ποιήεσσα εἰς τὴν Καρθαίαν, ἡ δὲ Κορησσία εἰς τὴν Ἰουλίδα. ἐκ δὲ τῆς Ἰουλίδος ὅ τε Σιμωνίδης ἦν ὁ μελοποιός καὶ Βακχυλίδης, ἀδελφιδοῦς ἐκείνου, καὶ μετὰ ταῦτα Ἐρασί- 20 στρατος ὁ ἰατρὸς καὶ τῶν ἐκ τοῦ περιπάτου φιλοσόφων Αρί στων, ὁ τοῦ Βορυσθενίτου Βίωνος ζηλωτής. παρὰ τούτοις δὲ δοκεῖ τεθῆναί ποτε νόμος, οὗ μέμνηται καὶ Μένανδρος· καλὸν τὸ Κείων νόμιμόν ἐστι, Φανία· ὁ μὴ δυνάμενος ζῇν καλῶς οὐ ζῇ κακῶς. προσέταττε γάρ, ὡς ἔοικεν, ὁ νόμος τοὺς ὑπὲρ ἑξήκοντα ἔτη γεγονότας κωνειάζεσθαι καὶ τοῦ διαρκεῖν τοῖς ἄλλοις τὴν τροφήν· καὶ πολιορκουμένους δέ ποτε ὑπ ̓ Ἀθηναίων ψηφίσασθαί 5. εμπορίων κ ἐμπορείων ald. 6. καὶ 8. πάλιν ante του add. k. 11. ρήμαια Ck ex corr. ρήνεια Bino edd. 14. και om. Cor. 19. ὅ τε om. χ ὅτι CDhi 24. κίων, et ει sup. wν add. sec. m., D κιει η κήων Bkr: cf. Steph. s. v. Ἰουλές. 27. κωντάζεσθαι CDghly κονιάζεσθαι Bk: ἀγωνίζεσθαι codd. ap. Steph. 1. c. καὶ om. not edd. inde a Cas. 28. και om. v. 25 τ φασι τοὺς πρεσβυτάτους ἐξ αὐτῶν ἀποθανεῖν, ὁρισθέντος πλήθους ἐτῶν, τοὺς δὲ παύσασθαι πολιορκοῦντας. κεῖται δ ̓ ἐν ὄρει τῆς θαλάττης διέχουσα ἡ πόλις ὅσον πέντε καὶ εἴκοσι σταδίους, ἐπίνειον δ ̓ ἐστὶν αὐτῆς τὸ χωρίον, ἐν ᾧ ἵδρυτο ἡ Κο5 ρησσία, κατοικίαν οὐδὲ κώμης ἔχουσα. ἔστι δὲ καὶ πρὸς τῇ Κορησσία Σμινθέου Ἀπόλλωνος ἱερὸν καὶ πρὸς Ποιηέσση, με C. 487 ταξὺ δὲ τοῦ ἱεροῦ καὶ τῶν τῆς Ποιηέσσης ἐρειπίων τὸ τῆς Νεδουσίας Ἀθηνᾶς ἱερόν, ἱδρυσαμένου Νέστορος κατὰ τὴν ἐκ Τροίας ἐπάνοδον. ἔστι δὲ καὶ Ἔλιξος ποταμὸς περὶ τὴν Κο 10 ρησσίαν. 7. Μετὰ δὲ ταύτην Νάξος καὶ Ἄνδρος ἀξιόλογοι καὶ Πά ρος· ἐντεῦθεν ἦν Ἀρχίλοχος ὁ ποιητής. ὑπὸ δὲ Παρίων ἐκτίσθη Θάσος καὶ Πάριον ἐν τῇ Προποντίδι πόλις. ἐν ταύτῃ Α. 746 μὲν οὖν ὁ βωμὸς λέγεται θέας ἄξιος, σταδιαίας ἔχων τὰς 15 πλευράς· ἐν δὲ τῇ Πάρῳ ἡ Παρία λίθος λεγομένη, ἀρίστη πρὸς τὴν μαρμαρογλυφίαν. 8. Σῦρος δ ̓ ἐστί (μηκύνουσι τὴν πρώτην συλλαβήν), ἐξ ἧς Φερεκύδης ὁ Βάβυος ἦν· νεώτερος δ ̓ ἐστὶν ὁ Ἀθηναῖος ἐκεί νου. ταύτης δοκεῖ μνημονεύειν ὁ ποιητής, Συρίην καλῶν· 1. ὁρισθέντας Bk. πλῆθος k ex corr. 4. ἵδρυτο] ἐστιν ίδρυ μένη ald. κορυσσία hi κορησία gay. 6. Σμινθίου edd.: infra in libro XIII Σμινθεὺς constanter nominatur hic deus, quae omnium usitatissima est forma, sed eam quoque quam codd. praebent h. 1. comτῇ ante Ποιηέσσῃ add. Bklno edd. memorat Steph. s. v. Σμίνθη. - ποιήσεσι C, sed syllaba σε atramento diverso scripta est. 7. ἐρι 14. τὰς πίων BCx. 8. και ante κατὰ add. Di κατὰ] μετὰ χ. νῆσός τις Συρίη κικλήσκεται Ορτυγίης καθύπερθε. 9. Μύκονος δ ̓ ἐστίν, ὑφ ̓ ᾗ μυθεύουσι κεῖσθαι τῶν γιγάν των τοὺς ὑστάτους ὑφ ̓ Ἡρακλέους καταλυθέντας, ἀφ ̓ ὧν ἡ παροιμία Πάνθ ̓ ὑπὸ μίαν Μύκονον ἐπὶ τῶν ὑπὸ μίαν ἐπι- 5 γραφὴν ἀγόντων καὶ τὰ διηρτημένα τῇ φύσει. καὶ τοὺς φα λακροὺς δέ τινες Μυκονίους καλοῦσιν ἀπὸ τοῦ τὸ πάθος τοῦτο ἐπιχωριάζειν τῇ νήσῳ. 10. Σέριφος δ ̓ ἐστίν, ἐν ᾗ τὰ περὶ τὸν Δίκτυν μεμύθευται, τὸν ἀνελκύσαντα τὴν λάρνακα τοῖς δικτύοις τὴν περιέχου- 10 σαν τὸν Περσέα καὶ τὴν μητέρα Δανάην, καταπεποντωμένους ὑπ ̓ Ἀκρισίου τοῦ πατρὸς τῆς Δανάης· τραφῆναί τε γὰρ ἐνταῦθα τὸν Περσέα φασί, καὶ κομίσαντα τὴν τῆς Γοργόνος κεφαλήν, δείξαντα τοῖς Σεριφίοις ἀπολιθῶσαι πάντας· τοῦτο Α. 747 δὲ πρᾶξαι τιμωροῦντα τῇ μητρί, ὅτι αὐτὴν Πολυδέκτης ὁ βα- 15 σιλεὺς ἄκουσαν ἄγεσθαι προείλετο πρὸς γάμον, συμπραττόν των ἐκείνων. οὕτω δ ̓ ἐστὶ πετρώδης ἡ νῆσος, ὥστε ὑπὸ τῆς Γοργόνος τοῦτο παθεῖν αὐτήν φασιν οἱ κωμῳδοῦντες. 11. Τῆνος δὲ πόλιν μὲν οὐ μεγάλην ἔχει, τὸ δ ̓ ἱερὸν τοῦ 1. κεκλήσκεται C. 4. ὑστάτους] ὑγιεινοτάτους habet Steph. s. v. Μύκονος hunc Strabonis locum afferens, eumque sequitur Eust. ad Dion. 1. c.; idem legi in codd. quibusdam falso tradit Cas. (videtur invenisse hanc scripturam notatam in soceri libro inter reliquas codicum discrepantias, ex Stephano tamen, non ex codice aliquo petitam). De qua scriptura varie iudicarunt VV. DD.: corruptam esse censeo cum Petavio et Bernhardyo, quorum ille proposuit (ad Themist. or. I Ρ. 522) δεινοτάτους, hic (ad Eust. 1. c.) ὑβριστοτάτους. 5. ὑπογραφὴν no γραφὴν k ald., idemque est ap. Stephanum 1. c. 6. καὶ ante τὰ om. Bknox edd. διηρημένα Steph. 1. c. 7. λέγουσι ante τινες add. no omisso postea καλοῦσι. 8. ἐν τῇ νήσῳ CD (sed ἐν sec. m. inter versus add.) hns; deest v etiam ap. Steph. 1. c. 9. δίκτην Β (ex corr.) ks. 11. μητέρα om. D, sed sec. m. inter versus add. τωμένην gay καταπεποντωμένη Ι. 13. τον om. no ald. νης BCD, uti iidem fere paulo post et utroque loco optimus codex Enstathii l. c.: nihilominus tamen eam formam, a scriptoribus tantum aetatis sequioris usurpatam, recipere non sum ausus. 16. ἀγαγέσθαι hl nox edd. προείλετο ante άγεσθαι collocant Dh. 18. γοργόνης CDhl. 19. μὲν om. Bk ald. μεγάλην οὐκ ἔχει κ. καταπεποι γοργό |