πους, γενόμενον δὲ καὶ ἐν Αἰγύπτῳ καὶ καταμαθόντα καὶ τὰ Α. 739 ἐκεῖ νόμιμα, ἐντυχόντα δ ̓, ὡς φασί τινες, καὶ Ὁμήρῳ διατρίβοντι ἐν Χίῳ, κατᾶραι πάλιν εἰς τὴν οἰκείαν, καταλαβεῖν δὲ τὸν τοῦ ἀδελφοῦ υἱόν, τὸν Πολυδέκτου Χαρίλαον, βασιλεύοντα· 5 εἶθ ̓ ὁρμῆσαι διαθεῖναι τοὺς νόμους, φοιτῶντα ὡς τὸν θεὸν τὸν ἐν Δελφοῖς, κἀκεῖθεν κομίζοντα τὰ προστάγματα, καθάπερ οἱ περὶ Μίνω ἐκ τοῦ ἄντρου τοῦ Διὸς παραπλήσια ἐκείνοις τὰ πλείω. 20. Τῶν Κρητικῶν τὰ κυριώτατα τῶν καθ ̓ ἕκαστα τοι 10 αῦτα εἴρηκε. γαμεῖν μὲν ἅμα πάντες ἀναγκάζονται παρ ̓ αὐτοῖς οἱ κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον ἐκ τῆς τῶν παίδων ἀγέλης ἐκκριθέντες, οὐκ εὐθὺς δ ̓ ἄγονται παρ' ἑαυτοὺς τὰς γαμηθείσας παῖδας, ἀλλ ̓ ἐπὰν ἤδη διοικεῖν ἱκαναὶ ὦσι τὰ περὶ τοὺς οἴκους· φερνὴ δ ̓ ἐστίν, ἂν ἀδελφοὶ ὦσι, τὸ ἥμισυ τῆς τοῦ ἀδελ 15 φοῦ μερίδος· παῖδας δὲ γράμματά τε μανθάνειν καὶ τὰς ἐκ τῶν νόμων ᾠδὰς καί τινα εἴδη τῆς μουσικῆς· τοὺς μὲν οὖν ἔτι νε- C. 483 ωτέρους εἰς τὰ συσσίτια ἄγουσι τὰ ἀνδρεῖα· χαμαὶ δὲ καθήμενοι διαιτῶνται μετ ̓ ἀλλήλων ἐν φαύλοις τριβωνίοις καὶ χειμῶνος καὶ θέρους τὰ αὐτά, διακονοῦσί τε καὶ ἑαυτοῖς καὶ τοῖς 20 ανδράσι: συμβάλλουσι [δ] εἰς μάχην καὶ οἱ ἐκ τοῦ αὐτοῦ συσ 3. οἰκίαν Ckno ald. 9. 4. χαρίλοβον CDghily χαρίβολον nor. 7. καὶ ταῦτα ante παραπλήσια add. x. 8. τὰ πλεῖστα η (sed add. γρ. τὰ πλείω) τὰ δὲ πλείω χ, orationem post ἐκείνοις incidens. καὶ τὰ κυριώτατα χ. ἕκαστον χ. δὲ post ἕκαστα add. edd. inde a Cas.: equidem malim τῶν δὲ Κρητικῶν κτλ. Cor. vero nimis audacter ac parum recte ita scripsit: τῶν [ον] Κρητικῶν τὰ κυριώτατα [ταῦτα περὶ] τῶν καθ ̓ ἕκαστα δὲ κτλ. 10. ἅμα] ἅπαντα Β (ex corr.) ι, ἅπαντες χ. 13. παῖδας om. k. ἐκεῖναι post ἤδη 15. τοὺς om. x. add. C. ἱκαναὶ ὦσι διοικεῖν kno edd. ὦσι] ὡς Cm. om. x. 20. δ' om. codd.: Cas. add. συσσίτια σιτίου πρὸς ἀλλήλους, καὶ πρὸς ἕτερα συσσίτια· καθ ̓ ἕκαστον J 21. Ἴδιον δ ̓ αὐτοῖς τὸ περὶ τοὺς ἔρωτας νόμιμον· οὐ γὰρ Α. 740 πειθοῖ κατεργάζονται τοὺς ἐρωμένους, ἀλλ ̓ ἁρπαγῇ· προλέγει τοῖς φίλοις πρὸ τριῶν ἢ πλειόνων ἡμερῶν ὁ ἐραστής, ὅτι μέλ λει τὴν ἁρπαγὴν ποιεῖσθαι· τοῖς δ ̓ ἀποκρύπτειν μὲν τὸν παῖδα 15 ἢ μὴ ἐᾷν πορεύεσθαι τὴν τεταγμένην ὁδὸν τῶν αἰσχίστων ἐστίν, ὡς ἐξομολογουμένοις, ὅτι ἀνάξιος ὁ παῖς εἴη τοιούτου ἐραστοῦ τυγχάνειν. συνιόντες δ ̓, ἂν μὲν τῶν ἴσων ἢ τῶν ὑπερεχόντων τις ᾖ τοῦ παιδὸς τιμῇ καὶ τοῖς ἄλλοις ὁ ἁρπάζων, ἐπιδιώκον τες ἀνθήψαντο μόνον μετρίως, τὸ νόμιμον ἐκπληροῦντες, τἆλλα 20 δ ̓ ἐπιτρέπουσιν ἄγειν χαίροντες· ἂν δ ̓ ἀνάξιος, ἀφαιροῦνται· πέρας δὲ τῆς ἐπιδιώξεως ἐστιν, ἕως ἂν ἀχθῇ ὁ παῖς εἰς τὸ τοῦ ἁρπάσαντος ἀνδρεῖον. ἐράσμιον δὲ νομίζουσιν οὐ τὸν κάλ λει διαφέροντα, ἀλλὰ τὸν ἀνδρείᾳ καὶ κοσμιότητι· καὶ δωρησάμενος ἀπάγει τὸν παῖδα τῆς χώρας εἰς ὃν βούλεται τόπον· 25 ἐπακολουθοῦσι δὲ τῇ ἁρπαγῇ οἱ παραγενόμενοι, ἑστιαθέντες 1. και ante πρὸς ἀλλήλους add. no. συστάσια CDhil. 5. ἑκάστη δ ̓ ἐκ CDhls ἑκάστη δὲ χ. τῆς om. no ald. Cor. 10. καὶ ante τὰς πληγάς add. ald. 11. ἀσιδήρων Cor. ex coni. Tyrwh. satis proba bili. 19. Th 13. δὲ post προλέγει add. Bll ald. γὰρ χ μὲν no edd. inde a Cas. 14. μέλλοι BClno edd. 17. ἐξομολογουμένους codd. άξιος CDhil. 22. ἐπιδείξεως codd. ante τιμῇ add. no edd. 21. coniectura quidem, sed verissima 24. ἀνδρίᾳ Bha. ὁ δ ̓ ἐρα στὴς ἀσπασάμενος ante καὶ δωρησάμενος excidisse putat Grosk, atque abrupta sane et insolens est oratio. δὲ καὶ συνθηρεύσαντες δίμηνον (οὐ γὰρ ἔξεστι πλείω χρόνον κατέχειν τὸν παῖδα) εἰς τὴν πόλιν καταβαίνουσιν. ἀφίεται δ ̓ ὁ παῖς, δῶρα λαβὼν στολὴν πολεμικὴν καὶ βοῦν καὶ ποτήριον (ταῦτα μὲν τὰ κατὰ τὸν νόμον δῶρα) καὶ ἄλλα πλείω και που 5 λυτελή, ὥστε συνερανίζειν τοὺς φίλους διὰ τὸ πλῆθος τῶν ἀναλωμάτων. τὸν μὲν οὖν βοῦν θύει τῷ Διὶ καὶ ἑστιᾷ τοὺς συγκαταβαίνοντας· εἶτ ̓ ἀποφαίνεται περὶ τῆς πρὸς τὸν ἐραστὴν ὁμιλίας, εἴτ ̓ ἀσμενίζων τετύχηκεν, εἴτε μή, τοῦ νόμου τοῦτ ̓ ἐπιτρέψαντος, ἵν ̓, εἴ τις αὐτῷ βία προσενήνεκται κατὰ C. 484 10 τὴν ἁρπαγήν, ἐνταῦθα παρῇ τιμωρεῖν ἑαυτῷ καὶ ἀπαλλάττεσθαι. τοῖς δὲ καλοῖς τὴν ἰδέαν καὶ προγόνων ἐπιφανῶν ἐραστῶν μὴ τυχεῖν [αἰσχρόν], ὡς διὰ τὸν τρόπον τοῦτο παθοῦσιν. ἔχουσι δὲ τιμὰς οἱ παρασταθέντες (οὕτω γὰρ καλοῦσι τοὺς ἁρπαγέν τας)· ἔν τε γὰρ τοῖς χοροῖς καὶ τοῖς δρόμοις ἔχουσι τὰς ἐν15 τιμοτάτας χώρας, τῇ τε στολῇ κοσμεῖσθαι διαφερόντως τῶν ἄλλων ἐφίεται τῇ δοθείσῃ παρὰ τῶν ἐραστῶν, καὶ οὐ τότε μόνον, ἀλλὰ καὶ τέλειοι γενόμενοι διάσημον ἐσθῆτα φέρουσιν, ἀφ ̓ ἧς γνωσθήσεται ἕκαστος κλεινὸς γενόμενος· τὸν μὲν γὰρ ἐρώμενον καλοῦσι κλεινόν, τὸν δ ̓ ἐραστὴν φιλήτορα. ταῦτα μὲν 20 τὰ περὶ τοὺς ἔρωτας νόμιμα. 22. Ἄρχοντας δὲ δέκα αἱροῦνται· περὶ δὲ τῶν μεγίστων συμβούλοις χρώνται τοῖς γέρουσι καλουμένοις· καθίστανται δ' Α. 741 4. tòv om. 7(?) ald. προσγίνεται δὲ ante καὶ ἄλλα πλείω excidisse putat Grosk., quae necessaria iam non videbuntur, sententiae partibus recte dispositis. καὶ ante πολυτελή om. no ald. 5. συνερ 9. ἵνα τις Ο ἂν, εἴ τις Tzsch. φανίζειν Β. προσήνεκται BClnox ald. προσήνεγκται k. 10. παρῇ τιμωρεῖν] παρατιμωρεῖν codd., quod Cor. corr, post Casauboni coniecturam πάρα τιμωρεῖν. 11. τοὺς δὲ καλοὺς 2 (ex corr.) y. 12. αἰσχρὸν om. codd., Cor. add. ex coni. Cas., quam egregie confirmant verba Maximi Tyrii (v. Diss. XXVI, 8): Κρητικῷ μειρακίῳ αἰσχρὸν [μὴ] ἐραστὸν εἶναι, et Ciceronis (in libris de Rep. ap. Servium ad Aen. X, 325 p. 591): opprobrio fuisse adolescentibus, si amatores non haberent. τοῦτον hik. ροῖς] χρόνοις Β (sed hic θρόνοις ex corr.) CDhil θρόνοις knor edd. (idque mutato praeterea verborum ordine): quae infelix est interpolatoτότε] τοῦτο hi. ris coniectura. 16. ἐφίενται nox. 14. xo εἰς τοῦτο τὸ συνέδριον οἱ τῆς τῶν κόσμων ἀρχῆς ἠξιωμένοι καὶ τἆλλα δόκιμοι κρινόμενοι. ἀξίαν δ ̓ ἀναγραφῆς τὴν τῶν Κρητῶν πολιτείαν ὑπέλαβον διά τε τὴν ἰδιότητα καὶ τὴν δόξαν· οὐ πολλὰ δὲ διαμένει τούτων τῶν νομίμων, ἀλλὰ τοῖς Ρωμαίων διατάγμασι τὰ πλεῖστα διοικεῖται, καθάπερ καὶ ἐν 5 ταῖς ἄλλαις ἐπαρχίαις συμβαίνει. CAPUT V. 1. Περὶ δὲ τὴν Κρήτην εἰσὶ νῆσοι, Θήρα μέν, ἡ τῶν Κυρηναίων μητρόπολις, ἄποικος Λακεδαιμονίων, καὶ πλησίον ταύτης Ανάφη, ἐν ᾗ τὸ τοῦ Αἰγλήτου Απόλλωνος ἱερόν. λέ- 10 γει δὲ καὶ Καλλίμαχος τοτὲ μὲν οὕτως· Αιγλήτην Ανάφην τε, Λακωνίδι γείτονα Θήρα· τοτὲ δὲ τῆς Θήρας μνησθείς μήτηρ ενίππου πατρίδος ἡμετέρης. ἔστι δὲ μακρὰ ἡ Θήρα, διακοσίων οὖσα τὴν περίμετρον στα 15 δίων, κειμένη δὲ κατὰ Δίαν νῆσον τὴν πρὸς Ἡρακλείῳ τῷ Κνωσσίῳ, διέχει δὲ τῆς Κρήτης εἰς ἑπτακοσίους· πλησίον δ ̓ αὐτῆς ἥ τε Ανάφη καὶ Θηρασία. ταύτης δ ̓ εἰς ἑκατὸν ἀπέχει νησίδιον Ἴος, ἐν ᾧ κεκηδεῦσθαί τινές φασι τὸν ποιητὴν Ὅμη ρον· ἀπὸ δὲ τῆς Ἴου πρὸς ἑσπέραν ἰόντι Σίκινος καὶ Λάγουσα 20 Τ 1. κοσμίων Χyl. 2. τὰ ἄλλα codd., exc. Dik, edd. 3. διὰ ante τὴν δόξαν add. codd., exc. Dhik, edd. inde a Cas. 11. τότε (et sic postea Dh τὸ τέμενος οὕτως k ex corr. 14. μήτερ Dh. 15. σταδίων ante διακοσίων collocat x. 17. Κνωσσίῳ] πορθμῷ C. 18. ταύτης δ ̓ εἰς ἑκατὸν] σταδίους post ἑπτακοσίους add. edd. τούτων δ ̓ ἴσον ἑκάστῃ Bkno ald. Ab iis singulis Ius abest Guar ἕκαστον CDghilsxy, Tzsch. corr. ex sent. Cas., qui tamen ἑκατὸν in codicibus esse falso tradit. 19. καὶ κεκηδεῖσθαι Β (in hoc κε post expunctum) hnos καὶ κηδεῖσθαι gl. 20. σίκηνος codd., uti apud Steph. s. v., Tzsch. corr. ex sent. Xyl. aliorumque, fretus maxime consensu poetarum (v. Solon. ap. Diog. Laert. I, 2, n. 47. Apoll. Rhod. 1, 624 sq.), numorum, scriptorum Latinorum. Λαγοῦσσα Cor., ac duplici o nomina similia fere scribuntur in codd. optt. apud Strabonem, atque hoc ipsum nomen ita scribendum esse docet Eust. ad Il. Β, 625 Τ καὶ Φολέγανδρος, ἣν Ἄρατος σιδηρείην ὀνομάζει διὰ τὴν τρα- Α. 742 χύτητα· ἐγγὺς δὲ τούτων Κίμωλος, ὅθεν ἡ γῆ ἡ Κιμωλία· ἔνθεν ἡ Σίφνος ἐν ὄψει ἐστίν, ἐφ ̓ ᾗ λέγουσι Σίφνιον ἀστράγα λον διὰ τὴν εὐτέλειαν. ἔτι δ ̓ ἐγγυτέρω καὶ τῆς Κιμώλου καὶ 5 τῆς Κρήτης ἡ Μῆλος, ἀξιολογωτέρα τούτων, διέχουσα τοῦ Ἑρμιονικοῦ ἀκρωτηρίου, τοῦ Σκυλλαίου, σταδίους ἑπτακοσίους· τοσούτους δὲ σχεδόν τι καὶ τοῦ Δικτυνναίου· Ἀθηναῖοι δέ ποτε πέμψαντες στρατείαν, ἡβηδὸν κατέσφαξαν τοὺς πλείους. αὗται μὲν οὖν ἐν τῷ Κρητικῷ πελάγει, ἐν δὲ τῷ Αἰγαίῳ μᾶλ. C. 485 10 λον αὐτή τε ἡ Δῆλος καὶ αἱ περὶ αὐτὴν Κυκλάδες καὶ αἱ ταύταις προσκείμεναι Σποράδες, ὧν εἰσι καὶ αἱ λεχθεῖσαι περὶ τὴν Κρήτην. 2. Ἡ μὲν οὖν Δῆλος ἐν πεδίῳ κειμένην ἔχει τὴν πόλιν καὶ τὸ ἱερὸν τοῦ Ἀπόλλωνος καὶ τὸ Λητῷον, ὑπέρκειται δὲ τῆς 15 πόλεως ὄρος ψιλὸν ὁ Κύνθος καὶ τραχύ, ποταμὸς δὲ διαρ ρεῖ τὴν νῆσον Ἰνωπὸς οὐ μέγας· καὶ γὰρ ἡ νῆσος μικρά. τετίμηται δὲ ἐκ παλαιοῦ διὰ τοὺς θεοὺς ἀπὸ τῶν ἡρωικών χρόνων ἀρξαμένη· μυθεύεται γὰρ ἐνταῦθα ἡ Μητὼ τὰς ὠδῖνας ἀποθέσθαι τοῦ τε Ἀπόλλωνος καὶ τῆς Ἀρτέμιδος· p. 306, 11 R: uno tamen o effert Steph. s. v. laudato Strabone, ideoque tutius duxi non recedere a codd., quamquam non magni ponderis est in his libris eorum consensus: cf. de istis nominibus Bernhardyus ad Dion. Perieg. v. 456. 1. σιδηρίην BCkx, idem habet Steph. s. v. Φολέγανδρος hunc locum secutus: cf. p. 486. 2. ἔνθεν] ὅθεν no. 5. ἑρμειωνικοῦ Β. κόλπου ante ἀκρωτηρίου add. k. και ante 8. στρατιάν Cor.: Eust. hunc locum refe του Σκυλλαίου add. χ. 6. rens paulo liberius ad Dion. v. 530 eam vocem omisit. 11. προκείμε Wheler Voyage 15. ψιλὸν] ὑψηλὸν codd., exc. CD, edd. Cynthium vero montem nequaquam altum esse, eundemque nudum peregrinatores recentiores tradunt (v. Tournefort Voyage T. I p. 365 sqq., 101 sq. Ross Reisen auf d. gr. Inseln I, p. 35). 18. ἀρξαμένους hi ἐρξαμένη no ald. p. 16. οἰνωπὸς ο. |