5 ἀπῆλθον εἰς τὴν Ἀκαρνανίαν· τί οὖν ἄλλο πορθήσεως ἴδιον ἢ τῷ πολέμῳ κρατηθῆναι καὶ τὴν χώραν ἐκλιπεῖν; τοῦτο δὲ καὶ τὸ ἐπίγραμμα μαρτυρεῖ τὸ παρὰ τοῖς Ἠλείοις· ὁ γὰρ Αἰ τωλός, φησί, κτήσατο Κουρήτιν γῆν, δορὶ πολλὰ καμών. 4. Ἴσως δή τις ἂν φαίη, λέγειν αὐτὸν ἀπόρθητον τὴν Αἰ τωλίαν, ἀφ ̓ οὗ τοὔνομα τοῦτ ̓ ἔσχε μετὰ τὴν Αἰτωλοῦ παρουσίαν· ἀλλ ̓ ἀφῄρηται καὶ [τούτου] τοῦ νοήματος τὸν λόγον, φήσας ἐν τοῖς ἐφεξῆς τὸ μὲν πλεῖστον τοῦ λαοῦ τοῦ διαμένον 10 τος ἐν τοῖς Αἰτωλοῖς τοῦτο εἶναι τὸ τῶν Ἐπειῶν †λέγων, συμμιχθέντων δ ̓ αὐτοῖς ὕστερον Αιολέων, τῶν ἅμα Βοιωτοῖς ἐκ Θετταλίας ἀναστάντων, κοινῇ μετὰ τούτων τὴν χώραν και τασχεῖν. ἆρ ̓ οὖν † ἔστι χωρὶς πολέμου τὴν ἀλλοτρίαν ἐπελθόν. τας συγκατανείμασθαι τοῖς ἔχουσι, μηδὲν δεομένοις κοινωνίας 15 τοιαύτης; ἢ τοῦτο μὲν οὐ πιστόν, τὸ δὲ κρατουμένοις τοῖς ὅπλοις ἐπ ̓ ἴσοις συμβῆναι πιστόν; τί οὖν ἄλλο πόρθησις ἢ τὸ Α. 713 κρατεῖσθαι τοῖς ὅπλοις; καὶ Ἀπολλόδωρος δ ̓ εἴρηκεν ἐκ τῆς Βοιωτίας ἀπελθόντας Ὕαντας ἱστορεῖσθαι καὶ ἐποίκους τοῖς Αἰτωλοῖς γενομένους· ὁ δ ̓ ὥσπερ κατωρθωκὼς ἐπιλέγει, διότι 20 ταῦτα καὶ τὰ τοιαῦτα διακριβοῦν εἰώθαμεν, ὅταν ᾖ τι τῶν πραγμάτων ἢ παντελῶς ἀπορούμενον ἢ ψευδῆ δόξαν ἔχον. 5. Τοιοῦτος δ ̓ ὠν Ἔφορος ἑτέρων ὅμως κρείττων ἐστί· καὶ C. 465 αὐτὸς ὁ ἐσπουδασμένως οὕτως ἐπαινέσας αὐτὸν Πολύβιος καὶ φήσας περὶ τῶν Ἑλληνικῶν καλῶς μὲν Εὔδοξον, κάλλιστα δ' 25 Ἔφορον ἐξηγεῖσθαι περὶ κτίσεων, συγγενειών, μεταναστάσεων, ἀρχηγετῶν, ἡμεῖς δέ, φησί, τὰ νῦν ὄντα δηλώσομεν καὶ περὶ - 5. ال 2. τῷ] τὸ Ch. 3. και om. Bkino ald. τοῖς] τῆς D. δουρί C. 6. δή] δέ Bklnx ald. 8. τούτου om. codd., Cor. add. post νοήματος minus apte. 9. διαμείναντος Cor. 10. λέγων] ἢ Ἠλείων Cor. parum probabiliter; nec probabilius tamen quod proposuit Cas., aut tollendam esse vocem λέγων, id quod probat Tzsch., aut scribendum τοῦτον εἶναι τὸν τῶν ̓Επειῶν λεών. Nescio an scriptum fuerit μέρος. 13. ἀφ ̓ οὖν ἔστι cum aptum sensum non praebeant, πιστόν excidisse Grosk. ex sequentibus recte suspicatur. 16. ἐπ ̓ ἴσης Bklnox ald. 18. ἐπελθόντας χ Cor. haud male. ald. 19. ὅτι Bknox edd. 23. δ' ante ὁ add. Cor. σμένος Bklnor ald. ἱστορῆσθαι κ ἐσπουδα θέσεως τόπων καὶ διαστημάτων· τοῦτο γάρ ἐστιν οἰκειότατον χωρογραφία. ἀλλὰ μὴν σύ γε, ὦ Πολύβιε, ὁ τὰς λαοδογματι κὰς ἀποφάσεις περὶ τῶν διαστημάτων εἰσάγων οὐκ ἐν τοῖς ἔξω τῆς Ἑλλάδος μόνον, ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς Ἑλληνικοῖς, ἢ καὶ διδοῖς εὐθύνας τὰς μὲν Ποσειδωνίῳ, τὰς δ ̓ Ἀρτεμιδώρῳ, 5 τὰς δ ̓ ἄλλοις πλείοσι· καὶ ἡμῖν οὖν † συγγνώμη καὶ οὐ δυσχε‐ ραίνειν δεῖ, παρὰ τῶν τοιούτων μεταφέρουσι τὴν πολλὴν ἱστο ρίαν, ἐάν τι πταίωμεν, ἀλλ ̓ ἀγαπᾷν, ἐὰν τὰ πλείω τῶν εἰρημένων ἑτέροις ἄμεινον λέγωμεν, ἢ τὰ παραλειφθέντα κατ' ἄγνοιαν προστιθώμεν. 10 6. Περὶ δὲ Κουρήτων ἔτι καὶ τοιαῦτα λέγεται, τὰ μὲν ἐγ γυτέρω ὄντα τῆς περὶ Αἰτωλῶν καὶ Ακαρνάνων ἱστορίας, τὰ δ ̓ ἀπωτέρω· ἐγγυτέρω μὲν τὰ τοιαῦτα, οἷα προείρηται, ὅτι τὴν χώραν, ἣ νῦν Αἰτωλία καλεῖται, Κουρῆτες ᾤκουν, ἐλθόν τες δ ̓ οἱ Αἰτωλοὶ μετὰ Αἰτωλοῦ τούτους ἐξέβαλον εἰς τὴν 15 Ακαρνανίαν· καὶ ἔτι τὰ τοιαῦτα, ὅτι τὴν Πλευρωνίαν ὑπὸ Κουρήτων οἰκουμένην καὶ Κουρῆτιν προσαγορευομένην Αἰολεῖς ἐπελθόντες ἀφείλοντο, τοὺς δὲ κατέχοντας ἐξέβαλον. Αρχέμα Α. 714 χος δ ̓ ὁ Εὐβοεύς φησι τοὺς Κουρῆτας ἐν Χαλκίδι συνοικῆσαι, συνεχῶς δὲ περὶ τοῦ Ληλάντου πεδίου πολεμοῦντας, ἐπειδὴ οἱ 20 2. ὁ τάλας ὁ δογματικὰς CDghilnosx, sed in n sec. m. sup. add. ὁ τὰς τῶν ἄλλων δογματικὰς, quae habentur etiam in Bk ald.; Tzsch. corr. ex Tyrwh. coni., coll. II, 104. VII, 317. 4. καὶ διαδούς BCD ghikr καὶ διαδιδοὺς Ino ald., unde Tyrwh. clicuit νή Δία, δίδως, quae Cor. recepit paulo avidius; διδοῖς scribendum esse recte viderat Cas., qui tamen nihil statuit de particula zaì: equidem verbo didois semel in participium mutato adiectam crediderim, ut nimirum participia coniungerentur. 6. συγγνώμην BCkhilno, in n praeterea ἔχειν supra add, quod in verborum serie legitur in Bk edd.: videtur scribendum esse συγγνῶναι. 9. ἑτέρων χ. 11. κουρητων Dh et sic constanter. τὰ ante τοιαῦτα add. Bkl edd. 12. τῶν Αἰτωλῶν k ex corr. 15. τοῦ Αἰτωλοῦ κ. ἐξέβαλον αὐτοὺς κ. 18. κατέχοντας] Κου ρῆτας k, in quo verba τοὺς δὲ συνοικῆσαι primum omissa, postea addita sunt. 20. ληλαντίου Εpit. λιλαντίου Eust. ad Il. B, 542 p. 282 et I, 525 p. 771, 42 R. λίλαντος Schol. ad Il. I, 529, ubi etiam scriptum est οἰκῆσαι pro συνοικῆσαι: sed paulo liberius in universum utroque loco referuntur Strabonis verba. Sic δραττόμενοι exhibetur, omisso καὶ: idem in codd. quibusdam Strabonis legi falso tradit Cas. πολέμιοι τῆς κόμης ἐδράττοντο τῆς ἔμπροσθεν καὶ κατέσπων αὐτούς, ὄπισθεν κομῶντας γενέσθαι, τὰ δ ̓ ἔμπροσθεν κείρεσθαι· διὸ καὶ Κουρῆτας ἀπὸ τῆς κουρᾶς κληθῆναι· μετοικῆ σαι δ ̓ εἰς τὴν Αἰτωλίαν, καὶ κατασχόντας τὰ περὶ Πλευ 5 ρώνα χωρία τοὺς πέραν οἰκοῦντας τοῦ Ἀχελφον διὰ τὸ ἀκούρους φυλάττειν τὰς κεφαλὰς Ακαρνάνας † καλεῖσθαι· ἔνιοι δ ̓ ἀπὸ ἥρωος τοὔνομα σχεῖν ἑκάτερον τὸ φῦλον· οἱ δ ̓ ἀπὸ τοῦ ὄρους τοῦ Κουρίου τοὺς Κουρῆτας ὀνομασθῆναι τοῦ ὑπερκειμένου τῆς Πλευρῶνος, εἶναί τε φῦλόν τι Αιτωλικὸν τοῦτο, 10 ὡς Ὀφιεῖς καὶ Ἀγραίους καὶ Εὐρυτᾶνας καὶ ἄλλα πλείω. ὡς δ ̓ εἴρηται, τῆς Αἰτωλίας δίχα διῃρημένης, τὰ μὲν περὶ Κα λυδῶνα τὸν Οἰνέα ἔχειν φασί, τῆς δὲ Πλευρωνίας μέρος μέν τι καὶ τοὺς Πορθαονίδας ἔχειν τοὺς περὶ τὸν Ἄγριον, εἴπερ ᾤκεον ἐν Πλευρώνι καὶ αἰπεινῇ Καλυδώνι C. 466 15 ἐπικρατεῖν μέντοι Θέστιον τῆς Πλευρωνίας, τὸν πενθερὸν τοῦ Οινέως, Αλθαίας δὲ πατέρα, ἡγούμενον τῶν Κουρήτων· πολέμου δ ̓ ἐμπεσόντος τοῖς Θεστιάδαις πρὸς Οἰνέα καὶ Μελέαγρον, ὡς μὲν ὁ ποιητὴς ἀμφὶ συὸς κεφαλῇ καὶ δέρματι, κατὰ τὴν περὶ τοῦ κάπρου μυθολογίαν, ὡς δὲ τὸ εἰκός, περὶ μέρος τῆς 20 χώρας, οὕτω δὴ λέγεται· 1. καὶ ἔμπροσθεν cum primum omissa essent in D, postea in marg. pr. m. add. haec: κείμενον καὶ κατέσπων αὐτοὺς ὄπισθεν κο μῶντας γενέσθαι, ita ut τὰ ἔμπροσθεν hic quoque desiderentur. 2. τὰ δ ̓ ἔμπροσθεν κείρεσθαι om. Ch, sed in hoc sec. m. add. 4. Αιτωλίαν] πλευρωνίαν το. καὶ asteriscis inclusit Cor., in proximis scribens τοὺς δὲ πέραν cum edd. inde a Xyl.: quae structura quam incommoda sit, liquet. Simplicior quidem ratio foret, si scriberetur κατασχεῖν, sed ne haec quidem probanda est, cum dè illud omni careat auctoritate. Videtur igitur potius scribendum καλέσαι pro καλεῖσθαι, quo manifesto ducit Schol. ad Il. 1. 1. sic referens hunc locum: κατοικοῦντες δὲ εἰς Αἰ τωλίαν τοὺς πέραν οἰκοῦντας διὰ τὸ ἀκούρους φυλάσσειν τὰς κεφαλὰς Ακαρνάνας ὠνόμαζον. Eustathius vero ad eundem locum omnia confudit. 10. σοφιεῖς 7 σωφιεῖς Bk ald. ἀγραῖοι καὶ εὐρυτᾶνες χ. 11. διηρημένης] εἰρημένης Β. 12. μέν τι] μέντοι Ε. θαωνίδας Γ' πορθειονίδας h et in marg. παρθαονίδας, quod exhibent codd. rell, exc. D: cf. Ρ. 463. Θεστιάδες Ο. 18. ὁ μὲν restituerat Cor. ex coni. Cas. οἵπερ Bkno ald. ποιητής, omisso ὡς, 19. του om. Χ. 13. παρ 17. ἐκπεσόντος C. codd. exc. Ε: verum 20. ὅπερ ante οὕτω Κουρῆτές τ' ἐμάχοντο καὶ Αἰτωλοὶ μενεχάρμαι. ταῦτα μὲν τὰ ἐγγυτέρω. 7. Τὰ δ ̓ ἀπωτέρω τῆς ὑποθέσεως ταύτης, ἄλλως δὲ διὰ τὴν ὁμωνυμίαν εἰς ταὐτὸν ὑπὸ τῶν ἱστορικῶν ἀγόμενα, ἅπερ Α. 715 Κουρητικὰ μὲν καὶ περὶ Κουρήτων λέγεται, ὁμοίως ὥσπερ καὶ 5 τὰ περὶ τῶν τὴν Αἰτωλίαν καὶ τὴν Ακαρνανίαν οἰκησάντων, ἐκείνων μὲν διαφέρει, ἔοικε δὲ μᾶλλον τῷ περὶ Σατύρων καὶ Σειληνῶν καὶ Βακχῶν καὶ Τιτύρων λόγῳ· τοιούτους γάρ τι νας δαίμονας ἢ προπόλους θεῶν τοὺς Κουρῆτάς φασιν οἱ * δὲ* παραδόντες τὰ Κρητικὰ καὶ τὰ Φρύγια, ἱερουργίαις τισὶν ἐμ- 10 πεπλεγμένα ταῖς μὲν μυστικαῖς, ταῖς δ ̓ ἄλλαις περί τε τὴν τοῦ Διὸς παιδοτροφίαν τὴν ἐν Κρήτῃ καὶ τοὺς τῆς μητρὸς τῶν θεῶν ὀργιασμοὺς ἐν τῇ Φρυγίᾳ καὶ τοῖς περὶ τὴν Ἴδην τὴν Τρωικὴν τόποις. τοσαύτη δ ̓ ἐστὶν ἐν τοῖς λόγοις τούτοις ποικιλία, τῶν μὲν τοὺς αὐτοὺς τοῖς Κουρῆσι τοὺς Κορύβαντας 15 καὶ Καβείρους καὶ Ἰδαίους Δακτύλους καὶ Τελχῖνας ἀποφαινόντων, τῶν δὲ συγγενεῖς ἀλλήλων, † καὶ μικράς τινας αὐτῶν πρὸς ἀλλήλους διαφορὰς διαστελλομένων, ὡς δὲ τύπῳ εἰπεῖν ἄλλως μὲν nos. διαφέρειν k ald. προπόλους) kino ald. ραδιδόντες no ald. 10. πα add. no; Grosk. autem censet ex Epit. recipienda ibi haec verba: ὁ Μελέα καὶ κατὰ τὸ πλέον, ἅπαντας ἐνθουσιαστικούς τινας καὶ Βακχικοὺς καὶ ἐνοπλίῳ κινήσει μετὰ θορύβου καὶ ψόφου καὶ κυμ βάλων καὶ τυμπάνων καὶ ὅπλων, ἔτι δ ̓ αὐλοῦ καὶ βοῆς ἐκπλήττοντας κατὰ τὰς ἱερουργίας ἐν σχήματι διακόνων, [ώσ]τε 5 καὶ τὰ ἱερὰ τρόπον τινὰ κοινοποιεῖσθαι ταῦτά τε καὶ τῶν Σαμοθράκων καὶ τὰ ἐν Λήμνῳ καὶ ἄλλα πλείω διὰ τὸ τοὺς προπόλους λέγεσθαι τοὺς αὐτούς. ἔστι μὲν οὖν θεολογικὸς πᾶς ὁ τοιοῦτος τρόπος τῆς ἐπισκέψεως καὶ οὐκ ἀλλότριος τῆς τοῦ φιλοσόφου θεωρίας. 10 8. Ἐπεὶ δὲ δι ̓ ὁμωνυμίαν τῶν Κουρήτων καὶ οἱ ἱστορικοὶ συνήγαγον εἰς ἓν τὰ ἀνόμοια, οὐδ ̓ ἂν αὐτὸς ὀκνήσαιμ ̓ ἂν εἰπεῖν περὶ αὐτῶν ἐπὶ πλέον ἐν παραβάσει, προσθεὶς τὸν οἰκεῖον τῇ ἱστορίᾳ φυσικὸν λόγον. καίτοι τινὲς καὶ συνοικειοῦν βούλονται ταῦτ ̓ ἐκείνοις, καὶ τυχὸν ἴσως ἔχονταί τινος πιθανοῦ· 15 θηλυστολοῦντας γάρ, ὡς αἱ κόραι, τοὔνομα σχεῖν τοῦτο τοὺς περὶ τὴν Αἰτωλίαν φασίν· εἶναι γὰρ καί τινα τοιοῦτον ζῆλον ἐν τοῖς Ἕλλησι, καὶ Ἰάονας ἑλκεχίτωνας εἰρῆσθαι, καὶ τοὺς C. 467 περὶ Λεωνίδαν κτενιζομένους, ὅτ ̓ ἐξήεσαν εἰς τὴν μάχην, κατα- Α. 716 φρονηθῆναι λέγουσιν ὑπὸ τῶν Περσῶν, ἐν δὲ τῇ μάχῃ θαυμα 20 σθῆναι. ἁπλῶς δ ̓ ἡ περὶ τὰς κόμας φιλοτεχνία συνέστηκε περί τε θρέψιν καὶ κουρὰν τριχός, ἄμφω δὲ κόραις καὶ κόροις ἐστὶν οἰκεῖα· ὥστε πλεοναχῶς τὸ ἐτυμολογεῖν τοὺς Κουρῆτας ἐν εὐπόρῳ κεῖται. εἰκὸς δὲ καὶ τὴν ἐνόπλιον ὄρχησιν ὑπὸ τῶν ἠσκη cf. I, 15. 14. τινες 4, om. k. 15. τοῦτο ταὐτὸ χ. 1. ἅπαντες BDhix. 2. καὶ ante μετὰ add. Ε. 4. διακόνων τε codd., Cor. corr. ex coni. Tyrwh. 6. προσπόλους BCkno ald. 7. πᾶς om. Ι. 8. τρόπος] τόπος coni. Cor. 9. θεωρίας] ἐπι σκέψεως n, sed επιθεωρίας sup. add. 10. ἐπειδὴ δὲ ὁμωνυμίᾳ codd. exc. no, in quibus ἐπεὶ δὲ, et x, in quo ἐπεὶ δ ̓ ἡ: Cor. corr. 11. ἂν ante αὐτὸς om. not. alterum ἂν om. edd. 12. παρεκβάσει C Cor.: τοὺς] τοῖς codd. 17. Steph. Βyz. s. v. Ακαρνανία hunc Strabonis locum referens post ἑλκεχίτωνας addit καὶ κρώβυλον καὶ τέττιγα ἐμπλέκεσθαι, quae verba a Strabone sumpta esse haud improbabiliter statuit Berkelius ita, ut ἐμπλεχθῆναι scriptum fuisse suspicetur: hoc vero minime necessarium 18. ἐξίασιν Bkl ἐξίεσαν Cnosx. ἐς D. 22. ἑτοιμολογεῖν Βλπ. τοῖς Κουρῆσι CDhilsx. ~ Accusativum praeter Bkno etiam auctor Epitomes in codice suo videtur habuisse. est. |