5

ἀναψύξαι, χαριζόμενον τῷ Οἰνεῖ· καὶ τοῦτ ̓ εἶναι τὸ τῆς Ἀμαλθείας κέρας. τῶν μὲν οὖν Εχινάδων καὶ τῶν Ὀξειῶν κατὰ τὰ Τρωικά Μέγητα ἄρχειν φησὶν Ὅμηρος,

ὃν τίκτε Διὶ φίλος ἱππότα Φυλεύς,

ὅς ποτε Δουλίχιόνδ ̓ ἀπενάσσατο, πατρὶ χολωθείς. πατὴρ δ ̓ ἦν Αὐγέας, ὁ τῆς Ἠλείας καὶ τῶν Ἐπειῶν ἄρχων· ὥστ ̓ Ἐπειοὶ τὰς νήσους ταύτας εἶχον οἱ συνεξάραντες εἰς τὸ Δουλίχιον τῷ Φυλεῖ.

20. Αἱ δὲ τῶν Ταφίων νῆσοι, πρότερον δὲ Τηλεβοῶν, ὧν 10 ἦν καὶ ἡ Τάφος, νῦν δὲ Ταφιοῦς καλουμένη, χωρὶς ἦσαν τούτων, οὐ τοῖς διαστήμασιν (ἐγγὺς γὰρ κεῖνται), ἀλλὰ ὑφ ̓ ἑτέροις ἡγεμόσι ταττόμεναι, Ταφίοις καὶ Τηλεβόαις· πρότερον μὲν οὖν Αμφιτρύων, ἐπιστρατεύσας αὐτοῖς μετὰ Κεφάλου τοῦ Δηιονέως ἐξ Ἀθηνῶν φυγάδος, ἐκείνῳ τὴν ἀρχὴν παρέδωκεν αὐ 15 τῶν· ὁ δὲ ποιητὴς ὑπὸ Μέντῃ τετάχθαι φησί, λῃστὰς καλῶν αὐτούς, καθάπερ καὶ τοὺς Τηλεβόας ἅπαντάς φασι. τὰ μὲν περὶ τὰς νήσους τὰς πρὸ τῆς Ἀκαρνανίας ταῦτα.

21. Μεταξὺ δὲ Λευκάδος καὶ τοῦ Ἀμβρακικοῦ κόλπου λιμνοθάλαττά ἐστι, Μυρτούντιον λεγομένη. ἀπὸ δὲ Λευκάδος ἑξῆς 20 Πάλαιρος καὶ Ἀλυζία τῆς Ἀκαρνανίας εἰσὶ πόλεις, ὧν ἡ Ἀλυ- Α. 705

esse facile apparet. 1. ἀνάψυξιν codd. edd.: correxi ex coni. Ville-
χαριζόμενος Bik (hic postea corr.
rr.). – ἀμαλθίας Ο. 4.

brunii.

ἀπεμάσσετο Cls.

9. τηλεβόων

10. ταφιοὺς

φιλεύς k ald. 5. δουλίχιον χ.
Dh (in hoc primum τηλεβύων): articulum praemittit k.
BDhkr (cf. ad p. 456) Ταφιούσσα scripsit Xyl., quamquam supra Τα-
φιους reliquerat, utroque loco recepit Grosk.; Hermolaus Barbarus (ad
Plin. Η. Ν. 1V, 19 s. 12.) contra Ταφιὰς scribendum censuit, ut legi-
tur ap. Plin. l. c. et Steph. s. v. Τάφος: et insolentior omnino illa
forma est in nominibus insularum. 11. διαιτήμασιν BDEklnox, Xyl.
corr. 13. αὐτοὺς BCD (in hoc οἷς sup. add., fortasse sec. m.) klno
ἐπ ̓ αὐτοὺς gy.
δήμονος CDhlnsaBo (sed ultimi duo δηιονέος ex
corr.) δηΐωνος k: alteram formam servarunt E et Eust. ad Od. 4, 105
p. 1396, 13 R.: cf. p. 456. 15. φησί codd., exc. Ε(?): Cas. corr.,
quia nusquam Teleboas commemoravit Homerus. 18. αμβρακίου Ε.
20. εἰσὶ] ἐστὶ codd., exc. nor, qui om. hoc verbum; inde om. etiam
Tzsch. Cor.: correxi ex scnt. Palmerii (v. Graecia ant. III, 11 p. 414.) —
πόλις codd., exc. x, unde πόλεις rec. Tzsch.: idem voluerat Palmer. l. c.
Pluralem requirunt sequentia.

ζία πεντεκαίδεκα ἀπὸ θαλάττης διέχει σταδίους, καθ ̓ ἦν ἐστι λιμὴν Ἡρακλέους ἱερὸς καὶ τέμενος, ἐξ οὗ τοὺς Ἡρακλέους ἄθλους, ἔργα Λυσίππου, μετήνεγκεν εἰς Ῥώμην τῶν ἡγεμόνων τις, παρὰ τόπον κειμένους διὰ τὴν ἐρημίαν. εἶτα ἄκρα Κριθωτή καὶ Ἐχινάδες καὶ πόλις Αστακός, ὁμώνυμος τῇ περὶ Νικομή- 5 δειαν καὶ τὸν Ἀστακηνὸν κόλπον, ἑνικῶς λεγομένη (καὶ ἡ Κριθωτὴ δ ̓ ὁμώνυμος πολίχνη τῶν ἐν τῇ Θρᾳκίᾳ Χερρονήσῳ)· πάντα δ ̓ εὐλίμενα τὰ μεταξύ· εἶτ ̓ Οἰνιάδαι καὶ ὁ Ἀχελφος εἶτα λίμνη τῶν Οἰνιαδῶν, Μελίτη καλουμένη, μῆκος μὲν ἔχουσα τριάκοντα σταδίων, πλάτος δὲ εἴκοσι, καὶ ἄλλη Κυνία, διπλα- 10 σία ταύτης καὶ μῆκος καὶ πλάτος, τρίτη δ ̓ Οὐρία πολλῷ τούτων μικροτέρα· ἡ μὲν οὖν Κυνία καὶ ἐκδίδωσιν εἰς τὴν θά λατταν, αἱ λοιπαὶ δ ̓ ὑπέρκεινται ὅσον ἡμιστάδιον· εἶθ ̓ ὁ Εὐη· νος, εἰς ὃν ἀπὸ τοῦ Ἀκτίου στάδιοι ἑξακόσιοι ἑβδομήκοντα· μετὰ δὲ τὸν Εὔηνον τὸ ὄρος ἡ Χαλκίς, ἣν Χαλκίαν εἴρηκεν 15 Ἀρτεμίδωρος· †εῖθ ̓ ἡ Πλευρών, εἶθ ̓ ἡ Αλίκυρνα κώμη, ἧς υπέρ

2. ἐξ αὐτοῦ ἡρακλέους codd., exc. no, in quibus est ἐξ οὗ του, et B, ubi αὐτοῦ mutatum in oὗ: Cor. corr. ex coni. Cas. 3. ἔχον post ἄθλους add. χ. ἃ ante μετήνεγκεν add. ik (in hoc post mut. in ovs) x. 4. παρατόπων Β' παρατόπως Cor. - κορινθώτη CBkinosx, idem fuerat haud dubie in D, sed o et v post erasa sunt: inde κριθώτη h, sed in marg. add. κορινθώτη. 5. αἱ ante Εχινάδες add. Cor. haud male. 6. ἑνικῶς λεγομένη mirum videtur, quia altera quoque Astacus nusquam plurali numero effertur: inde Cor. suspicatur θηλυκῶς scribendum esse, Grosk. ἀρσενικῶς; sed hae suspiciones incertissimae sunt. 7. χερρονήσων Ι. 8. Supra IX, 434 Οινειάδαι codd. exhibent, sicut ap. Steph. s. v.: alteram tamen scripturam et alii scriptores (v. etiam Steph. s. v. Ερυσίχη) et numi tuentur. 9. Οινιάδων codd., Tzsch. Ad hunc fere locum in marg ο haec sunt adnotata: αὗται αἱ λίμναι καταντικρὺ πατρῶν δυτικώτερον ἑαρινῇ δύσει, δίαρμα ἔχουσαι θαλάσσης ἑκκαίδεκα μιλίων, ἀφ ̓ ὧν πολλὴ καὶ ἀγαθὴ ἄγρα ἰχθύων κομίζεται ὅσαι ἡμέραι ταῖς πάτραις. 12. και om. χ. 13. ενη νὸς et mox εὐηνὸν D, quem tenorem in eodem nomine codd. tuentur in ll. B, 693 et Theognostus in Crameri Anecdd. 11 p. 67, 34. χαλειαν (sic) D χαλείαν Chsx χαλίαν no χάλκειαν edd. mer. (v. Graecia ant. IV, 15 p. 472) notandum esse iure censuit, quod Pleuron h. 1. ponitur ultra Evenum fluvium orientem versus: atque inde antiquam Pleuronem intelligendam esse credidit. Sed hanc quoque una

corr.

15.

16. Pal

>

κειται Καλυδὼν ἐν τῇ μεσογαίᾳ σταδίοις τριάκοντα· περὶ δὲ τὴν Καλυδῶνά ἐστι τὸ τοῦ Λαφρίου Απόλλωνος ἱερόν· εἶθ ὁ Ταφιασσὸς τὸ ὄρος, εἶτα Μακυνία πόλις, εἶτα Μολύκρεια C. 460 καὶ πλησίον τὸ Ἀντίρριον, τὸ τῆς Αἰτωλίας ὅριον καὶ τῆς 5 Λοκρίδος, εἰς ὃ ἀπὸ τοῦ Εὐήνου στάδιοι περὶ ἑκατὸν εἴκοσι· Αρτεμίδωρος μὲν † οὕτω περὶ τῆς εἴτε Χαλκίδος εἴτε Χαλκίας τοῦ ὄρους, μεταξὺ τοῦ Ἀχελώου καὶ τῆς Πλευρῶνος ἱδρύων Α. 706 αὐτήν, Απολλόδωρος δέ, ὡς πρότερον εἶπον, ὑπὲρ τῆς Μολυ κρείας καὶ τὴν Χαλκίδα καὶ τὸν Ταφιασσόν· καὶ τὴν δὲ Κα

cum Calydone in altera Eveni ripa a Strabone collocatam fuisse ex
iis, quae de his locis p. 450 sq. traduntur, clucere videatur. Praeterea
ubicunque Pleuron simpliciter a Strabone commemoratur, ea quae eius
aetate supererat, h. e. nova, est intelligenda, ad montem Aracynthum in-
ter Acheloum et Evenum constanter a Strabone collocata. Iam igitur
hunc locum sic ab eo scribi non potuisse, ut nunc legitur, luce mihi vi-
detur esse clarius: omnia autem plana erunt et congrua, si verba ɛ19
ἡ Πλεύρων ἱερὸν collocantur ante εἶθ ̓ ὁ Εὔηνος κτλ. Quorum ordo
quam facile turbari potuerit, manifestum est. λικυρνα codd. λυκίρνα
ald. Λίκυρνα Tzsch. Cor.: correxi ex Steph., qui hoc nomen, Strabone
auctore nominato, ex ipso hoc loco affert, quamquam Acarnaniae falso
dicit esse pagum.
Idem nomen varie corruptum restituerunt Harduin.
ap. Plin. 1V, 3, Hudson. ap. Scyl. p. 14. 1. σταδίους Bkino ald.
2. λαθραίου (?)ald. λαφραίου codd. reliqui (Β ex corr.) Tzsch. Cor.:
correxi ex Palm. coni. (v. Graecia ant. l. c.), probata Spanhemio ad
Callim. in Apoll. v. 105. Certissimum est enim Dianae Laphriae, Ca-
lydone et Patris cultae, cognomen ex Paus. IV, 31, 6 VII, 18, 6
unde et hic Λαφρίας Αρτέμιδος legendum suspicatur nimia audacia
Palmer. 3. ταφίασος codd.: v. IX, 427. μολύκρεια, et i sup. ει
pr. m. add., D μολύκρια hx Tzsch. 4. ἀντίριον nsx. 5. εὐη
6. οὕτως Bkx. χαλκείους 1 χαλκείας edd.
7. τοὺς
ogovs CDhix.
Ευήνου pro Αχελώου scribendum censent Palm. (ν.
Graec. ant. IV, 16 p. 477) et Grosk., ne repugnent haec iis quae pro-
xime praecedunt, quae ex Artemidoro sumta esse Grosk. opinatur. Quod
parum probabile esse ex iis, quae modo disputavimus, apparet. Multo
melius Du Theil oux ante ouro excidisse coniicit: Chalcidem vero sive
montem sive urbem ad Acheloum a nonnullis fuisse collocatam liquet
ex Dionys. Perieg. v. 496, Steph. s. v.,
Eust. ad Il. Β, 640 Ρ.
311,
40 R. 8. μολυκρίας codd., Cor. mut. 9. τὸν] τὴν Ι. ταφία-
σον codd., exc. B, in quo est ταφίασσον.

νοῦ D.

sqq. :

δὲ] τε BCDhk: mutavi

λυδώνα μεταξὺ ἱδρῦσθαί φησι τῆς τε Πλευρῶνος καὶ τῆς Χαλκίδος· εἰ μὴ ἄρα ἕτερον θετέον τὸ πρὸς Πλευρῶνι ὄρος Χαλκίαν καλούμενον, ἕτερον δὲ τὴν Χαλκίδα τὴν πρὸς Μολυκρεία. ἔστι δέ τις καὶ πρὸς τῇ Καλυδώνι λίμνη μεγάλη καὶ εὔοψος, ἣν ἔχουσιν οἱ ἐν Πάτραις Ῥωμαῖοι.

22. Τῆς δὲ μεσογαίας κατὰ μὲν τὴν Ακαρνανίαν Ἐρυσιχαίους τινάς φησιν Απολλόδωρος λέγεσθαι, ὧν Ἀλκμὰν μέσ

μνηται·

οὐδ ̓ Ἐρυσιχαῖος, * Καλυδωναί* οὐδὲ ποιμήν,
ἀλλὰ Σαρδίων ἀπ ̓ ἀκρᾶν.

5

10

Α. 707 κατὰ δὲ τὴν Αἰτωλίαν ἦν Ωλενος, ἧς ἐν τῷ Αἰτωλικῷ καταλόγῳ μέμνηται Ὅμηρος, ἴχνη δ ̓ αὐτῆς λείπεται μόνον ἐγγὺς τῆς Πλευρῶνος ὑπὸ τῷ Ἀρακύνθῳ· ἦν δὲ καὶ Λυσιμαχία πλησίον, ἠφανισμένη καὶ αὐτή, κειμένη πρὸς τῇ λίμνῃ, τῇ νῦν μὲν Λυσιμαχία, πρότερον δ ̓ Ὕδρα, μεταξὺ Πλευρῶνος καὶ Ἀρ- 15 σινόης πόλεως, ἡ κώμη μὲν ἦν πρότερον, καλουμένη Κωνώπα, κτίσμα δ ̓ ὑπῆρξεν Αρσινόης, τῆς Πτολεμαίου τοῦ δευτέρου

-

ex coni. Tzschuckii; particulam om. codd. reliqui, edd. 1. ἱδρύσαι Cm.
φασι BCDhkl.
τῆς] τῇ Blm. τε] δὲ Bk τῆς τε χαλκίδος
καὶ τῆς πλευρῶνος D (β sup. χαλκίδος et a sup. πλευρῶνος sec. m. ut
videtur posita) h. 4. εἴυψος BCD (sed hic post corr.) ghlnox εν-
ψυχος k ald. In marg ν add. haec: τὴν νῦν μάλαιναν (sic) καλουμέ
νην: eadem haec verba in proximis post Ακαρνανίαν inseruntur in s.
Ceterum ex Schol. ad Nicandri Theriaca v. 215 Ονθίδα hunc lacum
nominatum fuisse suspicatus Palmer. (v. Exercitt. etc. p. 326) coniicit
ἔστι δὲ Ὄνθις πρὸς κτλ. parum probabiliter. 6. εἰρυσιχέους codd.
Tzsch. corr. ex coni. Cas., coll. Steph. s. v. Ερυσίχη. 9. εὐρυσιχέος
codd., sed accentus ultimae appictus in D (ita praccipit Grammaticus
in Crameri Anecdd. I p. 10, 28.) καλυδωναίου δὲ Dhisnor (in ulti-
mis duobus δὲ om.) καλυδωνέου δὲ Bk κλυδωναίου δὲ Cr κλυδωνέου
δὲ 1 Καλυδώνιος οὐδὲ Tzsch. Cor. ex coni. Cas.: at vocem islam, qua-
liscunque fuerit, delendam esse vidit Bergk. in Poett. lyr. Gr. p. 542.
10. ἀλλὰ ἀκράν om. n (sed in marg. sec. m. add.) p.
CDghiks ἄκρας lr edd.: correxi ex Villebrunii aliorumque sent. 11.
ἧς] ὡς codd. οὗ Cas: probabilius tamen femininum est, quod reposuit
Cor. ;
cf. Ρ. 451. 13. ἀρακίνθω codd., Eust. ad Il. Β, 639 P.
36 R.
Λυσιμάχεια scribi mavult Tzsch.: alteram tamen formam
codd. constanter tuentur et in hoc nomine et in aliis similibus haud
paucis. 16. κονώπα codd, Tzsch. corr. coll. Steph. et Suida s. v.

-

άκραν Β

311,

γυναικὸς ἅμα καὶ ἀδελφῆς, εὐφυῶς ἐπικειμένη πως τῇ τοῦ Αχελώου διαβάσει· παραπλήσιον δέ τι καὶ ἡ Πυλήνη τῷ λένῳ πέπονθεν. ὅταν δὲ φῇ τὴν Καλυδώνα αἰπεῖάν τε καὶ πετρήεσ σαν, ἀπὸ τῆς χώρας δεκτέον· εἴρηται γάρ, ὅτι τὴν χώραν δίχα 5 διελόντες τὴν μὲν ὀρεινὴν καὶ ἐπίκτητον τῇ Καλυδώνι προσένειμαν, τὴν πεδιάδα δὲ τῇ Πλευρῶνι.

23. Νυνὶ μὲν οὖν ἐκπεπόνηται καὶ ἀπηγόρευκεν ὑπὸ τῶν συνεχῶν πολέμων ἥ τ' Ακαρνανία καὶ Αἰτωλοί, καθάπερ καὶ πολλὰ τῶν ἄλλων ἐθνῶν· πλεῖστον μέντοι χρόνον συνέμειναν 10 Αἰτωλοὶ μετὰ τῶν Ἀκαρνάνων πρός τε τοὺς Μακεδόνας καὶ τοὺς ἄλλους Ἕλληνας, ὕστατα δὲ καὶ πρὸς Ῥωμαίους περὶ τῆς αὐτονομίας ἀγωνιζόμενοι. ἐπεὶ δὲ καὶ Ὅμηρος αὐτῶν ἐπὶ πολὺ μέμνηται καὶ οἱ ἄλλοι ποιηταί τε καὶ συγγραφεῖς, τὰ μὲν εὐσήμως τε καὶ ὁμολογουμένως, τὰ δ ̓ ἧττον γνωρίμως (και 15 θάπερ τοῦτο καὶ ἐν τοῖς ἤδη λεχθεῖσι περὶ αὐτῶν ἀποδέδεικται), προσληπτέον καὶ τῶν παλαιοτέρων τινὰ τῶν ἀρχῆς ἐχόν. Α. 708 των τάξιν ἢ διαπορουμένων.

24. Εὐθὺς ἐπὶ τῆς Ἀκαρνανίας, ὅτι μὲν αὐτὴν ὁ Λαέρτης C. 461 καὶ οἱ Κεφαλλήνες κατεκτήσαντο, εἴρηται ἡμῖν, τίνων δὲ και 20 τεχόντων πρότερον, πολλοὶ μὲν εἰρήκασιν, οὐχ ὁμολογούμενα δὲ εἰπόντων, ἐπιφανῆ δέ, ἀπολείπεταί τις λόγος ἡμῖν διαιτητικὸς περὶ αὐτῶν. φασὶ γὰρ τοὺς Ταφίους τε καὶ Τηλεβόας λεγομένους οἰκεῖν τὴν Ακαρνανίαν πρότερον, καὶ τὸν ἡγεμόνα αὐτ τῶν Κέφαλον τὸν κατασταθέντα ὑπὸ Ἀμφιτρύωνος κύριον τῶν 25 περὶ τὴν Τάφον νήσων κυριεῦσαι καὶ ταύτης τῆς χώρας· ἐν τεῦθεν δὲ καὶ τὸ ἀπὸ τοῦ Λευκάτα νομιζόμενον ἅλμα τούτῳ πρώτῳ προσμυθεύουσιν, ὡς προείρηται. ὁ δὲ ποιητής, ὅτι μὲν ἦρχον οἱ Τάφιοι τῶν Ἀκαρνάνων, πρὶν ἢ τοὺς Κεφαλλήνας καὶ τὸν Λαέρτην ἐπελθεῖν, οὐ λέγει, διότι δ ̓ ἦσαν φίλοι τοῖς

2. πυλίνη Bklæ ald. 7. ἐκπεπόνηκε Bk. ὑπὸ] ἐκ no edd. 8. αιτωλία no Cor., quod sane concinnius. 9. προσέμειναν χ. 14. καθὰ περὶ χ. 15. τούτου BCDh (sed in hoc τοῦτο sup. add.) ki ald. τοῦτο, quod est in no, reposuit Xyl. που post τοῦτο add. edd. ἐπιδέδεικται codd., exc. nox, ald. 16. ἀρχαιοτέρων πο 19. ἡμῖν] μοι k ex corr. 22. περὶ] πρὸς æ ex corr. τηλεβύας, et o sup. v 26. To om. Bk. 29. ἀπελθεῖν

add. h.

24. τον om. k ald.