Page images
PDF
EPUB

Μαραθῶνα καὶ Στειριέων· κατεστράφη δὲ τὰ Στύρα ἐν τῷ Μαλιακῷ πολέμῳ ὑπὸ Φαίδρου, τοῦ Ἀθηναίων στρατηγοῦ· τὴν δὲ χώραν ἔχουσιν Ἐρετριεῖς. Κάρυστος δέ ἐστι καὶ ἐν τῇ Λακωνικῇ τόπος τῆς Αἴγυος πρὸς Ἀρκαδίαν, ἀφ ̓ οὗ Καρύ στιον οἶνον Αλκμαν εἴρηκε.

7. Γεραιστὸς δ ̓ ἐν μὲν τῷ Καταλόγῳ τῶν νεῶν οὐκ εἴρη ται, μέμνηται δ ̓ ὁ ποιητὴς ὅμως αὐτοῦ·

ἐς δὲ Γεραιστόν

ἐννύχιοι κατάγοντα

[ocr errors]

5

καὶ δηλοῖ, διότι τοῖς διαίρουσιν ἐκ τῆς Ἀσίας εἰς τὴν Ἀττι- 10
κὴν ἐπικαιρίως κεῖται τῷ Σουνίῳ πλησιάζον τὸ χωρίον· ἔχει
δ ̓ ἱερὸν Ποσειδῶνος ἐπισημότατον τῶν ταύτῃ καὶ κατοικίαν
ἀξιόλογον.

8. Μετὰ δὲ τὸν Γεραιστὸν Ἐρέτρια, πόλις μεγίστη τῆς Εὐβοίας μετὰ Χαλκίδα, ἔπειθ ̓ ἡ Χαλκίς μητρόπολις τῆς νή- 15 σου τρόπον τινά, ἐπ ̓ αὐτῷ τῷ Εὐρίπῳ ἱδρυμένη· ἀμφότεραι C. 447 δὲ πρὸ τῶν Τρωικῶν ὑπ ̓ Ἀθηναίων ἐκτίσθαι λέγονται, καὶ μετὰ τὰ Τρωικὰ Αἰκλὸς καὶ Κόθος, ἐξ Ἀθηνῶν ὁρμηθέντες, ὁ μὲν τὴν Ἐρέτριαν ᾤκισε, Κόθος δὲ τὴν Χαλκίδα· καὶ τῶν Αιολέων δέ τινες ἀπὸ τῆς Πενθίλου στρατιᾶς κατέμειναν ἐν 20 τῇ νήσῳ, τὸ δὲ παλαιὸν καὶ Ἄραβες οἱ Κάδμῳ συνδιαβάντες. αἱ δ ̓ οὖν πόλεις αὗται διαφερόντως αὐξηθεῖσαι καὶ ἀποικίας ἔστειλαν ἀξιολόγους εἰς Μακεδονίαν· Ἐρέτρια μὲν γὰρ συνώκισε τὰς περὶ Παλλήνην καὶ τὸν Ἄθω πόλεις, ἡ δὲ Χαλ

[ocr errors]

1. στυριέων Dhi στυριαίων BCklnox Tzsch. corr. ex coni. Palm. (v. Exercitt. etc. p. 325). 2. Λαμιακῷ coniicit Cas. probabiliter, ne dicam certissime: bellum certe Lamiacum etiam Maliacum appellari potuisse, id quod censet Tzsch., nego. 6. γέραστος codd. Guar., Xyl. corr.: cf. ad Ρ. 444. 8. γέραστον codd. Guar., Xyl. corr. ex Οd. Γ, 177. 9. ἐννύχια Bk (??) edd. inde a Xyl. ex Od. l. 1. ἀπάγοντο C. 10. γρ. καὶ ἀπαίρουσιν marg. h. 14. τὸν] τὴν Bklnox ald. τὸν, quod exhibent C(?) Dhi, tuetur Epit., ubi leguntur ὁ δὲ γέραστος ἀρ σενικόν. Articulum om. E Eust. ad Od. l. 1. γέραστον codd., Xyl. corr.: γεραιστὸν E Eust. ad Od. 1. c. et ad Il. Β, 537, pag. 280, 2 R. 15. τῆς Βοιωτίας Ε. 19. ᾤκησε codd. (sed . sup. η sec. m. add. in D) Tzsch. corr. coll. Scymno Chio v. 571 sqq. 24. συνσκησε, et ι sup. η pr. m. add., D.

[ocr errors]

παλλίνην, et in marg. γρ.

κὶς τὰς ὑπὸ Ὀλύνθῳ, ἃς Φίλιππος διελυμήνατο. καὶ τῆς Ἰτα λίας δὲ καὶ Σικελίας πολλὰ χωρία Χαλκιδέων ἐστίν· ἐστάλη σαν δὲ αἱ ἀποικίαι αὗται, καθάπερ εἴρηκεν Αριστοτέλης, ἡνίκα ἡ τῶν Ἱπποβοτῶν καλουμένη ἐπεκράτει πολιτεία· προέστησαν Α. 686 5 γὰρ αὐτῆς ἀπὸ τιμημάτων ἄνδρες ἀριστοκρατικῶς ἄρχοντες. κατὰ δὲ τὴν Ἀλεξάνδρου διάβασιν καὶ τὸν περίβολον τῆς πόλεως ηὔξησαν, ἐντὸς τείχους λαβόντες τόν τε Κάνηθον καὶ τὸν Εὔριπον, ἐπιστήσαντες τῇ γεφύρᾳ πύργους καὶ πύλας καὶ τεῖχος.

10

9. Ὑπέρκειται δὲ τῆς τῶν Χαλκιδέων πόλεως τὸ Λήλαντον καλούμενον πεδίον. ἐν δὲ τούτῳ θερμῶν τε ὑδάτων εἰσὶν ἐκβολαὶ πρὸς θεραπείαν νόσων εὐφυεῖς, οἷς ἐχρήσατο καὶ Σύλ λας Κορνήλιος, ὁ τῶν Ῥωμαίων ἡγεμών, καὶ μέταλλον δ ̓ ὑπῆρχε θαυμαστὸν χαλκοῦ καὶ σιδήρου κοινόν, ὅπερ οὐχ ἱστοροῦ 15 σιν ἀλλαχοῦ συμβαῖνον· νυνὶ μέντοι ἀμφότερα ἐκλέλοιπεν. ἔστι δὲ καὶ ἅπασα μὲν ἡ Εὔβοια εὔσειστος, μάλιστα ο ἡ περὶ τὸν πορθμόν, καὶ δεχομένη πνευμάτων ὑποφοράς, καθάπερ καὶ ἡ Βοιωτία καὶ ἄλλοι τόποι, περὶ ὧν ἐμνήσθημεν διὰ πλειόνων πρότερον. ὑπὸ τοιοῦδε πάθους καὶ ἡ ὁμώνυμος τῇ νήσῳ πό20 λις καταποθῆναι λέγεται, ἧς μέμνηται καὶ Αἰσχύλος ἐν τῷ Ποντίφ Γλαύκω

Εὐβοΐδα καμπὴν ἀμφὶ Κηναίου Διός

3. ai om. BCk.

11. τε

παλίνην, h. 1. ὀλίνθῳ C.
5. άνδρες om. ald.
8. τεῖχος καὶ πύλας edd. 10. λίλανδον BCDhikln ald. λίλαντον 08:
verum servavit Epit., unde restituit Xyl.: cf. p. 448. 465. I, 58.
asteriscis incl. Cor. 12. σύλας Ckx. 15. ἐξέλιπον k. Post εκλέ
λοιπεν add. Epit. ὥσπερ καὶ Ἀθήνησι ταργύρια, quae Grosk. recepit.
16. μὲν om. Bkl_ald. 17. ἐπιφορὰς κ. 22. καμπτὴν Bhl ald. id-
que a Strabone scriptum esse censet Grosk., quamvis Aeschylum καμ

v scripsisse statuat et ipse, quia versus Aeschylei alieni iudicandi sint ab hoc loco, nisi pro ipso urbis nomine habeatur Εὐβοΐς: hoc vero parum est probabile. Videtur potius Strabo adiectivum illud retulisse ad urbem Euboeam, non ad insulam, quo accuratius locus ille definiretur. Bernhardy (v. Berlin. Jahrb. für wissensch. Krit. 1828 p. 247) coni. Εὐβοῖδ ̓ ἄκραν τὴν ἀμφὶ κτλ. Si καμπτὴν meliore niteretur auctoritate, suspicari posses Εὔβοια καμπτὴν etc.

Strabo. II.

22

A. 687

ἀκτήν, κατ' αὐτὸν τύμβον ἀθλίου Λίχα. Χαλκὶς δ ̓ ὁμωνύμως λέγεται καὶ ἐν Αἰτωλίᾳ·

Χαλκίδα τ ̓ ἀγχίαλον, Καλυδώνά τε πετρήεσσαν·

καὶ ἐν τῇ νῦν Ἠλείᾳ·

βὰν δὲ παρὰ Κρουνοὺς καὶ Χαλκίδα πετρήεσσαν

οἱ περὶ Τηλέμαχον ἀπιόντες παρὰ Νέστορος εἰς τὴν οἰκείαν.

5

10. Ερέτριαν δ' οἱ μὲν ἀπὸ Μακίστου τῆς Τριφυλίας ἀποικισθῆναί φασιν ὑπ ̓ Ἐρετριέως, οἱ δ ̓ ἀπὸ τῆς Ἀθήνησιν Ερετρίας, ἣ νῦν ἐστιν ἀγορά· ἔστι δὲ καὶ περὶ Φάρσαλον Ἐρέτρια. ἐν δὲ τῇ Ἐρετρικῇ πόλις ἦν Ταμύναι, ἱερὰ τοῦ Ἀπόλ- 10 λωνος· Ἀδμήτου δ ̓ ἵδρυμα λέγεται τὸ ἱερόν, παρ ̓ ᾧ θητεῦ σαι λέγουσι τὸν θεὸν αὐτόν, πλησίον τοῦ πορθμοῦ· Μελανης

1. αὐτὸν] αὐτὴν CDhis. — λήχα C. 4. ηλία CD. 6. oiκίαν codd., exc. k (ex corr.) χ, ald. 7. ἐρετρίας BCDhiklno ald. Eretrienses Guar. Ἐρετριέας x(?) edd. inde a Xyl. Ερέτριαν recepi ex E.

τριφυλλίας BCDhix.

8. ὑπ ̓ ] ἀπ ̓ no.

ἐρετρέως CEx Ερετρίας BDkhilno ald.: Ἐρετριέως, quod rec. Tzsch., exhibet Εust. ad 1. Β, 537 p. 279, 42 R. cf. Steph. s. v. Ερέτρια. 10. ἐρετριακῇ Cas. ex libris scriptis, ut ait: idemque legi in Bk ex Bandinii silentio collegeris, falso tamen, opinor. πόλει k (ex corr.) ald. τὰ μύ ναια η Τάμυνα Cas. Tzsch. Τάμυνα Steph. s. v. laudat ex ipso hoc Strabonis loco, unde dubium visum est iam Holstenio (ad Steph. p. 311) quid Strabo scripserit. Pluralis tamen singulari est usitatior: v. Valck. ad Herod. VI, 101. ἱερὸν Bk ald. Iure autem miratur Cas. quae traduntur h. 1. de Admeto Pherarum rege; simul monet commemorari a Steph. non Apollinem, sed Iovem Tamynaeum: nec diffitendum, verba πλησίον τοῦ πορθμοῦ in hoc connexu incommodissima esse ac paene intolerabilia. Inde suspicor ita componenda esse haec verba: ἔστι δὲ καὶ περὶ Φάρσαλον Ερέτρια, [ἱερὰ τοῦ Ἀπόλλωνος· Ἀδμήτου δ ̓ ἵδρυμα λέγεται τὸ ἱερόν, παρ ̓ ᾧ θητεῦσαι λέγουσι τὸν Θεὸν αὐτόν]. ἐν δὲ τῇ Ἐρε τρικῇ πόλις ἦν Ταμύναι πλησίον τοῦ πορθμοῦ. Consideranti vero totius loci connexum nec hoc quidem loco Tamynarum mentio videtur satis apta, cum parum commode interrumpantur quae de urbe Eretria traduntur: finitis demum his ad agrum Eretricum erat transeundum. Collocata igitur fuisse ista videantur infra post rεixovs aut post xɛxwμῴδηνται, ita ut, cum forte ibi omissa essent, in margine adnotata atque ad alienum locum relata discerptaque credantur. 12. λέγουσι] λέγεται Γ. – μελανίης Ο.

δ ̓ ἐκαλεῖτο πρότερον ἡ Ἐρέτρια καὶ Ἀρότρια· ταύτης δ ̓ ἐστὶ C. 448 κώμη ἡ Ἀμάρυνθος ἀφ ̓ ἑπτὰ σταδίων τοῦ τείχους. τὴν μὲν οὖν ἀρχαίαν πόλιν κατέσκαψαν Πέρσαι, σαγηνεύσαντες, ὥς φησιν Ηρόδοτος, τοὺς ἀνθρώπους τῷ πλήθει, περιχυθέντων 5 τῶν βαρβάρων τῷ τείχει (καὶ δεικνύουσιν ἔτι τοὺς θεμελίους, καλοῦσι δὲ παλαιὰν Ερέτριαν), ἡ δὲ νῦν ἐπέκτισται. τὴν δὲ δύναμιν τὴν Ἐρετριέων, ἣν ἔσχον ποτέ, μαρτυρεῖ ἡ στήλη, ἣν ἀνέθεσαν ποτε ἐν τῷ ἱερῷ τῆς Ἀμαρυνθίας Αρτέμιδος γέγραπται δ ̓ ἐν αὐτῇ, τρισχιλίοις μὲν ὁπλίταις, ἑξακοσίοις δ ̓ ἐπ10 πεῦσιν, ἑξήκοντα δ ̓ ἅρμασι ποιεῖν τὴν πομπήν· ἐπῆρχον δὲ καὶ

Ανδρίων καὶ Τηνίων καὶ Κείων καὶ ἄλλων νήσων. ἐποίκους δ ̓ ἔσχον ἀπ ̓ Ἤλιδος, ἀφ ̓ οὗ καὶ τῷ γράμματι τῷ ῥῶ πολλῷ Α. 688 χρησάμενοι, οὐκ ἐπὶ τέλει μόνον τῶν ῥημάτων ἀλλὰ καὶ ἐν μέσῳ, κεκωμώδηνται. ἔστι δὲ καὶ Οἰχαλία κώμη τῆς Ἐρετρι 15 κῆς, λείψανον τῆς ἀναιρεθείσης πόλεως ὑπὸ Ἡρακλέους, ὁμώ νυμος τῇ Τραχινίᾳ καὶ τῇ περὶ Τρίκκην καὶ τῇ Ἀρκαδικῇ, ἣν Ανδανίαν οἱ ὕστερον ἐκάλεσαν, καὶ τῇ ἐν Αἰτωλίᾳ περὶ τοὺς Εὐρυτᾶνας.

11. Νυνὶ μὲν οὖν ὁμολογουμένως ἡ Χαλκὶς φέρεται τὰ 20 πρωτεῖα καὶ μητρόπολις αὕτη λέγεται τῶν Εὐβοέων, δευτερεύει δ ̓ ἡ Ἐρέτρια. ἀλλὰ καὶ πρότερον αὗται μέγα εἶχον ἀξίωμα καὶ πρὸς πόλεμον καὶ πρὸς εἰρήνην, ὥστε καὶ φιλοσόφοις ἀνδράσι παρασχεῖν διαγωγὴν ἡδεῖαν καὶ ἀθόρυβον. μαρτυρεῖ δ'

[ocr errors]

μαρτυρεῖ

ἐστὶ

-

1. ἀροτρία codd. Cor. accentum retraxit cum Eust. 1. 1. om. C. 7. τὴν Ἐρετριέων] τῶν ἐρετριέων Dino ερετριαίων C. ποτέ] πρότερον Cor. secutus Guarinum, qui habet superioribus annis. ποτε om. Dh (sed in hoc sec. m. in marg. add.) lm. 8. ἀνέστησαν in libris esse refert Cas.; in nullo tamen cum sit, coniecturam a Stephano inter varias codicum Scrimgerianorum scripturas margini exempli sui adlitam et falso pro codicis scriptura habitam esse crediderim: Cor. rec. 9. τρισχιλίους μὲν ὁπλίτας k ex corr. ἑξακισχιλίους 8, sed in marg. add. ἑξακοσίους. 10. προπομπήν C. 11. τηνίῳ h. κίων BCDhkx. 13. ῥημάτων] γραμμάτων k (ex corr.) ald. Ερετριακῆς Cas.

14. ἡχαλία κ ἡ οιχαλία I(?)no edd. 16. τρίκην D (alterum κ erasum) h. 17. ἀρδανίαν no Guar. τῇ] ἡ BCDhklnox οἱ ald. τῇ servant E Eust. ad Il. Β, 596 p. 298, 28 R. 18. ἐρυτρᾶνας Ε εὐρυτάνας C.

ἥ τε τῶν Ἐρετρικῶν φιλοσόφων σχολὴ τῶν περὶ Μενέδημον ἐν τῇ Ἐρετρίᾳ γενομένη, καὶ ἔτι πρότερον ἡ Ἀριστοτέλους ἐν τῇ Χαλκίδι διατριβή, †ὅς γε καὶ κατέλυσε τὸν βίον.

12. Τὸ μὲν οὖν πλέον ὡμολόγουν ἀλλήλαις αἱ πόλεις αὖται, περὶ δὲ Ληλάντου διενεχθεῖσαι οὐδ ̓ οὕτω τελέως ἐπαύ- 5 σαντο, ὥστε τῷ πολέμῳ κατὰ αὐθάδειαν δρᾶν ἕκαστα, ἀλλὰ συνέθεντο, ἐφ ̓ οἷς συστήσονται τὸν ἀγῶνα. δηλοῖ δὲ καὶ τοῦτο ἐν τῷ Ἀμαρυνθίῳ στήλη τις, φράζουσα μὴ χρῆσθαι τηλεβό λοις. καὶ γὰρ δὴ καὶ τῶν πολεμικῶν ἐθῶν καὶ τῶν ὁπλισμῶν οὐδὲν οὔτ ̓ ἐστὶν οὔτ ̓ ἦν ἔθος· ἀλλ ̓ οἱ μὲν τηλεβόλοις χρῶνται, 10 καθάπερ οἱ τοξόται καὶ οἱ σφενδονῆται καὶ οἱ ακοντισταί, οἱ δ ̓ ἀγχεμάχοις, καθάπερ οἱ ξίφει καὶ δόρατι τῷ ὀρεκτῷ χρώμενοι· διττὴ γὰρ ἡ τῶν δοράτων χρῆσις, ἡ μὲν ἐκ χειρός, ἡ δ ̓ ὡς παλτοῖς, καθάπερ καὶ ὁ κοντὸς ἀμφοτέρας τὰς χρείας ἀποδίδωσι· καὶ γὰρ συστάδην καὶ κοντοβολούντων, ὅπερ καὶ 15 ἡ σάρισσα δύναται καὶ ὁ ὑσσός.

13. Οἱ δ ̓ Εὐβοεῖς ἀγαθοὶ πρὸς μάχην ὑπῆρξαν τὴν στα

3. ὡς γε καὶ CDghi ὥστε καὶ 8 οὗ γε καὶ kx Tzsch. ὅπου καὶ y Cor. ὅς γε κατέλυσε Β(?) ald. quoad vita functus est Guar. διέτριψεν ἀριστοτέλης ἐν τῇ χαλκίδι καὶ τὸν βίον ἐνταῦθα κατέλυσεν Ε, ἐκεῖ in marg. interiore exempli sui add. Scrimg., unde fuxisse videtur quod recepit Cas. ὅς γε καὶ ἐκεῖ: Strabonem scripsisse censeo ὃς γ ̓ ἐκεῖ. 6. ὥστε om. CDhin (in hoc inter versus add.) χ ὥστ ̓ ἐν coni. Grosk. non male: vel plura excidisse inter επαύσαντο et τῷ collegeris ex plerorumque codd. scriptura, ita ut ὥστε, quod est in nonnullis, ad restituendum sententiarum nexum qualemcunque ex coni. additum videatur. 8. Αμαρυνθίῳ] μαραθῶνι κ. 10. οὐθὲν BD (sed 9 in δ mut. pr. m.) Ekr ald. οὐδ ̓ ἓν Inos, Cas. mutavit, nec Strabo ea forma uti solet. . καθεστώς post ἔθος add. Cor., probante Grosk.: ac parum concinnam esse codicum scripturam liquet. Neque tamen multo concinnior redditur adiecto participio illo, totusque omnino hic locus inde a καὶ γὰρ δὴ usque ad ὑσσός ita est comparatus, ut a Strabone profectum vix crediderim. 15. χρώμεθα post συστάδην add. ald. Nam et collato gradu et emisso utimur conto Guar. Codicibus concinit Εust. ad Il. Β, 543 Ρ. 282, 19 R. κοντοβολοῦντες C ald. κοντοβολίζων k, sed postea corr. ὅπερ] ὥσπερ χ. 16. σά17. ὑπῆρξαν post ἀγαθοὶ k ald.

ρεισα C.

ἐχρῶντο Ε.

--

« PreviousContinue »