Page images
PDF
EPUB

5

νῆσος Ἑλένη, τραχεῖα καὶ ἔρημος, παραμήκης ὅσον ἑξήκοντα
σταδίων τὸ μῆκος· ἧς φασι μεμνῆσθαι τὸν ποιητήν, ἐν οἷς
Αλέξανδρος λέγει πρὸς τὴν Ἑλένην·

οὐδ ̓ ὅτε σε πρῶτον Λακεδαίμονος ἐξ ἐρατεινῆς
[ἔπλεον] ἁρπάξας ἐν ποντοπόροισι νέεσσι,

νήσῳ δ ̓ ἐν Κρανάῃ ἐμίγην φιλότητι καὶ εὐνῇ.
ταύτην γὰρ λέγει Κρανάην τὴν νῦν Ἑλένην ἀπὸ τοῦ ἐκεῖ γενέ-
σθαι τὴν μίξιν. μετὰ δὲ τὴν Ἑλένην ἡ Εὔβοια πρόκειται τῆς
ἑξῆς παραλίας, ὁμοίως στενὴ καὶ μακρὰ καὶ κατὰ μῆκος τῇ
10 ἠπείρῳ παραβεβλημένη, καθάπερ ἡ Ἑλένη. ἔστι δ ̓ ἀπὸ τοῦ
Σουνίου πρὸς τὸ νότιον τῆς Εὐβοίας ἄκρον, ὃ καλοῦσι Λευ-
κὴν· ἀκτήν, σταδίων τριακοσίων πλοῦς· ἀλλὰ περὶ Εὐβοίας μὲ[ν]
τοὺς δ ̓ ἐν τῇ μεσογαίᾳ δήμους τῆς Ἀττικῆς

μακρὸν εἰπεῖν διὰ τὸ πλῆθος.

15 23. Τῶν δ ̓ ὀρῶν τὰ μὲν ἐν ὀνόματι μάλιστά ἐστιν ὅ τε Ὑμηττὸς καὶ Βριλησσὸς καὶ Λυκαβηττός, ἔτι δὲ Πάρνης και Α. 613 Κορυδαλλός. μαρμάρου δ ̓ ἐστὶ τῆς τε Ὑμηττίας καὶ τῆς Πεντελικῆς κάλλιστα μέταλλα πλησίον τῆς πόλεως· ὁ δ ̓ Ὑμηττὸς καὶ μέλι ἄριστον ποιεῖ. τὰ δ ̓ ἀργυρεῖα τὰ ἐν τῇ Ἀττικῇ κατ' 20 ἀρχὰς μὲν ἦν ἀξιόλογα, νυνὶ δ ̓ ἐκλείπει· καὶ δὴ καὶ οἱ ἐργα ζόμενοι, τῆς μεταλλείας ἀσθενῶς ὑπακουούσης, τὴν παλαιὰν ἐκβολάδα καὶ σκωρίαν ἀναχωνεύοντες, εὕρισκον ἔτι ἐξ αὐτῆς

est: inde om. codd. rell., Xyl. add.

hlno. Leguntur in B Epit.

-

2. σταδίους Bk edd. 4. ἐξ ἐρατεινῆς νέεσσι om. l, qui pro iis habet ἕως τοῦ. 5. ἔπλεον intercidit in A, nec sec. m. restitutum 6. φιλότητι καὶ εὐνῇ om. Acg 7. λέγειν κρανα codd. Tzsch. corr. coni. Grosk. non male. κραναὴν codd. Tzsch. corr. 10. του om. BEL edd. 12. ἀλλὰ μὲν om. 7, neque quae inter μὲ et τοὺς interciderunt in A duodecim fere literae, sec. m. restitutae sunt: spatium vacuum relictum in cgh, atque in hoc sec. m. add. μετ ̓ ὀλίγον λέξομεν, quae eadem leguntur in i ειρήσεται ὕστερον habent b etenim in Beadem haud dubie desunt, quae in l) no edd. Fortasse scriptum fuerat λέξομεν ὕστερον. 15. ἃ ἐν ὀνόματι Bl et sec. m. in marg. A. 16. βριλησὸς Ach. ἐστὶ Ι. 17. κορυδαλός (?) ald. Tzsch. Cor. Πεντελικής] ἑλίκης codd. Xyl. corr.

υμηττείας Bkl(?) ald.

19. ἀργύρια AEcghi. 22. σκωρίαν, et eu sec. m. sup. ι add., Α: σκωρείαν eghi. αναχωρεύοντες α (in sched. aggl.) cgh.

-

ἀποκαθαιρόμενον ἀργύριον, τῶν ἀρχαίων ἀπείρως καμινευόν των. τοῦ δὲ μέλιτος ἀρίστου τῶν πάντων ὄντος τοῦ Ἀττικοῦ, C. 400 πολὺ βέλτιστόν φασι τὸ ἐν τοῖς ἀργυρείοις, ὃ καὶ ἀκάπνιστον καλοῦσιν ἀπὸ τοῦ τρόπου τῆς σκευασίας.

24. Ποταμοὶ δ ̓ εἰσὶν ὁ μὲν Κηφισσὸς ἐκ Τρινεμέων τὰς 5 ἀρχὰς ἔχων, ῥέων δὲ διὰ τοῦ πεδίου, ἐφ ̓ οὗ καὶ ἡ Γέφυρα καὶ οἱ Γεφυρισμοί, διὰ δὲ τῶν σκελῶν τῶν ἀπὸ τοῦ ἄστεος εἰς τὸν Πειραιᾶ καθηκόντων, ἐκδίδωσιν εἰς τὸ Φαληρικόν, χειμαρρώδης τὸ πλέον, θέρους δὲ μειοῦται τελέως. ἔστι δὲ τοιΑ. 614 οὗτος μᾶλλον ὁ Ἰλισσός, ἐκ θατέρου μέρους τοῦ ἄστεος ῥέων εἰς 10 τὴν αὐτὴν παραλίαν, ἐκ τῶν ὑπὲρ τῆς Ἄγρας καὶ τοῦ Λυκείου μερῶν, καὶ τῆς πηγῆς, ἣν ὕμνηκεν ἐν Φαίδρῳ Πλάτων. περὶ μὲν τῆς Ἀττικῆς ταῦτα.

CAPUT II.

1. Ἑξῆς δ ̓ ἐστὶν ἡ Βοιωτία· περὶ ἧς λέγοντα καὶ περὶ 15 τῶν συνεχῶν ἐθνῶν ἀνάμνησιν ποιήσασθαι χρὴ τοῦ σαφοῦς χάριν, ὧν εἴπομεν πρότερον. [ἐλέγομ]εν δὲ τὴν ἀπὸ Σουνίου παραλίαν μέχρι Θετταλο[νικείας] ἐπὶ τὰς ἄρκτους τετάσθαι, μικρὸν ἐκκλίνουσαν [πρὸς δύσιν καὶ] ἔχουσαν τὴν θάλασσαν

3. ἀργυρίοις AErghi 5. εἰσὶν ὁ μὲν om. Ε. τρινεμίων Agh τρινεμιῶν BEl edd.: correxi ex coni. Cas., coll. Steph. s. v. 8. φαληρικόν, et η sup. e sec. m. add., 4. 9. ἔτι] ἐστὶ Χyl. 10. μάτ λιστα ald. 11. ὑπὲρ] περὶ Ε. τῆς om. 4, sed sec. m. add. est. λυκίου, sed ει sup. i sec. m. add., Α. 15. καὶ ἐθνῶν om. ls. περὶ post και om. Bk, sed in hoc postea add. 17. ἐλέγομεν δευτέρα δ ̓ ἐστὶν om. ls (haud dubie om. et sec. m. in marg. addita sunt in B). Per totum hunc locum ea, quae interciderant in A, sec. m. restituta non sunt: iisdem locis lacunae inveniuntur in cghi, quae ex parte coniecturis parum felicibus expletae sunt in bkno edd. Inter πρότερον et εν sex fere literae interciderunt in 4, nec restitutae sunt: inde ἐν δὲ cg εἰς δὲ hi λέγομεν το λέγωμεν ὁ ald.; Cor. corr. ex coni. Cas. 18. Syllabae νικείας interciderunt in A, sed sec. m. in marg. add. viκης: inde Θετταλονίκης codd. rell. edd., sed altera forma constanter utitur Strabo, cf. Steph. s. v. 19. Inter ἐκκλίνουσαν et ἔχουσαν duodecim literae perierunt in A: τὴν ὑπερανέχουσαν ino ald. nullo sensu. Restitui ex coni. Du Theilii, coll. p. 391. τὴν om. ald.

πρὸς ἕω· τὰ δ ̓ ὑπερ[κείμενα] .... η πρὸς δύσιν, ὡς ἂν ταινίας τεταμένας παραλλήλους· ὧν πρώτη

τινάς, διὰ τῆς

ἐστὶν

...

..

Μεγαρίδι, ὡς ἂν ταινία τις, τὸ μὲν ἑω

θινὸν πλευρὸν ἔχου]σα τὴν ἀπὸ Σουνίου μέχρι Ὠρωποῦ καὶ 5 ..........ίας, τὸ δ ̓ ἑσπέριον τόν τε Ἰσθμὸν καὶ τὴν [Αλκυονίδα θάλλατταν, τὴν κατὰ Πηγὰς μέχρι τῶν

. . ας τῶν περὶ Κρέουσαν· τὰ δὲ λοιπὰ [ἀπὸ τοῦ Σουνίου] μέχρι Ἰσθμοῦ παραλίαν καὶ τὴν ὡς ἂν

...

ς ὀρεινὴν τὴν διείργουσαν ἀπὸ τῆς [Βοιωτίας τὴν Ἀττικήν. δευτέρα δ ̓ ἐστὶν 10 ἡ Βοιωτία, ἀπὸ τῆς ἕω ἐπὶ δύσιν τεταμένη ταινία τις ἀπὸ τῆς κατ' Εὔβοιαν θαλάττης ἐπὶ θάλατταν τὴν κατὰ τὸν Κρι

1. Inter væg et decem fere literae interciderunt in A: ὑπερκεί μενα, quod exhibent bno, verum haud dubie est, sed videtur huic verbo subiectum fuisse αὐτῆς. τενίας Α. 2. Inter της et τεταμένας decem fere interciderunt literae in 4: χώρας ἑκάστης bno edd. nullo sensu. Grosk. proponit ἠπείρου απάσης, equidem malim χώρας ἁπάσης. 3. Inter ἐστὶν et Μεγαρίδι duodecim fere exciderunt literae: ἐπὶ μεγα φίδι habent no ἡ ἀπὸ μεγαρίδος ὁ (?) edd. nullo sensui scriptum fuit haud dubie ἡ Ἀττικὴ σὺν τῇ Μεγαρίδι, quod Du Theil. recte vidit. τενία, et αι sup. e sec. m. add., Α. Inter i et oa quatuordecim fere literae interciderunt in 4: ἑωθινὸν μέρος ταινιοῦσα bno edd.; restitui ex coni. Du Theil. 4. Inter και et las decem fere literae interciderunt in 4: της ταύτῃ παραλίας ono edd. parum feliciter; melius Du Theil. proposuit τῆς Βοιωτίας, sed Grosk. articulum τὴν substantivo nullo adiecto ferendum non esse ratus mavult της Βοιωτίας παραλίαν, quae tamen, etiamsi recidas της, paulo longiora videntur. 5. Inter τὴν et ατταν quatuordecim fere literae interciderunt in 4: recte restitutae sunt iam in in (in hoc αλκυδονίδα sec. m. m.?) 0: cf. pag. 393. 6. Inter τῶν et ας quatuordecim fere literae perierunt in A: ὅρων s. τόπων τῆς παραλίας coni. Du Theil., quae parum satisfaciunt; fortasse scriptum fuit ὅρων τῆς Βοιωτίας. 7. κρέουσσαν 4. Inter λοιπά et μέχρι duodecim fere literae interciderunt in 4: restitui ex coni. Du Theilii. 8. του ante Ἰσθμου add. edd. Inter av et tredecim fere literae interciderunt in 4: τῆς Ἀττικῆς coni. Du Theil. parum feliciter; videtur scriptum fuisse ὡς ἂν παράλληλον αὐτῆς. 9. Inter τῆς εἰ ττικὴν duodecim fere literae deletae in 4: Cor. restituit ex coni. Tzschuckii. ὅτι ἡ βοιωτία κτλ. Εls. 10. τενία, et a sec. m. sup. e add., Α. 11. κρίσσου τη κρισσαῖον α (in sched. agglut.)

B edd.

[ocr errors]
[ocr errors]

σαῖον κόλπον, ἐσομήκης πως τῇ Ἀττικῇ ἢ καὶ ἐλάττων κατὰ μῆκος· ἀρετῇ μέντοι τῆς χώρας πάμπολυ διαφέρει.

2. Ἔφορος δὲ καὶ ταύτῃ κρείττω τὴν Βοιωτίαν ἀποφαί

νει τῶν ὁμόρων ἐθνῶν, καὶ ὅτι μόνη τριθάλαττός ἐστι, καὶ λιμένων εὐπορεῖ πλειόνων, ἐπὶ μὲν τῷ Κρισαίῳ κόλπῳ καὶ 5 τῷ Κορινθιακῷ τὰ ἐκ τῆς Ἰταλίας καὶ Σικελίας και Λιβύης Α. 615 δεχομένη, ἐπὶ δὲ τῶν πρὸς Εὔβοιαν μερῶν ἐφ ̓ ἑκάτερα τοῦ Εὐρίπου σχιζομένης τῆς παραλίας, τῇ μὲν ἐπὶ τὴν Αὐλίδα καὶ τὴν Ταναγρικήν, τῇ δ ̓ ἐπὶ τὸν Σαλγανέα καὶ τὴν Ἀνθηδόνα, τῇ μὲν εἶναι συνεχῆ τὴν κατ' Αἴγυπτον καὶ Κύπρον καὶ τὰς 10 νήσους θάλατταν, τῇ δὲ τὴν κατὰ Μακεδόνας καὶ τὴν Προποντίδα καὶ τὸν Ἑλλήσποντον. προστίθησι δέ, ὅτι καὶ τὴν Εὔβοιαν τρόπον τινὰ μέρος αὐτῆς πεποίηκεν ὁ Εὐριπος, οὕτω στενὸς ὢν καὶ γεφύρα συνεζευγμένος πρὸς αὐτὴν διπλέθρῳ. C. 401 τὴν μὲν οὖν χώραν ἐπαινεῖ διὰ ταῦτα, καί φησι πρὸς ἡγεμο- 15 νίαν εὐφυῶς ἔχειν, ἀγωγῇ δὲ καὶ παιδείᾳ μὴ χρησαμένους, † ἐπεὶ μηδὲ τοὺς ἀεὶ προϊσταμένους αὐτῆς, εἰ καί ποτε κατώρ θωσαν, ἐπὶ μικρὸν τὸν χρόνον συμμεῖναι· καθάπερ Επαμει νώνδας ἔδειξε. τελευτήσαντος γὰρ ἐκείνου τὴν ἡγεμονίαν ἀποβαλεῖν εὐθὺς τοὺς Θηβαίους, γευσαμένους αὐτῆς μόνον· αἴτιον 20 δὲ εἶναι τὸ λίγων καὶ ὁμιλίας τῆς πρὸς ἀνθρώπους ὀλιγωρῆ

edd.

[ocr errors]

9. τὴν 10. τὴν

12. προστ

16. In A cum intercidis

2. διαφέρουσα Pleth. Cor. 5. κρισσαίῳ codd. (a in sched. aggl.) 6. της ante Λιβύης add. edd. 8. τῇ] τὴν Aeghino. ante Ταναγρικὴν om. Β(?) ald. τῇ δ'] τὴν δ ̓ Aegho. μὲν Acgho. 11. τῆς νήσου ΑEcghl. — τὴν δὲ Acghno. τίθησι δὲ om. Ε. καὶ ὅτι Bk! ald. sent, quae inter dywy et dɛía leguntur, sec. m. restituit, neglecta tamen syllaba παι: inde καὶ . . . δείᾳ ch (sed in hoc παι post add.), παιδεία om. g, spatio vacuo relicto, αγωγῇ δ ̓ ἐπιτηδείᾳ no. 17. ἐπεὶ μηδὲ om. no ἐπιτηδείᾳ Cor., sed μηδὲ haud dubie a Strabone est additum; ἐπεὶ tamen quo modo expediendum sit, non liquet: etenim λέγει, quod Grosk. scribendum esse censet, in proximis proponens καὶ εἴ ποτέ τι κατώρθωσαν, probari nequit. τι post ποτε add. Cor. ex coni. Pleth., qui

[ocr errors]

totum hunc locum sic mutavit: χρησαμένους εἰ καὶ τότε (?) τι κατ ώρθωσαν διὰ τοὺς προστάντας αὐτῆς μὴ ἐπὶ μακρὸν τὸν χρόνον συμ μεῖναι. 18. μηδ ̓ ἐπὶ no. μακρὸν Bl Pleth. — επαμινώνδας για 20. συνέβη post Θηβαίους add. Β(?)kno ald.

ald. Cor.

gio

σαι, μόνης δ ̓ ἐπιμεληθῆναι τῆς κατὰ πόλεμον ἀρετῆς. ἔδει δὲ προσθεῖναι, διότι τοῦτο πρὸς Ἕλληνας μάλιστα χρήσιμόν ἐστιν, ἐπεὶ πρός γε τοὺς βαρβάρους βία λόγου κρείττων ἐστί. καὶ Ῥωμαῖοι δὲ τὸ παλαιὸν μέν, ἀγριωτέροις ἔθνεσι πολεμοῦντες, 5 οὐδὲν ἐδέοντο τῶν τοιούτων παιδευμάτων, ἀφ ̓ οὗ δὲ ἤρξαντο πρὸς ἡμερώτερα ἔθνη καὶ φῦλα τὴν πραγματείαν ἔχειν, ἐπέθεντο καὶ ταύτῃ τῇ ἀγωγῇ καὶ κατέστησαν πάντων κύριοι.

3. Ἡ δ ̓ οὖν Βοιωτία πρότερον μὲν ὑπὸ βαρβάρων ᾠκεῖτο Ἀόνων καὶ Τεμμίκων, ἐκ τοῦ Σουνίου πεπλανημένων, καὶ Λε10 λέγων καὶ Ὑάντων· εἶτα Φοίνικες ἔσχον οἱ μετὰ Κάδμου, ὃς τήν τε Καδμείαν ἐτείχισε, καὶ τὴν ἀρχὴν τοῖς ἐκγόνοις ἀπέλιπεν. ἐκεῖνοι δὲ τὰς Θήβας τῇ Καδμεία προσέκτισαν καὶ συνεφύλαξαν τὴν ἀρχήν, ἡγούμενοι τῶν πλείστων Βοιωτῶν ἕως τῆς τῶν Ἐπιγόνων στρατείας. κατὰ δὲ τούτους ὀλίγον χρόνον Α. 616 15 ἐκλιπόντες τὰς Θήβας ἐπανῆλθον πάλιν· ὡς δ ̓ αὕτως ὑπὸ Θρᾳκῶν καὶ Πελασγῶν ἐκπεσόντες ἐν Θετταλίᾳ συνεστήσαντο τὴν ἀρχὴν μετὰ Ἀρναίων ἐπὶ πολὺν χρόνον, ὥστε καὶ Βοιωτοὺς κληθῆναι πάντας. εἶτ ̓ ἀνέστρεψαν εἰς τὴν οἰκείαν, ἤδη τοῦ Αἰολικοῦ στόλου παρεσκευασμένου περὶ Αὐλίδα τῆς Βοι20 ωτίας, ὃν ἔστελλον εἰς τὴν Ἀσίαν οἱ Ὀρέστου παῖδες. προσθέντες δὲ τῇ Βοιωτίᾳ τὴν Ορχομενίαν (οὐ γὰρ ἦσαν κοινῇ πρότερον, οὐδ ̓ Ὅμηρος μετὰ Βοιωτῶν αὐτοὺς κατέλεξεν, ἀλλ' ἰδίᾳ, Μινύας προσαγορεύσας) μετ ̓ ἐκείνων ἐξέβαλον τοὺς μὲν Πελασγοὺς εἰς Ἀθήνας, ἀφ ̓ ὧν ἐκλήθη μέρος τι τῆς πόλεως 25 Πελασγικόν (ᾤκησαν δὲ ὑπὸ τῷ Ὑμηττῷ), τοὺς δὲ Θρᾷκας ἐπὶ τὸν Παρνασσόν. Ὕαντες δὲ τῆς Φωκίδος Ταν πόλιν ᾤκισαν.

4. Φησὶ δ ̓ Ἔφορος τοὺς μὲν Θρᾷκας, ποιησαμένους σπονδὰς πρὸς τοὺς Βοιωτούς, ἐπιθέσθαι νύκτωρ στρατοπεδεύουσιν

corr.

2. διότι] ὅτι Bino edd. 6. ἔθεντο codd. (α in sched. aggl.) Χyl. 9. Τεμμίκων] τετμημένους 1 τεκμίκων k ald. — Λελέγων] λέγων 1. 18. ἅπαντας Bckino edd. 20. του ante Ορέστου add. edd. - 21. κοινωνοί Pleth. Cor.: idem inter versus add. in n. 24. τι om. 20.

25. τῶν ὑμηττῶν 1. - ἐπὶ] ὑπὸ Blk, sed hic post corr, εἰς edd. 26. παρνασόν Bl edd. 26. πόλιν αν no Υάμπολιν Tzsch. Cor.; alteram scripturam habet praeter codd. etiam Eust. ad II. B, 521, p. 275, 11 R.: cf. ad p. 424.

« PreviousContinue »