Page images
PDF
EPUB

10

Ξέρξην ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων καὶ φυγεῖν εἰς τὴν οἰκείαν. συναπέλαυσαν δὲ καὶ Αἰγινῆται τῆς περὶ τὸν ἀγῶνα τοῦτον δόξης, γείτονές τε ὄντες καὶ ναυτικὸν ἀξιόλογον παρασχόμενοι. Βώκαρος δ ̓ ἐστὶν ἐν Σαλαμῖνι ποταμός, ὁ νῦν Βωκαλία καλού

5 μενος.

10. Καὶ νῦν μὲν ἔχουσιν Ἀθηναῖοι τὴν νῆσον, τὸ δὲ παλαιὸν πρὸς Μεγαρέας ὑπῆρξεν αὐτοῖς ἔρις περὶ αὐτῆς· καί φασιν οἱ μὲν Πεισίστρατον, οἱ δὲ Σόλωνα παρεγγράψαντα ἐν τῷ Νεῶν καταλόγῳ μετὰ τὸ ἔπος τοῦτο,

Αἴας δ ̓ ἐκ Σαλαμῖνος ἄγεν δυοκαίδεκα νῆας, ἑξῆς τοῦτο,

στῆσε δ ̓ ἄγων, ἵν ̓ Ἀθηναίων ἵσταντο φάλαγγες, μάρτυρι χρήσασθαι τῷ ποιητῇ τοῦ τὴν νῆσον ἐξ ἀρχῆς Ἀθη ναίων ὑπάρξαι. οὐ παραδέχονται δὲ τοῦθ ̓ οἱ κριτικοὶ διὰ τὸ 15 πολλὰ τῶν ἐπῶν ἀντιμαρτυρεῖν αὐτοῖς. διὰ τί γὰρ ναυλοχῶν ἔσχατος φαίνεται ὁ Αἴας, οὐ μετ ̓ Ἀθηναίων, ἀλλὰ μετὰ τῶν ὑπὸ Πρωτεσιλάῳ Θετταλών;

20

ἔνθ ̓ ἔσαν Αἴαντός τε νέες καὶ Πρωτεσιλάου

καὶ ἐν τῇ Ἐπιπωλήσει ὁ Ἀγαμέμνων·

εὗρ' υἱὸν Πετεώο Μενεσθῆα πλήξιππον
ἑστα]ότ ̓, ἀμφὶ δ ̓ Ἀθηναῖοι, μήστωρες αυτῆς.
αὐτὰρ ὁ πλησίον ἑστήκει πολύμητις Οδυσσεύς,
πὰρ δὲ Κεφαλλήνων ἀμφὶ στίχες.

ἐπὶ δὲ τὸν Αἴαντα καὶ τοὺς Σαλαμινίους πάλιν

14.

4. Σαλαμῖνι] ἐλευσῖνι codd. Bocarum Salaminos insulae fuisse amnem tradit Eust. ad Il. B, 637 p. 369, 6 R. ad Dion. v. 511. Βωκαλίας edd.: at in nomine alibi non commemorato, ac mihi, ut fatear, paululum suspecto a codicibus recedere non licet. 8. ἐν τῷ τῶν νεῶν Ε. 10. αγε α (in sched. aggl.) g άγε Ech: idem subiuncto τρισκαίδεκα affert Eust. ad II. B, 557 p. 284, 41 R. 13. μάρτυρα Ε, ubi aliud fortasse verbum subiectum fuerat, nunc una cum margine recisum. κρητικοί α (in sched. aggl.). 15. αὐτοῖς] τούτῳ Pleth. αὐτῷ coni. Grosk. 17. τῷ ante Πρωτεσιλάω add. Ε. 18. νήες ABglk. 19. ἐπιπολήσει α (in sched. aggl.) cghi. · ὁ om. edd. 20. πλή ξιππον ἑσταότ' om. El, inde syllabae ξιππον ἑστα, quae in A exciderant, sec. m. restitutae non sunt, ac lacuna relicta in cgh, in hoc tamen post suppleta. 22. εἱστήκει Cas. 23. Post στίχες subiecit statim

καὶ πάλιν Ε.

[ocr errors]

A. 604

ἦλθε δ ̓ ἐπ' Αιάντεσσι·

καὶ παρ' αὐτούς

Ἰδομενεὺς δ ̓ ἑτέρωθεν,

οὐ Μενεσθεύς. οἱ μὲν δὴ Ἀθηναῖοι τοιαύτην τινὰ σκήψασθαι μαρτυρίαν παρ' Ὁμήρου δοκοῦσιν, οἱ δὲ Μεγαρεῖς ἀντιπαρῳ- 5 δῆσαι οὕτως·

Αἴας δ ̓ ἐκ Σαλαμῖνος ἄγεν νέας, ἔκ τε Πολίχνης

ἔκ τ' Αιγειρούσσης Νισαίης τε Τριπόδων τε·

ἅ ἐστι χωρία Μεγαρικά, ὧν οἱ Τρίποδες Τριποδίσκιον λέγονται, καθ ̓ ὃ ἡ νῦν ἀγορὰ τῶν Μεγάρων κεῖται.

10

11. Τινὲς δ ̓ ἀπὸ τοῦ τὴν ἱέρειαν τῆς Πολιάδος Ἀθηνᾶς C. 395 χλωρού τυροῦ, τοῦ μὲν ἐπιχωρίου μὴ ἅπτεσθαι, ξενικὸν δὲ μόνον προσφέρεσθαι, χρῆσθαι δὲ καὶ τῷ Σαλαμινίῳ, ξένην φασὶ τῆς Ἀττικῆς τὴν Σαλαμῖνα· οὐκ εὖ· καὶ γὰρ τὸν ἀπὸ τῶν ἄλλων νήσων τῶν ὁμολογουμένως τῇ Ἀττικῇ προσχώρων 15 προσφέρεται, ξενικὸν πάντα τὸν διαπόντιον νοησάντων τῶν ἀρξάντων τοῦ ἔθους τούτου. ἔοικε δὴ τὸ παλαιὸν ἡ νῦν Σαλαμὶς καθ ̓ αὑτὴν τάττεσθαι, τὰ δὲ Μέγαρα τῆς Ἀττικῆς ὑπάρξαι μέρος. ἐν δὲ τῇ παραλίᾳ τῇ κατὰ Σαλαμῖνα κεῖσθαι συμβαίνει τὰ ὅρια τῆς τε Μεγαρικῆς καὶ τῆς Ἀτθίδος, ὄρη 20 δύο, ἃ καλοῦσι Κέρατα.

A. 605

12. Εἶτ ̓ Ἐλευσὶν πόλις, ἐν ᾗ τὸ τῆς Δήμητρος ἱερὸν τῆς Ἐλευσινίας, καὶ ὁ μυστικός σηκός, ὃν κατεσκεύασεν Ἰκτῖνος, ὄχλον θεάτρου δέξασθαι δυνάμενον, ὃς καὶ τὸν Παρθενώνα ἐποίησε τὸν ἐν ἀκροπόλει τῇ Ἀθηνᾷ, Περικλέους ἐπιστατοῦν- 25 τος τῶν ἔργων· ἐν δὲ τοῖς δήμοις καταριθμεῖται ἡ πόλις.

13. Εἶτα τὸ Θριάσιον πεδίον καὶ ὁμώνυμος αἰγιαλὸς καὶ

κεῖται om. Ι.

1. ἦλθον Bl. 4. δὴ om. 7 οὖν no edd. σκήψασθαι] χρή σασθαι no. 6. αὐτοῖς ante οὕτως add. Bk(??) edd. 7. άγεν δυοκαίδεκα νῆας ald. Similiter Eust. 1. 1. habet δώδεκα ἄγε νέας omissis verbis ἔκ τε Πολίχνης, quae omittit etiam Pleth. 9. τρίποδοι ald. λέγεται Bk. 10. καθ ̓ ὃ μεγάρων α (in 15. ὁμολογουμένων α (in sched. aggl.) Ino ald. aggl) Β (ex corr.?) ln (sed post add. ἔθους). add., A. 19. δε] τε α (in sched. aggl.) gi. 22. Ελευσίς gk Cor., eamque formam pag. 397

sched. aggl.) ino.

17. ἔθνους α (in sched

[ocr errors]

δὴ, et δὲ sec. m. sup.

20. τε om. BΕΙ.
omnes exhibent codd.

[ocr errors]

δῆμος· εἶθ ̓ ἡ ἄκρα ἡ Ἀμφιάλη καὶ τὸ ὑπερκείμενον λατόμιον, καὶ ὁ εἰς Σαλαμῖνα πορθμὸς ὅσον διστάδιος, ὃν διαχοῦν ἐπειρᾶτο Ξέρξης, ἔφθη δὲ ἡ ναυμαχία γενομένη καὶ φυγὴ τῶν Περσῶν. ἐνταῦθα δὲ καὶ αἱ Φαρμακοῦσσαι, δύο νησία, ὧν 5 ἐν τῷ μείζονι Κίρκης τάφος δείκνυται.

1

14. Ὑπὲρ δὲ τῆς ἀκτῆς ταύτης ὄρος ἐστίν, ὃ καλεῖται Κορυδαλλός, καὶ ὁ δῆμος οἱ Κορυδαλλεῖς· εἶθ ̓ ὁ Φώρων λιμὴν καὶ ἡ Ψυτταλία, νησίον ἔρημον πετρώδες, ὅ τινες εἶπον λήμην τοῦ Πειραιῶς· πλησίον δὲ καὶ ἡ Αταλάντη, ὁμώνυμος τῇ 10 περὶ Εὔβοιαν καὶ Λοκρούς, καὶ ἄλλο νησίον, ὅμοιον τῇ Ψυτταλίᾳ καὶ τοῦτο· εἶθ ̓ ὁ Πειραιεύς, καὶ αὐτὸς ἐν τοῖς δήμοις Α. 606 ταττόμενος, καὶ ἡ Μουνυχία.

15. Λόφος δ ̓ ἐστὶν ἡ Μουνυχία χερρονησιάζων καὶ κοῖλος καὶ ὑπόνομος πολὺ μέρος φύσει τε καὶ ἐπίτηδες, ὥστ ̓ οἰκήσεις 15 δέχεσθαι, στομίῳ δὲ μικρῷ τὴν εἴσοδον ἔχων· ὑποπίπτουσι δ ̓ αὐτῷ λιμένες τρεῖς. τὸ μὲν οὖν παλαιὸν ἐτετείχιστο καὶ συνώκιστο ἡ Μουνυχία παραπλησίως, ὥσπερ ἡ τῶν Ῥοδίων πόλις, προσειληφυῖα τῷ περιβόλῳ τόν τε Πειραιᾶ καὶ τοὺς λιμένας πλήρεις νεωρίων, ἐν οἷς καὶ ἡ ὁπλοθήκη, Φίλωνος ἔρ20 γον· ἄξιόν τε ἦν ναύσταθμον ταῖς τετρακοσίαις ναυσίν, ὧν οὐκ ἐλάττους ἔστελλον Ἀθηναῖοι. τῷ δὲ τείχει τούτῳ συνῆπτε τὰ καθειλκυσμένα ἐκ τοῦ ἄστεος σκέλη· ταῦτα δ ̓ ἦν μα κρὰ τείχη, τετταράκοντα σταδίων τὸ μῆκος, συνάπτοντα τὸ ἄστυ τῷ Πειραιεῖ. οἱ δὲ πολλοὶ πόλεμοι τὸ τεῖχος κατήρει25 ψαν καὶ τὸ τῆς Μουνυχίας ἔρυμα, τόν τε Πειραιᾶ συνέστει

2. διστάσιος Bk (ex corr.?). 3. ἡ ante φυγή add. Bl (?)kno
4. φαρμακοῦσαι Β (sed a post add.?) l ald.
6. κορυδα
7. και

edd.
lòs codd. (sed in A sec. m. scriptum), exc. E Pleth., edd.
ρυδαλεῖς Begklno edd. 8. λιμένα codd. (sed in A literae ένα sec. m.
scriptae): Cor. corr. ex Cas. coni. 9. πειραιέως Bk (?). — ἀταλάντη,
et τλάντη sec. m. sup. add., 4: ἀτλάντη h, idemque inter versus c.
13. Verba λόφος δ ̓ ἐστὶν ἡ Μουνυχία primum omissa, et postea pr. m.
inter versus addita sunt in 4: inde in marg. posita sunt in g.
ρονησίζων ald.

15. δ'] γὰρ hino.

18. τε om. Bl edd. συνήπται kino ald.

[ocr errors]

χερ

ἔχον et sup. ἐστιν ἡ ἔχον ἐστὶν i.
21. τούτῳ cm. Ε.

20. ταῖς om. BEL. 23. σταδίους Blk.

C. 396 λαν εἰς ὀλίγην κατοικίαν, τὴν περὶ τοὺς λιμένας καὶ τὸ ἱερὸν τοῦ Διὸς τοῦ Σωτῆρος· τοῦ δὲ ἱεροῦ τὰ μὲν στοΐδια ἔχει πίνακας θαυμαστούς, ἔργα τῶν ἐπιφανῶν τεχνιτῶν, τὸ δ ̓ ὕπαιθρον ἀνδριάντας. κατέσπασται δὲ καὶ τὰ μακρὰ τείχη, Λακεδαιμονίων μὲν καθελόντων πρότερον, Ῥωμαίων δ ̓ ὕστερον, 5 ἡνίκα Σύλλας ἐκ πολιορκίας εἷλε καὶ τὸν Πειραιᾶ καὶ τὸ ἄστυ.

16. Τὸ δ ̓ ἄστυ αὐτὸ πέτρα ἐστὶν ἐν πεδίῳ περιοικουμένη κύκλῳ· ἐπὶ δὲ τῇ πέτρα τὸ τῆς Ἀθηνᾶς ἱερόν, ὅ τε ἀρχαῖος νεὼς ὁ τῆς Πολιάδος, ἐν ᾧ ὁ ἄσβεστος λύχνος, καὶ ὁ Παρ θενών, ὃν ἐποίησεν Ικτῖνος, ἐν ᾧ τὸ τοῦ Φειδίου ἔργον ἐλε- 10 φάντινον, ἡ Ἀθηνᾶ. ἀλλὰ γὰρ εἰς πλῆθος ἐμπίπτων τῶν περὶ τῆς πόλεως ταύτης ὑμνουμένων τε καὶ διαβοωμένων ὀκνῶ πλεοΑ. 607 νάζειν, μὴ συμβῇ τῆς προθέσεως ἐκπεσεῖν τὴν γραφήν. ἔπεισι γὰρ ὅ φησιν Ἡγησίας· ὁρῶ τὴν ἀκρόπολιν καὶ τὸ περὶ τῆς τριαίνης † ἔχει τι σημεῖον, ὁρῶ τὴν Ἐλευσῖνα, καὶ τῶν ἱερῶν 15 γέγονα μύστης· ἐκεῖνο Λεωκόριον, τοῦτο Θησεῖον· οὐ δύναμαι δηλῶσαι καθ ̓ ἓν ἕκαστον· ἡ γὰρ Ἀττικὴ θεῶν αὐτοῖς καταλαβόντων καὶ τῶν προγόνων ηρώων

.......

οὗτος

2. του ante Διός om. Bl 11. ἐμπιπτόντων A, sed. in marg. sec. m. add. οὖν τῶν παρεμπιπτόντων et γρ. εἰς πλῆθος ἐμπιπτόντων: inde εμπιπτόντων eghi παρεμπιπτόντων no. Apud Plethonem hic locus ita contractus est: πολλὰ μὲν οὖν τὰ περὶ τῆς πόλεως ταύτης ὑμνού μενά τε καὶ διαβοώμενα, περὶ ὧν οὐ καιρὸς λέγειν· ἔχουσι δὲ καὶ οἱ δήμοι κτλ. 14. ὁρῶν α (in sched. aggl.) cginokB (ex corr.?). 15. τι om. l. Ceterum έχει τι (quae sec. m. in sched. aggl. scripta sunt in 4) sana vix habenda sunt: ἐκεῖ scripsit Cor. ex coni. Gron. (v. Thes. Ant. Gr. T. IV Praef. p. 13 ed. Ven.), idemque Xyl. iam expresserat, ac verum videtur, sed additum fuisse crediderim orì, cuius alteram partem codd. servarunt; ἔχει με coni. Grosk. 16. δύναται Β. 17. ἡ γὰρ Ἀττικὴ σημείων om. l, in quo praeterea legitur ὅτι πολέμων κτλ.: neque in A sec. m. restituta sunt h. I., quae una cum margine interciderant; ἡ γὰρ ἀττικὴ θεῶν ἐστι κτῆμα καὶ προγόνων ἡρώων· ἀλλ ̓ οὗ τός γε ἑνὸς μόνου τῶν ἐν τῇ ἀκροπόλει ξοανοῦ μέμνηται Bk edd. (in his tamen κτίσμα pro κτῆμα, et μὲν pro γε Cor.), sed in B sec. m. in marg. add., quae in A habentur. Inter αὐτοῖς et καταλαβόντων octo fere literae interciderunt in A: inde lacuna est in chig, sed in hoc sec. m. add. τόπον, quod legitur etiam in ino: fortasse scriptum fuerat αὑτοῖς τὴν χώραν καταλαβόντων κτλ. 18. Inter ἡρώων et οὗτος unde

μὲν οὖν ἑνὸς ἐμνήσθη τῶν ἐν ἀκροπόλει σημείων Πολέμων δ ̓ ὁ περιηγητὴς τέτταρα βιβλία συνέγραψε περὶ τῶν ἀναθημά των τῶν ἐν ἀκροπόλει. τὸ δ ̓ ἀνάλογον συμβαίνει καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων τῆς πόλεως μερῶν καὶ τῆς χώρας· Ἐλευσῖνά τε εἰπὼν 5 ἕνα τῶν ἑκατὸν ἑβδομήκοντα δήμων, πρὸς δὲ καὶ τεττάρων, ὡς φασιν, οὐδένα τῶν ἄλλων ὠνόμακεν.

17. Ἔχουσι δέ, κἂν εἰ μὴ πάντες, οἵ γε πολλοὶ μυθοποιίας συχνὰς καὶ ἱστορίας· καθάπερ Αφιδνα μὲν τὴν τῆς Ἑλένης άρπαγὴν ὑπὸ Θησέως καὶ τὴν ὑπὸ τῶν Διοσκούρων ἐκπόρθησιν 10 αὐτῆς καὶ ἀνακομιδὴν τῆς ἀδελφῆς, Μαραθὼν δὲ τὸν Περσικὸν ἀγῶνα· Ραμνοῦς δὲ τὸ τῆς Νεμέσεως ξόανον, ὅ τινες μὲν Διοδότου φασὶν ἔργον, τινὲς δὲ Ἀγορακρίτου τοῦ Παρίου, καὶ μεγέθει καὶ κάλλει σφόδρα κατωρθωμένον καὶ ἐνάμιλλον τοῖς Φειδίου ἔργοις. οὕτω δὲ καὶ Δεκέλεια μέν, τὸ ὁρμητήριον τῶν 15 Πελοποννησίων κατὰ τὸν Δεκελεικὸν πόλεμον, Φυλὴ δέ, ὅθεν ἐπήγαγε τὸν δήμον Θρασύβουλος εἰς Πειραιᾶ, κἀκεῖθεν εἰς ἄστυ. οὕτω δὲ καὶ ἐπ' ἄλλων πλειόνων ἐστὶν ἱστορεῖν πολλά, καὶ εἰς τὸ Λεωκόριον καὶ τὸ Θη[σεῖον] ..υς ἔχει καὶ τὸ Λύκειον, καὶ τὸ Ὀλυμπικόν, .. ὁ τὸ Ὀλύμπιον, ὅπερ ἡμιτελὲς

1. δ' om. 7.

cim literae deletae sunt: inde lacunae relictae in beghino. Haud improbabile puto scriptum fuisse, quod est in B, ἐστὶ κτῆμα. 3. τῇ ante ἀκροπόλει add. edd. τὸ δ ̓ ἀνάλογον 5. καὶ ante ἑβδομήκοντα add. Bk edd.

[ocr errors]

8. ἀφίδνα Α.

τῆς om. Bk ald. 9. ὑπὸ τῶν om. ald. τῶν om. Bkl.
15. δὲ post τὸν add. l.

Bkl edd.

χώρας om. l.

τὴν om. l.

14. το om.

69'α (in sched. aggl.: sed

sub sched. superest ὅθεν pr. m. scriptum) g.

17. δε om. Bkl edd.

ἱστορεῖ α

πλειόνων sec. m. add. in sched. aggl. in A, et cum nimium excedat literarum numerum, qui contineri solet uno illius codicis versu, pr. m. scriptum fuisse non videtur: neque magnopere desideretur. (in sched. aggl., sed sub sched. ἱστορεῖν superest pr. m. scriptum) cgi ἱστορεῖ δὲ no. 18. Θησεῖον αὐτὸ τὸ om. l: nec literae novem fere, quae inter On et vs in A interciderunt, restitutae sunt sec. m., sed in marg. sec. m. positum σεῖον et οὓς ἔχοι, quae inde leguntur in cghi ἅπερ ἂν ἔχοι no; om. haec verba Bk, sed οὓς ἔχει postea add. sunt in k, et leguntur in edd., sed Cas. uncinis, Cor. asteriscis inclusit. Vera videtur Grosk. coniectura τὸ Θησεῖον. μύθους ἔχει κτλ. λύκιον Α. 19. Inter Ολυμπικὸν et ὁ τὸ decem fere literae interciderunt in 4, nec restitutae sunt, sed sec. m. in marg. add. καὶ αὐτὸ τὸ ὀλύμπιον: inde

« PreviousContinue »