Page images
PDF
EPUB

πρὸς θαλάττῃ· τοῦτο δ ̓ ἐστὶ τὸ δεύτερον πλευρὸν ἑῷον τῆς Ἀττικῆς. τὸ δὲ λοιπὸν ἤδη τὸ προσάρκτιόν ἐστι πλευρόν, ἀπὸ τῆς Ωρωπίας ἐπὶ δύσιν παρατεῖνον μέχρι τῆς Μεγαρίδος, ἡ Ἀττικὴ ὀρεινή, πολυώνυμός τις, διείργουσα τὴν Βοιωτίαν ἀπὸ τῆς Ἀττικῆς· ὥσθ ̓, ὅπερ εἶπον ἐν τοῖς πρόσθεν, ἰσθμὸν γί- 5 νεσθαι τὴν Βοιωτίαν, ἀμφιθάλαττον οὖσαν, τῆς τρίτης χερρονήσου τῆς λεχθείσης, ἀπολαμβάνοντα ἐντὸς τὰ πρὸς τῇ Πελοποννήσῳ, τήν τε Μεγαρίδα καὶ τὴν Ἀττικήν. διὰ δὲ τοῦτο καὶ Ἀκτήν φασι λεχθῆναι τὸ παλαιὸν καὶ Ἀκτικὴν τὴν νῦν Ἀττικὴν παρονομασθεῖσαν, ὅτι τοῖς ὄρεσιν ὑποπέπτωκε τὸ πλεῖ- 10 Α. 600 στον μέρος αὐτῆς ἁλιτενὲς καὶ στενόν, μήκει δ ̓ ἀξιολόγῳ κεχρημένον, προπεπτωκὸς μέχρι Σουνίου. ταύτας οὖν διέξιμεν ἀναλα[βόντες παραλίας, ἀφ ̓ ἧσπερ ἀπελίπομεν.

[ocr errors]

4. Μετὰ δὴ Κρομμυώνα ὑπέρκεινται τῆς Ἀττικῆς αἱ Σκειρωνίδες πέτραι, πάροδον οὐκ ἀπολείπουσαι πρὸς θαλάττη 15 ὑπὲρ αὐτῶν δ ̓ ἐστὶν ἡ ὁδὸς ἡ ἐπὶ Μεγάρων καὶ τῆς Ἀττικῆς ἀπὸ τοῦ Ἰσθμοῦ· οὕτω δὲ σφόδρα πλησιάζει ταῖς πέτραις ἡ ὁδός, ὥστε πολλαχοῦ καὶ παράκρημνός ἐστι, διὰ τὸ ὑπερκείμενον ὄρος δύσβατόν τε καὶ ὑψηλόν· ἐνταῦθα δὲ μυθεύεται τὰ περὶ τοῦ Σκείρωνος καὶ τοῦ Πιτυοκάμπτου, τῶν ληιζομέ- 20 νων τὴν λεχθεῖσαν ὀρεινήν, οὓς καθεῖλε Θησεύς. ἀπὸ δὲ τῶν

ἔχουσα (?)kno edd. 7. τῆς λεχθείσης om. l.
8. δὲ, et η sup.
ε sec. m. add., Β δὴ kno ald. 10. ὑποπέπτωκε, et τίθεται sec. m.
sup. add., A. 11. ἀτενές α (in sched. aggl.) Egl.

[ocr errors]

12. προπε

πτωκός 4, et cum versus exeat in προ, sec. m. supra add. προνεῦον
κείμενον: inde προνεῦον πεπτωκός g. του ante Σουνίου add. edd.
ταύτας ἀπελίπομεν om. Β (sed in marg. sec. m. add.) El.
διέξειμεν Acgh. 13. Inter αναλα et αραλίας undeviginti fere literae
exciderunt in 4, ita ut quae sec. m. scripta sunt ἀναλα[βόντες τὰς π]α-
ραλίας, quaeque leguntur in bcghikno edd., manifesto non sufficiant:
Recte, ut opinor, coniecit Grosk.: ἀναλα[βόντες τὰς πλευρὰς ἐκ π]α-
ραλίας κτλ. ἐφ ̓ ἧς παρεπέμπομεν A (sed a pr. m. add. sup. pri-
rum e) bcghikno, Cor. corr. 14. δὴ] δὲ Ε. σκιρωνίδες et mox
σκίρωνα E Epit. 15. ἀπολιποῦσαι ald. 16. ἐπὶ] ἀπὸ Bl.
ὁδὸς om. m. 19. ὂν post ὑψηλὸν add. Cor. δὲ om. BEI.
του ante Σκείρωνος om. Em. πιτυοκάμπου codd. Xyl. corr. ex Epit.

-

17. ή

20.

τῶν om. Ε.

ἄκρων τούτων καταιγίζοντα σκαιὸν τὸν Ἀργέστην Σκείρωνα προσηγορεύκασιν Ἀθηναῖοι. μετὰ δὲ τὰς Σκειρωνίδας πέτρας ἄκρα πρόκειται Μινώα, ποιοῦσα τὸν ἐν τῇ Νισαίᾳ λιμένα. ἡ δὲ Νισαία ἐπίνειόν ἐστιν τῶν Μεγάρων, δεκαοκτώ σταδίους 5 τῆς πόλεως διέχον, σκέλεσιν ἑκατέρωθεν συναπτόμενον πρὸς C. 392 αὐτήν· ἐκαλεῖτο δὲ καὶ τοῦτο Μινώα.

5. Τὸ παλαιὸν μὲν οὖν Ἴωνες εἶχον τὴν χώραν ταύτην, οἵπερ καὶ τὴν Ἀττικήν, οὔπω τῶν Μεγάρων ἐκτισμένων· διόπερ οὐδ ̓ ὁ ποιητὴς μέμνηται τῶν τόπων τούτων ἰδίως, ἀλλ ̓ 10 Αθηναίους καλῶν τοὺς ἐν τῇ Ἀττικῇ πάντας συμπεριείληφε καὶ τούτους τῷ κοινῷ ὀνόματι, Αθηναίους νομίζων· ὡς ὅταν φῇ ἐν τῷ Καταλόγῳ·

οἱ δ ̓ ἄρ ̓ Ἀθήνας εἶχον, ἐυκτίμενον πτολίεθρον, δέχεσθαι δεῖ καὶ τοὺς νῦν Μεγαρέας, ὡς καὶ τούτους μετα15 σχόντας τῆς στρατείας. σημεῖον δέ· ἡ γὰρ Ἀττικὴ τὸ παλαιὸν Ἰωνία καὶ τὰς ἐκαλεῖτο, καὶ ὁ ποιητὴς ὅταν φῆ

ἐνθὰ δὲ Βοιωτοὶ καὶ Ἰάονες,

τοὺς Ἀθηναίους λέγει· ταύτης δ ̓ ἦν μερὶς καὶ ἡ Μεγαρίς.

ή

6. Καὶ δὴ καὶ τῶν ὁρίων ἀμφισβητοῦντες πολλάκις οἵ τε 20 Πελοποννήσιοι καὶ Ἴωνες, ἐν οἷς ἦν καὶ ἡ Κρομμυωνία, συνέ βησαν καὶ στήλην ἔστησαν ἐπὶ τοῦ συνομολογηθέντος τόπου περὶ αὐτὸν τὸν Ἰσθμόν, ἐπιγραφὴν ἔχουσαν ἐπὶ μὲν τοῦ πρὸς τὴν Πελοπόννησον μέρους·

τάδ ̓ ἐστὶ Πελοπόννησος, οὐκ Ἰωνία·

25 ἐπὶ δὲ τοῦ πρὸς Μέγαρα

4. μεγάρων α (in sched. aggl.) cghno Tzsch. Cor. μεγαρέων, puncto infra e alterum appicto, Β. ή BEl Epit. δέκα καὶ ὀκτὼ edd.

ὥσπερ, et οἱ sup. ὡς pr. m. add.,

8. 14. ὡς καὶ αὐτοὺς Bikno 16. ἐκαλούντο Ι.

Ε. edd.: eadem inter versus sec. m. add. in A. 17. ἴωνες codd. Xyl. corr. 18. ἦν καὶ ἡ μεγαρὶς μερίς k ald. μέσ ρος edd. inde a Xyl. 19. περί ante τῶν add. Bc(?)k edd. Ceterum lectores hic monitos esse velim, quoniam codicem B hunc per librum, excepto initio usque ad finem paginae 391, non ipse contuli, fere nusquam constare, quid sec. m. scriptum sit, cum accuratius hoc adnotare Falconer, sive potius Bandinius, supersederit. 20. οἱ ante Ἴωνες add. Bklno edd. 22. ἐπιγραφὴν του om. Ε. μέρους om. l. 25. τὰ ante Μέγαρα add. Bkno edd.

[ocr errors]

A. 601

τάδ ̓ οὐχὶ Πελοπόννησος, ἀλλ ̓ Ἰωνία.

οἵ τε δὴ τὴν Ἀτθίδα συγγράψαντες, πολλὰ διαφωνοῦντες, τοῦτό γε ὁμολογοῦσιν, οἵ γε λόγου ἄξιοι, διότι τῶν Πανδιονιδῶν τεσσάρων ὄντων, Αιγέως τε καὶ Λύκου και Πάλλαντος καὶ τετάρτου Νίσου, καὶ τῆς Ἀττικῆς εἰς τέτταρα μέρη διαι- 5 ρεθείσης, ὁ Νίσος τὴν Μεγαρίδα λάχοι καὶ κτίσαι τὴν Νι σαίαν. Φιλόχορος μὲν οὖν ἀπὸ Ἰσθμοῦ μέχρι τοῦ Πυθίου διήκειν αὐτοῦ φησι τὴν ἀρχήν, Ἄνδρων δὲ μέχρι Ἐλευσῖνος καὶ τοῦ Θριασίου πεδίου. τὴν δ ̓ εἰς τέτταρα μέρη διανομὴν ἄλ λων ἄλλως εἰρηκότων, ἀρκεῖ ταῦτα παρὰ Σοφοκλέους λαβεῖν· 10 φησὶ δ ̓ ὁ Αἰγεύς, ὅτι ὁ πατὴρ ὥρισεν ἐμοὶ μὲν ἀ[πελθεῖ]ν εἰς ἀκτάς, τῆςδε γῆς πρεσβεῖα νείμας· . . α Λύκῳ

τὸν ἀντίπλευρον κῆπον Εὐβοίας νέμων,

Νίσῳ δὲ τὴν ὅμαυλον ἐξαιρεῖ χθόνα

Σκείρωνος ἀκτῆς, τῆς δὲ γῆς τὸ πρὸς νότον

ὁ σκληρὸς οὗτος καὶ γίγαντας ἐκτρέφων

είληχε Πάλλας.

Α. 602 ὅτι μὲν οὖν ἡ Μεγαρὶς τῆς Ἀττικῆς μέρος ἦν, τούτοις χρῶν ται τεκμηρίοις.

15

7. Μετὰ δὲ τὴν τῶν Ἡρακλειδών κάθοδον καὶ τὸν τῆς 20 χώρας μερισμὸν ὑπ ̓ αὐτῶν καὶ τῶν συγκατελθόντων αὐτοῖς C. 393 Δωριέων ἐκπεσεῖν τῆς οἰκείας συνέβη πολλοὺς εἰς τὴν Ἀττι κήν, ὧν ἦν καὶ ὁ τῆς Μεσσήνης βασιλεύς Μέλανθος· οὗτος δὲ καὶ τῶν Ἀθηναίων ἐβασίλευσεν ἑκόντων, νικήσας ἐκ μονομα

3. γε post of om. l. ὅτι Bkno edd. 5. τοῦ ante τετάρτου add. h Tzsch. 7. φιλόχωρος α (in sched. aggl.) ch. του om. Bkl. 10. παρὰ] περὶ Ι. 11. ὥρισεν ἐμοὶ μὲν ἀκτὰς καὶ .... τῷ δὲ Λύκῳ κτλ. El (de scriptura codicis Β non satis constat). In A literae πελθεῖ interciderunt, nec restitutae sunt sec. m., quae tamen in marg. addidit ἐμοὶ μὲν ἀπελθεῖν εἰς, unde haec scriptura transiit in codd. reliquos. 12. τῷ δὲ ante Λύκῳ α (in sched. aggl.) cghino edd.: pr. m. aliud scriptum fuisse videtur, cum a supersit ante Λύκῳ. 13. Syllabae μων νίσ cum intercidissent in A, sec. m. restitutae sunt, η tamen pro : posito; νέμει Cor. 14. ὅμαυδον, et λον sup. δον sec. m. add., 4. ὅμαλον Blkno ald. ὁμωδλον ἡ ὑμωδον ο όμορον ἢ ὁ .... λον g' ἀνόμαλον Tzsch. ex Cas. aliorumque coniectura, ὅμωρον Cor.; ὅμαυλον, quod restituimus, exhibet E. 15. Post ἀκτῆς addita sunt in Ε haec: ἤγουν τὴν μετ γαρίδα ἐν ᾗ καὶ ἡ νισαία ἔκτισται ὑπ ̓ αὐτοῦ. 20. των om. Bl

χίας τὸν τῶν Βοιωτῶν βασιλέα Ξάνθον. εὐανδρούσης δὲ τῆς Ἀττικῆς διὰ τοὺς φυγάδας, φοβηθέντες οἱ Ἡρακλεῖδαι, παροξυνάντων αὐτοὺς μάλιστα τῶν ἐν Κορίνθῳ καὶ τῶν ἐν Μεσσήνῃ, τῶν μὲν διὰ τὴν γειτνίασιν, τῶν δέ, ὅτι Κόδρος τῆς 5 Ἀττικῆς ἐβασίλευε τότε ὁ τοῦ Μελάνθου παῖς, ἐστράτευσαν ἐπὶ τὴν Ἀττικήν· ἡττηθέντες δὲ μάχῃ τῆς μὲν ἄλλης ἐξέστησαν γῆς, τὴν Μεγαρικὴν δὲ κατέσχον καὶ τήν τε πόλιν ἔκτισαν τὰ Μέγαρα καὶ τοὺς ἀνθρώπους Δωριέας ἀντὶ Ἰώνων ἐποίησαν· ἠφάνισαν δὲ καὶ τὴν στήλην τὴν ὁρίζουσαν τούς τε Ἴω10 νας καὶ τοὺς Πελοποννησίους.

8. Πολλαῖς δὲ κέχρηται μεταβολαῖς ἡ τῶν Μεγαρέων πόλις, συμμένει δ ̓ ὅμως μέχρι νῦν. ἔσχε δέ ποτε καὶ φιλοσόφων διατριβὰς τῶν προσαγορευθέντων Μεγαρικῶν, Εὐκλείδην διαδεξαμένων, ἄνδρα Σωκρατικόν, Μεγαρέα τὸ γένος· καθάπερ 15 καὶ Φαίδωνα μὲν τὸν Ἠλεῖον οἱ Ἠλειακοὶ διεδέξαντο, καὶ τοῦτον Σωκρατικόν, ὧν ἦν καὶ Πύρρων, Μενέδημον δὲ τὸν Ἐρετριέα οἱ Ἐρετρικοί. ἔστι δ ̓ ἡ χώρα τῶν Μεγαρέων παράλυ προς, καθάπερ καὶ ἡ Ἀττική, καὶ τὸ πλέον αὐτῆς ἐπέχει τὰ καλούμενα Ὄνεια ὄρη, ράχις τις μηκυνομένη μὲν ἀπὸ τῶν Σκει20 ρωνίδων πετρῶν ἐπὶ τὴν Βοιωτίαν καὶ τὸν Κιθαιρώνα, διείργουσα δὲ τὴν κατὰ Νισαίαν θάλατταν ἀπὸ τῆς κατὰ τὰς Πα γὰς], Αλκυονίδος προσαγορευομένης.

1. τῶν om. Bl. 2. παροξυνόντων g Cor. 8. μεγαρέων, sed in marg. add. ἰώνων, 1. om. Ε.

12. και ante νῦν add. h Cor.

13. τῶν

διαδεξαμένων] νον superest in A sub sched. aggl., in qua διαδε ξαμένων sec. m. scripsit. 17. Ερετριακοὶ kn (??) edd. περίλυπρος cgh 19. σκιρωνίδων Ε. 21. κατὰ προσαγορευομένης om. l. In A inter κατ εἰ ἀλκυονίδος decem fere literae exciderunt, nec quidquam praeter o post xar sec. m. est adiectum: postea vero manu plane diversa ab ea, quae reliqua supplementa scripsit, atramentoque pallidiore addita sunt κατὰ κρίσαν, quae leguntur in kn (in hoc add. sec. m.) ο edd.: κατο, spatio vacuo subinde relicto, habent cghi διείργουσα δὲ τὴν εισαίαν ἀπὸ τῆς κρίσσης τῆς ἀρχιονίδος καλουμένης Β, sed deinde correcta sunt ita, ut leguntur in kno. Crissam ab hoc loco plane alienam esse luce clarius est: quapropter κατὰ Κρέουσαν scribendum esse censuerunt Mannert. (v. Geogr. ant. VIII, p. 153), du Theil., Grosk., qui πόλιν praeterea addit parum commode. Strabonem tamen scripsisse κατὰ τὰς Παγὰς persuasum habeo: cf. p. 400. 22. ἀλκυονίδες, et ω

A. 603

9. Πρόκειται δ ̓ ἀπὸ Νισαίας πλέοντι εἰς τὴν Ἀττικὴν πέντε νησία. εἶτα Σαλαμὶς ἑβδομήκοντα που σταδίων οὖσα τὸ μῆ κος, οἱ δ ̓ ὀγδοήκοντά φασιν· ἔχει δ ̓ ὁμώνυμον πόλιν, τὴν μὲν ἀρχαίαν ἔρημον πρὸς Αἴγιναν τετραμμένην καὶ πρὸς νότον, καθάπερ καὶ Αἰσχύλος εἴρηκεν,

Αἴγινα δ' αὕτη προς νότου κεῖται πνοάς·

τὴν δὲ νῦν ἐν κόλπῳ κειμένην ἐπὶ χερρονησοειδοῦς τόπου συνάπτοντος πρὸς τὴν Αττικήν. ἐκαλεῖτο δ ̓ ἑτέροις ὀνόμασι τὸ παλαιόν· καὶ γὰρ Σκιρὰς καὶ Κυχρεία από τινων ἡρώων, ἀφ ̓ οὗ μὲν Ἀθηνᾶ τε λέγεται Σκιρὰς καὶ τόπος Σκίρα ἐν τῇ Ἀτ- 10 τικῇ καὶ ἐπὶ Σκίρῳ ἱεροποιία τις καὶ ὁ μὴν ὁ Σκιροφοριών· ἀφ ̓ οὗ δὲ καὶ Κυχρείδης ὄφις, ὅν φησιν Ἡσίοδος τραφέντα ὑπὸ Κυχρέως ἐξελαθῆναι ὑπὸ Εὐρυλόχου, λυμαινόμενον τὴν νῆσον, ὑποδέξασθαι δὲ αὐτὸν τὴν Δήμητραν εἰς Ἐλευσῖνα C. 394 καὶ γενέσθαι ταύτης ἀμφίπολον. ὠνομάσθη δὲ καὶ Πιτυοῦσσα 15 ἀπὸ τοῦ φυτοῦ· ἐπιφανὴς δὲ ἡ νῆσος ὑπῆρξε διά τε τοὺς Αἰακίδας ὑπάρξαντας αὐτῆς, καὶ μάλιστα δι' Αἴαντα τὸν Τελαμώνιον, καὶ διὰ τὸ περὶ τὴν νῆσον ταύτην καταναυμαχηθῆναι

3.

sup. o sec. m. add, 4: inde αλκυωνίδος gc (hic w superscripto).
πόλις α (in sched. aggl.) g. 5. καὶ om. Blik, sed in hoc post add.
7. τόπου κατὰ τὸ πρὸς τὴν ἀττικὴν μέρος Pleth. 8. δ ̓ ἑτέροις] δὲ
ὄνομα a (in sched. aggl.: ονόμασι pr. m. sub sched.) g.

τέως lm.

9. σκειράς 4 (sed σκι sup. add. sec. m.) ch.
corr. coll. Steph. s. v. et Eust. ad Dionys. 511.

κυρία codd. Tzsch. ὧν ante ἀφ' add.

edd. inde a Cas. 10. σκειράς 4. Post hanc vocem καὶ κυρία add. lm. 11. ἐπισκείρῳ, et σκι sec. m. sup. add., 4: utrumque habet c, ἐπισκύρω gἱ ἐπισκίρωσιν no et in hoc ἐπισκίρωσις sec. m. sup. add., quod est in ald. ἔτι Σκίρα Cor.: cf. Steph. s. v. Σκίρος. ὁ μὴν] ὁ μὲν α (in sched. aggl.) h. 12. δὲ] δὴ codd. Cor. corr. Idem lacunae signa

posuit post dè, aut excidisse quaedam aut zaì expungendum esse ratus.
κυχρίδης Aeghno κυριώδης Bl add., Tzsch. corr. — ὄφις om. a
in sched. aggl. (superest sub schedula pr. m. scriptum) cgino. 13. εὐ
ύκλου codd. (sed in A posterior nominis pars intercidit ac sec. m. re-
stituta est) Tzsch. corr. ex Steph. s. v. Κυχρεῖος πάγος, ex quo sua pe-
tiit Eust. ad Dion. 511. μαινόμενον Im.
14. δήμητρα no. 17.

ἐπάρξαντας Cor. recte, ut opinor. — τελαμώνιο 4 (ν intercidit) et in sched. aggl. sec. m. τελαμώνα, idem exhibent gl τελαμώνιον Β ex corr. (?) τελάμωνος kno cdd.

« PreviousContinue »