πάλιν δ ̓ ἀναστομουμένων ἄθρουν ἐκ τῶν πεδίων ἐκπεσὸν εἰς τὸν Λάδωνα καὶ τὸν Ἀλφειὸν ἐμβάλλειν, ὥστε καὶ τῆς Ὀλυμπίας κλυσθῆναι ποτε τὴν περὶ τὸ ἱερὸν γῆν, τὴν δὲ λίμνην συσταλῆναι· τὸν Ἐρασῖνον δὲ περὶ Στύμφαλον ῥέοντα, ὑποδύντα 5 ὑπὸ τὸ ὄρος, ἐν τῇ Ἀργείᾳ πάλιν ἀναφανῆναι· διὸ δὴ καὶ Α. 597 Ιφικράτη, πολιορκοῦντα τὸν Στύμφαλον καὶ μηδὲν περαίνοντα, ἐπιχειρῆσαι τὴν κατάδυσιν ἀποφράξαι, σπόγγους πορισάμενον πολλούς, παύσασθαι δὲ διοσημίας γενομένης. περὶ Φενεὸν δ ̓ ἐστὶ καὶ τὸ καλούμενον Στυγὸς ὕδωρ, λιβάδιον όλεθρίου ὕδα 10 τος νομιζόμενον ἱερόν. τοσαῦτα καὶ περὶ Ἀρκαδίας εἰρήσθω. 5. Πολυβίου δ ̓ εἰρηκότος τὸ ἀπὸ Μαλεῶν ἐπὶ τὰς ἄρκτους μέχρι τοῦ Ἴστρου διάστημα περὶ μυρίους σταδίους, εὐθύνει τοῦτο ὁ Ἀρτεμίδωρος οὐκ ἀτόπως, ἐπὶ μὲν Αἴγιον· χιλίους καὶ [τετρακοσ]ίους εἶναι λέγων ἐκ Μαλεῶν ὁδόν, ἐνθένδε εἰς 15 ........ διακοσίων, ἐνθένδε διὰ Ἡρακλείας . πεντακοσίων ὁδόν, εἶτα εἰς Λάρισαν ... τρια κοσίων τετταράκοντα, εἶτα διὰ τῶν Τεμπῶν ἐπὶ τὰς Πη]νειοῦ ἐκβολὰς διακοσίων τετταράκοντα, εἶτα εἰς τὴν Θεσσα]λονί 1. ἀθρόην, et supra ἄθροον, h. 2. εἰς ante τὸν Ἀλφειὸν add. edd. 4. περὶ] παρά Α. 6. μηδὲ Ι. 7. ἐπιχειρῶσαι Ι. – σπόγ γους] πόνους Ι. 8. διοσημείας 4, sed et in i sec. m. mut. 13. ἐπὶ πεντακοσίων om. lB: in hoc tamen verba κατ ̓ ἐκεῖνον γὰρ συμβαίνει εξακισχιλίων καὶ πεντακοσίων sec. m. in marg. add. Eadem haec leguntur in kno ald. (in hac tamen συμβαίνειν), reliquis omissis. In 4 per totum hunc locum ea, quae una cum margine deleta fuerant, sec. m. restituta non sunt: inde lacunae iisdem locis cernuntur in cghi. Post καὶ octo fere literae interciderunt in 4: πεντακοσίους Cor. ; at v. p. 335. 14. Post is undecim fere literae interciderunt in A, supersunt tamen quaedam literarum vestigia ante διακοσίων, quae argumento sunt in ην aut v proximum verbum exiisse; inde scriptum fuisse suspicor is [Klo̟ραν πλούν] κτλ. Quae Grosk. proponit εἰς [Κίρραν ἑξήκοντα καὶ] longiora sunt. 15. Post διακοσίων Cor. lacunae signa posuit. Ἡρακλείας duodecim fere literae deletae in 4: εἰς Θαυμακούς scriptum fuisse coniiciunt Goss. et Grosk. 16. λάρισαν, et alterum o eodem fere atramento add., A. Deinde quatuordecim fere literae corrosae in A: καὶ τὸν Πηνειόν coni. Grosk. satis probabiliter. 17. Post διὰ quindecim fere literae deletae in 4: restitui ex Goss. sent. 18. Inter τετταράκον et λονίκειαν quindecim fere literae corrosae in 4: Cor. restituit. Strabo. II. 14 Post κειαν ἑξακοσίων ἑξήκοντα, ἐντεῦ[θεν ἐπ ̓ Ἴστρον δι ̓ Εἰδομ]ένης καὶ Στόβων καὶ Δαρδανίων τρισχιλίους καὶ διακοσίους· κατ' ἐκεῖνον δὴ συμβαίνει τὸ ἐκ [τοῦ Ἴστρου ἐπὶ τὰς Μαλέας εξακισχι λίων πεντακοσίων. αἴτιον δὲ τούτου, τὸ μὴ τὴν σύντομον κατα μετρεῖν, ἀλλὰ τὴν τυχοῦσαν, ἣν ἐπορεύθη τῶν στρατηγῶν τις. 5 οὐκ ἄτοπον δ ̓ ἴσως καὶ τοὺς οἰκιστὰς προσθεῖναι τῶν τὴν Πελοπόννησον οἰκούντων, οὓς εἶπεν Ἔφορος, τοὺς μετὰ τὴν Ἡρακλειδών κάθοδον· Κορίνθου μὲν Ἀλήτην, Σικυώνος δὲ Φάλκην, Ἀχαΐας δὲ Τισαμενόν, Ἤλιδος δ ̓ Ὄξυλον, Μεσσήνης δὲ Κρεσφόντην, Λακεδαίμονος δ ̓ Εὐρυσθένη καὶ Προκλή, Αρ- 10 γους δὲ Τήμενον κ[αὶ Κισσόν, τῶν δὲ] περὶ τὴν Ἀκτὴν ̓Αγραῖον καὶ Δηιφόντην. ἀχαΐας Ah. 1. Inter ἐντεῦ et ένης quindecim fere literae exciderunt: restitui ex parte de coni. Grosk., qui tamen Istri nomen omisit; Cor. εἰς Ἴστρον add. post Δαρδανίων, ubi lacuna non est. 2. Inter τρισχι et us quindecim fere literae deletae: τρισχιλίους Cor., defectus signis praeterea non additis; Grosk. vero, cum in c legatur τρισχιλίους δὲ, coniecit δεόντων ὀλίγων. Numeri, quos restituimus, certissimi videntur, etiamsi summam subiectam quadraginta stadiis excedant: quae sive Strabo ipse sive librarius neglexisse putandus est. 3. δὴ] δὲ Aeghi γὰρ bkno edd. Inter ex et έας quindecim fere literae interciderunt, recte a me, ni fallor, restitutae: τὸ Μαλέας om. edd. 6. τὴν τῶν Ι. 7. τοὺς om. Ι. 9. 10. κρασφόντην Αg. - πατροκλή Β Pleth. 11. καὶ Δηιφόντην om. Β (sed sec. m. in marg. add.) / Pleth.: inter κ et περὶ novem literae deletac, nec sec. m. restitutae sunt in A; spat. vac. rel. in gio καὶ περὶ bkno καὶ τῶν περὶ Cor. Cissi nomen restitui ex Epit., coll. X, 481 et Scymno Chio v. 531. ἀγαῖον Abko αἴγεον Epit. Αἰγαῖον edd.: correxi ex coni. Cor. (v. eius not. ad Intp. Gall.), coll. Paus. II, 28, 3 et Scymno Chio v. 532, ubi Ayavòr nunc legitur, quod ex Paus. 1. 1. corrigendum esse vidit Wessel. ad Diod. XV, 31. Latent autem in ea scriptura ipsa veri nominis elementa. Ἀργεῖος contra, quod nomen fuit filii Deiphontis (v. Paus. 1. 1.), quodque hanc ipsam ob causam praeferendum censet Grosk., minus convenit codicum scripturis ac metro apud Scymnum manifesto respuitur. 12. διηφόντην Agi. ΤΩΝ ΣΤΡΑΒΩΝΟΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΩΝ ΤΟΥ ΕΝΝΑΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΑ. Ἐν τῷ ἐννάτῳ [τὰ] περὶ τῆς Ἑλλάδος, Ἀθηνῶν μάλιστα πανηγυρικὴν ἔκφρασιν, καὶ Βοιωτίαν καὶ Θετταλίαν μετὰ τῆς παραλίας ταύτης. 5 ΣΤΡΑΒΩΝΟΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΩΝ ἘΝΝΑΤΟΝ. CAPUT I. 1. Περιοδευκόσι δὲ τὴν Πελοπόννησον, ἣν πρώτην ἔφα- C. 390 μεν καὶ ἐλαχίστην τῶν συντιθεισῶν τὴν Ἑλλάδα χερρονή- Α. 598 10 σων, ἐφεξῆς ἂν εἴη τὰς συνεχεῖς ἐπελθεῖν. ἦν δὲ δευτέρα μὲν ἡ προστιθεῖσα τῇ Πελοποννήσῳ τὴν Μεγαρίδα· τρίτη δὲ ἡ πρὸς ταύτῃ προσλαμβάνουσα τὴν Ἀττικὴν καὶ τὴν Βοιωτίαν καὶ τῆς Φωκίδος τι μέρος καὶ τῶν Ἐπικνημιδίων Λοκρών, † ὥστε τὸν Κρομμυών[α Μεγαρέων] εἶναι, καὶ μὴ Κορινθίων· κῶν. 4. ταύ 1. Argumentum om. Bklmsuv; praeterea pro libri indice in lmsv praefixa sunt haec: ἐκ τοῦ ἐννάτου τῶν (om. sv) στράβωνος γεωγραφι 3. τα om. codd. Cor. add. περὶ] περιέχει ald. της, et sec. m. sup. add. ἢ αὐτῆς, 4: inde αὐτῆς cno edd. 8. περιω δευκότες Ε. 11. τὴν Μεγαρίδα] καὶ τῆς μεγαρίδος τὸ πλέον Pleth. 13. τὴν φωκίδα 1. ἐπικλημιδίων m. 14. ὥστε οὖν om. Β (sed in marg. sec. m. add., adiectis in fine λεκτέον νῦν) Elu. Inter κρομμυῶν et εἶναι novem fere literae deletae, nec sec. m. restitutae sunt in 4: inde spatium vacuum h. 1. relictum in cgh, atque sec. m. add. τῶν βοιωτῶν in i (quod idem legitur in i), των μεγαρέων in g, idemque exhibent bkno edd. Articulum a Strabone non fuisse additum lacunae περὶ τούτων οὖν φησὶ δ ̓ Εὔδοξος, εἴ τις νοήσειεν ἀπὸ τῶν Κεραυνίων ὁρῶν ἐπὶ Σούνιον, τὸ τῆς Ἀττικῆς ἄκρον, ἐπὶ τὰ πρὸς ἕω μέρη τεταμένην εὐθεῖαν, ἐν δεξιᾷ μὲν ἀπολείψειν τὴν Πελοπόννησον ὅλην πρὸς νότον, ἐν ἀριστερᾷ δὲ καὶ πρὸς τὴν ἄρκτον τὴν ἀπὸ τῶν Κεραυνίων ὁρῶν συνεχή παρα- 5 Α. 599 λίαν μέχρι τοῦ Κρισαίου κόλπου καὶ τῆς Μεγαρίδος καὶ συμπάσης τῆς Ἀττικῆς· νομίζει δ ̓ οὐδ ̓ ἂν κ[οιλαίνεσθαι σφόδρα] τὴν ἠιόνα τὴν ἀπὸ Σουνίου μέχρι [τοῦ Ἰσθμοῦ, ὥστε μεγάλην] ἔχειν ἐπιστροφήν, εἰ μὴ προσῆν τῇ [ιόνι ταύτῃ καὶ] τὰ συνεχῆ τῷ Ἰσθμῷ χωρία τὰ Ερμιονι- 10 κὸν καὶ τὴν ἀκτήν· ὡς δ ̓ αὕτως τὴν ἠιόνα ἀπὸ τῶν Κεραυ ν]ίων ἐπὶ τὸν Κορινθιακὸν κόλπον ἔχειν τινὰ τοσαύτην ἐπι docet brevitas. Ceterum verba ὥστε - 6. καὶ ante μέχρι om. Ε. sedecim fere exciderunt literae in A: restitui ex coni. Grosk. 8. Inter μέχρι et έχειν sedecim fere literae deletae in 4: restitui ex coni. Grosk., articulo tamen ante Ισθμού addito: pro ὥστε scribi possit οὐδὲ. 9. Inter τῇ et τὰ quindecim fere literae interciderunt in 4: restitui ex coni. Grosk. 10. Inter τὰ (anterior pars τοῦ & manifesto superest) et Ερμιονικὸν viginti fere literae deletae in 4; scripta fuisse videntur fere haec: τεινόμενα ἐπὶ τὸν κόλπον: minus probabilia ac paulo longiora sunt, quae Grosk. proposuit τῆς Μεγαρίδος ἐπὶ τὸν κόλπον]. 11. Inter av et lov viginti quatuor fere literae interciderunt in A: restitui ex coni. Grosk., omisso καὶ, quod addit ante τὴν ἠιόνα. 12. Inter τοσαύ et φὴν novem literae interciderunt in 4: restitutae ex coni. Tzsch. In A στρο]φήν, ὥστε κοιλαίνεσθαι κολποειδώς καθ' αυτήν, ὅπου τὸ] ..... θάλατταν. ....... [την] τὸν μυχόν, εἰς 5 2. Οὕτω δ ̓ εἰρηκότος Εὐδόξου, μαθηματικοῦ ἀνδρὸς καὶ σχημάτων ἐμπείρου καὶ κλιμάτων καὶ τοὺς τόπους τούτους εἰς C. 391 δότος, δεῖ νοεῖν τήνδε τὴν πλευρὰν τῆς Ἀττικῆς σὺν τῇ Μεγαρίδι τὴν ἀπὸ Σουνίου μέχρι Ἰσθμοῦ κοίλην μέν, ἀλλ ̓ ἐπὶ μι κρόν. ἐνταῦθα δ ̓ ἐστὶ κατὰ μέσην που τὴν λεχθεῖσαν γραμ 10 μὴν ὁ Πειραιεύς, τὸ τῶν Ἀθηνῶν ἐπίνειον. διέχει γὰρ τοῦ μὲν Σχοινοῦντος τοῦ κατὰ τὸν Ἰσθμὸν περὶ τριακοσίους πεν τήκοντα σταδίους, τοῦ δὲ Σουνίου τριάκοντα καὶ τριακοσίους· [τόσ]ον πώς ἐστι διάστημα καὶ τὸ ἐπὶ Πηγὰς ἀπὸ τοῦ Πει[ραιῶς], ὅσονπερ καὶ ἐπὶ Σχοινοῦντα· δέκα δ ̓ ὅμως στα[δί15 οις] πλεονάζειν φασί. κάμψαντι δὲ τὸ Σούνιον πρὸς ἄρκτον μὲν ὁ πλοῦς, ἐκκλίνων πρὸς δύσιν. 3. Ἀκτὴ δ ̓ ἐστὶν ἀμφιθάλαττος, στενὴ τὸ πρῶτον, εἶτ ̓ εἰς τὴν μεσόγαιαν πλατύνεται, μηνοειδῆ δ ̓ οὐδὲν ἧττον ἐπιστροφὴν λαμβάνει πρὸς Ὠρωπὸν τῆς Βοιωτίας, τὸ κυρτὸν ἔχουσαν supra φὴν sec. m. add. φθην: inde ἔφθην beghino edd. Praeterea τοι- |