Α. 593 φρούριον ἐρυμνόν. ἔστι δὲ καὶ κώμη Πελλήνη, ὅθεν καὶ αἱ (καὶ γὰρ οὕτω λέγουσι τὰς Αἰγὰς) νῦν μὲν οὐκ οἰκεῖται, τὴν αἲξ ἱερή, τὴν μέν τε λόγος Διὶ μαζὸν ἐπισχεῖν· 15 Ωλενίην δέ μιν αἶγα Διὸς καλέουσ ̓ ὑποφῆται· δηλῶν τὸν τόπον, διότι πλησίον Ωλένη. αὐτοῦ δὲ καὶ ἡ Κερύνεια, ἐπὶ πέτρας ὑψηλῆς ἱδρυμένη. Αἰγιέων δ ̓ ἐστὶ καὶ ταῦτα καὶ Ἑλίκη καὶ τὸ τοῦ Διὸς ἄλσος τὸ † Αἰνάριον, ὅπου συνήεσαν οἱ Ἀχαιοὶ βουλευσόμενοι περὶ τῶν κοινῶν. ῥεῖ δὲ διὰ τῆς Αἰγιέων ὁ Σελινοῦς ποταμός, ὁμώνυμος τῷ τε ἐν 20 Ἐφέσῳ παρὰ τὸ Ἀρτεμίσιον ῥέοντι, καὶ τῷ ἐν τῇ νῦν Ἠλείᾳ 1. όθι α. 2. ἃς καὶ ἔπαθλα ἐτίθεσαν ἐν τοῖς ἐκεῖ ἄγωσιν Εust. 3. Αιγίου] αἰγαίου cghi αἰγῶν no Cor. αἰγίων Β ex corr. 4. με γαλόπολιν chim, sed in h μεγαλοπολίτιν supra add. 6. τῇ θαλάσσῃ acgh. πως] που edd., quod sane usitatius. σεισμῶν Bl edd.; singulari numero eadem de re utuntur Str. p. 384 I, 54. Paus. VII, 25, 5. 8. ovoμάσθαι g. 9. οὐ κεῖται ak (ex corr.). τὴν δὲ οἰκεῖται om. c. 10. πόλιν] χώραν Pleth. Tzsch. Cor.: idque magnopere placet et per se et propter ea, quae paulo post traduntur de Rhypibus et Oleno. 11. και ante τὸν add. edd. τραφῆναι Bl Eust. 1. 1. edd. 13. ὑποσχεῖν no. 14. ἐπιλέγει δὲ καὶ ὅτι om. i. 16. Ωλένου edd. inde a Cas., ac mihi quoque suspecta est altera nominis forma, quamquam Eust. 1. 1. tueri eam videtur. καὶ om. m. κεραυνία codd., Tzsch. corr. ex Perizonii (v. ad Aelian. V. H. XIII, 6) aliorumque sent.: cf. Schwgh. ad Polyb. II, 41, 8. Wesseling. ad Diod. XV, 48. 18. Ομάριον Cor.: cf. ad Ρ. 385. λεως post Αιγιέων add. gt edd. τῷ παραρρέοντι τὸ χωρίον, ὅ φησιν ὠνήσασθαι τῇ Ἀρτέμιδι Ξενοφῶν κατὰ χρησμόν· ἄλλος δὲ Σελινοῦς ὁ παρὰ τοῖς Υβλαίοις Μεγαρεύσιν, οὓς ἀνέστησαν Καρχηδόνιοι. τῶν δὲ λοιπῶν πόλεων τῶν Ἀχαϊκῶν εἴτε μερίδων Ῥύπες μὲν οὐκ οἰκοῦνται, 5 τὴν δὲ χώραν Ῥυπίδα καλουμένην ἔσχον Αἰγιεῖς καὶ Φαριεῖς· καὶ Αἰσχύλος δὲ λέγει που· Βοΰραν θ ̓ ἱεράν καὶ κεραυνίας Ρύπας. ἐκ δὲ τῶν Ῥυπῶν ἦν ὁ Μύσκελλος, ὁ Κρότωνος οἰκιστής· τῆς Α. 594 δὲ Ῥυπίδος καὶ τὸ Λεύκτρον ἦν, δῆμος τῶν Ῥυπῶν. μετὰ δὲ 10 τούτους Πάτραι, πόλις ἀξιόλογος· μεταξὺ δὲ τὸ Ῥίον †καὶ τὸ Αντίρριον, ἀπέχον Πατρῶν στάδια τεσσαράκοντα. Ῥωμαῖοι δὲ νεωστὶ μετὰ τὴν Ἀκτιακὴν νίκην ἵδρυσαν αὐτόθι τῆς στρατιᾶς μέρος ἀξιόλογον, καὶ διαφερόντως εὐανδρεῖ νῦν, ἀποικία Ῥωμαίων οὖσα· ἔχει δὲ ὕφορμον μέτριον. ἐφεξῆς δ ̓ ἐστὶν ἡ 15 Δύμη, πόλις ἀλίμενος, πασῶν δυσμικωτάτη, ἀφ ̓ οὗ καὶ τοῦνομα· πρότερον δ ̓ ἐκαλεῖτο Στρατός· διαιρεῖ δ ̓ αὐτὴν ἀπὸ τῆς Ἠλείας κατὰ Βουπράσιον ὁ Λάρισος ποταμός, ῥέων ἐξ ὅρους· τοῦτο δ ̓ οἱ μὲν Σκόλλιν καλοῦσιν, Ὅμηρος δὲ πέτρην Ωλενίην. τοῦ δ ̓ Ἀντιμάχου Καυκωνίδα τὴν Δύμην εἰπόντος, οἱ μὲν ἐδέ20 ξαντο ἀπὸ τῶν Καυκώνων ἐπιθέτως εἰρῆσθαι αὐτὸ μέχρι δεῦρο καθηκόντων, καθάπερ ἐπάνω προείπομεν· οἱ δ ̓ ἀπὸ Καύκωνος ποταμοῦ τινος, ὡς αἱ Θῆβαι Διρκαῖαι καὶ Ἀσω 1. παρραρέοντι α. 2. ξενοφῶντα aeglino. τοῖς om. Bhl ald. παρὰ] περὶ gh. Υβλαίοις] ἀιγαίοις c θυγλαίοις h ὑ...... με p. 386) γαρεῖσιν g. 5. φαρεῖς no Tzsch. Cor., atque hac forma (v. δ ó ante id quod verius puto. 11. ἀντίριον αBki. στα α σταδίων g. 12. στρατείας codd. Cor. corr. 16. πρότερον — Στρατός om. Pleth. 17. τὸ ante Βουπράσιον add. no edd. 19. καυκωνίδους Ι. 20. διρκαναν ο διρκαναί ghno · Διρκαΐαι om. c. πίδες, Ἄργος δ ̓ Ἰνάχειον, Τροία δὲ Σιμουντίς. δέδεκται δ ̓ οἰκήτορας καὶ ἡ Δύμη μικρὸν πρὸ ἡμῶν, ἀνθρώπους μιγάδας, C. 388 οὓς ἀπὸ τοῦ πειρατικοῦ πλήθους περιλιπεῖς ἔσχε Πομπήιος, καταλύσας τὰ λῃστήρια καὶ ἱδρύσας τοὺς μὲν ἐν Σόλοις τοῖς Κιλικίοις, τοὺς δ ̓ ἄλλοθι καὶ δὴ καὶ ἐνταῦθα. ἡ δὲ Φάρα 5 συνορεῖ μὲν τῇ Δυμαίᾳ, καλοῦνται δὲ οἱ μὲν ἐκ ταύτης τῆς Φάρας Φαριεῖς, οἱ δ ̓ ἐκ τῆς Μεσσηνιακῆς Φαρᾶται· ἔστι δ ̓ ἐν τῇ Φαραϊκῇ Δίρκη κρήνη, ὁμώνυμος τῇ ἐν Θήβαις. ἡ δ ̓ Ωλενός ἐστι μὲν ἔρημος, κεῖται δὲ μεταξὺ Πατρῶν καὶ Δύμης· ἔχουσι δὲ Δυμαῖοι τὴν χώραν. εἶτ ̓ Αραξος, τὸ ἀκρωτήριον 10 τῆς Ἠλείας, ἀπὸ Ἰσθμοῦ στάδιοι χίλιοι. A. 595 CAPUT VIII. 1. Αρκαδία δ ̓ ἐστὶν ἐν μέσῳ μὲν τῆς Πελοποννήσου, πλείστην δὲ χώραν ὀρεινὴν ἀποτέμνεται. μέγιστον δ ̓ ὄρος ἐν αὐτῇ Κυλλήνη· τὴν γοῦν κάθετον οἱ μὲν εἴκοσι σταδίων φασίν, οἱ 15 δ ̓ ὅσον πεντεκαίδεκα. δοκεῖ δὲ παλαιότατα ἔθνη τῶν Ἑλλή νων εἶναι τὰ Ἀρκαδικά, Αζανές τε καὶ Παρράσιοι καὶ ἄλλοι τοιοῦτοι. διὰ δὲ τὴν τῆς χώρας παντελῆ κάκωσιν οὐκ ἂν προσήκοι μακρολογεῖν περὶ αὐτῶν· αἵ τε γὰρ πόλεις ὑπὸ τῶν συνεχῶν πολέμων ἠφανίσθησαν, ἔνδοξοι γενόμεναι πρότερον, τήν 20 τε χώραν οἱ γεωργήσαντες ἐκλελοίπασιν ἐξ ἐκείνων ἔτι τῶν 2. μικρά κο 4. τῆς κιλικίας Pleth. Cor.: v. supra ad pag. 387. 7. φαρεῖς Pleth. Tzsch. μεσηνικής agh. δ dum esse ex Steph. s. v. censet Sylburg. ad Paus. IV, 30 in., probante χρόνων, ἐξ ὧν εἰς τὴν προσαγορευθεῖσαν Μεγάλην πόλιν αἱ πλεῖσται συνωκίσθησαν. νυνὶ δὲ καὶ αὐτὴ ἡ Μεγάλη πόλις τὸ τοῦ κωμικοῦ πέπονθε, καὶ ἐρημία μεγάλη 'στὶν ἡ Μεγάλη πόλις· 5 βοσκήμασι δ ̓ εἰσὶ νομαὶ δαψιλεῖς, καὶ μάλιστα ἵπποις καὶ ὄνοις τοῖς ἱπποβάτοις· ἔστι δὲ καὶ τὸ γένος τῶν ἵππων ἄριστον τὸ Αρκαδικόν, καθάπερ καὶ τὸ Ἀργολικόν καὶ τὸ Ἐπιδαύριον. καὶ ἡ τῶν Αἰτωλῶν δὲ καὶ Ἀκαρνάνων ἐρημία πρὸς ἱπποτροφίαν εὐφυὴς γέγονεν, οὐχ ἧττον τῆς Θετταλίας. 10 2. Μαντίνειαν μὲν οὖν ἐποίησεν ἔνδοξον Ἐπαμεινώνδας, τῇ δευτέρα νικήσας μάχῃ Λακεδαιμονίους, ἐν ᾗ καὶ αὐτὸς ἐτελεύτα. καὶ αὐτὴ δὲ καὶ Ὀρχομενὸς καὶ Ἡραία καὶ Κλείτωρ καὶ Φε νεὸς καὶ Στύμφαλος καὶ Μαίναλος καὶ Μεθύδριον καὶ Κα φυεῖς καὶ Κύναιθα ἢ οὐκέτ ̓ εἰσίν, ἢ μόλις αὐτῶν ἴχνη φαίνε 15 ται καὶ σημεῖα. Τεγέα δ ̓ ἔτι μετρίως συμμένει, καὶ τὸ ἱερὸν τῆς Ἀλέας Ἀθηνᾶς· τιμᾶται δ ̓ ἐπὶ μικρὸν καὶ τὸ τοῦ Λυκαίου Διὸς ἱερὸν κατὰ τὸ Λύκαιον ὄρος. τῶν δ ̓ ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ λεγομένων 5. βο Plura etiam mam praeter codd. plerosque habet etiam Eust. 1. 1. 2. μεγαλόπολις Bl edd. 4. ἐστὶν codd. Cor. mut. μεγαλόπολις codd., sed in sup. 2ο pr. m. add. in A; μεγάλη πόλις habet etiam Eust. 1. 1. σκήμασι δ ̓ ἦσαν Achin, sed in marg. A sec. m. add. βοσκήματα δ ̓ εἰσὶν, quae leguntur in gl. 10. μαντίνιαν 4 (sed in marg. sec. m. add. μαντίνειαν) ch. ἐπαμεινώνδας, et sec. m. supra μι, Α: ἐπαμι νώνδας Bi Cor. 12. καὶ ἡραία om. Blk, sed in hoc post add. φαναιός 4 (sec. m. sup. φενεος) c (hic post corr. orr.) hi. 13. μένα λος Ahin μενέλαος C. καὶ Καφεῖς om. Bl Pleth. omittit Eust. ad Il. B, 606 p. 301, 32 R. 14. κινηθα Achino 16. ἀλαίας codd. Cor. corr.: ex Herodiani praecepto ὀξύνεται (v. Steph. s. v.), in codicibus tamen etiam apud Herodotum et Pausaniam constanter gravatur. ἔτι Β(?)no edd. inde a Cas. 17. Inter Λύκαιον et ὄρος decem fere literae deletae, nec sec. m. restitutae sunt in 4, recentissima vero manu insertum est κείμενον, quod legitur in no: lacuna contra est in h. Supersunt in 4 post Λύκαιον literae reliquiae, quae με scriptum fuisse videntur indicare: inde conieceris μέγιστον. Ρίπην τε Στρατίην τε καὶ ἠνεμόεσσαν Ἐνίσπην Α. 596 εὑρεῖν τε χαλεπόν, καὶ εὑροῦσιν οὐδὲν ὄφελος διὰ τὴν ἐρημίαν. 3. Ὄρη δ ̓ ἐπιφανῆ πρὸς τῇ Κυλλήνῃ Φολόη τε καὶ Λύ C. 389 καιον καὶ Μαίναλος καὶ τὸ Παρθένιον καλούμενον, καθῆκον ἐπὶ τὴν Ἀργείαν ἀπὸ τῆς Τεγεάτιδος. 4. Περὶ δὲ τοῦ Ἀλφειοῦ καὶ τοῦ Εὐρώτα τὸ συμβεβηκὸς παράδοξον εἴρηται καὶ τὸ περὶ Ἐρασῖνον τὸν ἐκδιδόντα ἐκ τῆς Στυμφαλίδος λίμνης εἰς τὴν Ἀργείαν νυνί, πρότερον δ ̓ οὐκ ἔχοντα ἔκρυσιν, τῶν βερέθρων, ἃ καλοῦσιν οἱ Ἀρκάδες ξέρε θρα, τυφλῶν ὄντων καὶ μὴ δεχομένων ἀπέρασιν, ὥστε τὴν 10 τῶν Στυμφαλίων πόλιν νῦν μὲν καὶ πεντήκοντα διέχειν στα δίους ἀπὸ τῆς λίμνης, τότε δ ̓ ἐπ ̓ αὐτῆς κεῖσθαι. τἀναντία δ ̓ ὁ Λάδων ἔπαθε, τοῦ ῥεύματος ἐπισχεθέντος ποτὲ διὰ τὴν ἔμφραξιν τῶν πηγῶν· συμπεσόντα γὰρ τὰ περὶ Φενεόν βέρεθρα ὑπὸ σεισμοῦ, δι ̓ ὧν ἦν ἡ φορά, μονὴν ἐποίησε τοῦ ῥεύματος 15 μέχρι τῶν κατὰ βάθους φλεβῶν τῆς πηγῆς. καὶ οἱ μὲν οὕτω λέγουσιν· Ἐρατοσθένης δέ φησι περὶ Φενεὸν μὲν τὸν Ἀνίαν καλούμενον ποταμὸν λιμνάζειν τὰ πρὸ τῆς πόλεως, καταδύε σθαι δ ̓ εἴς τινας ἠθμούς, οὓς καλεῖσθαι ζέρεθρα· τούτων δ ̓ ἐμφραχθέντων, ἔσθ ̓ ὅτε ὑπερχεῖσθαι τὸ ὕδωρ εἰς τὰ πεδία, 20 edd. 1. ῥιπείην α (in sched. aggl.), sed γρ. ῥίπην sec. m. in marg. add. ῥιπαίην cghi. – 3. τε om. ΒΙ. νεμόεσσαν Ι. 4. μέγαλος 4 (sec. m. sup. add. λον) g Epit. μεναλον chino μαίναλον Bl edd. (exc. Cas.). Masculino genere hic mons effertur a Schol. ad Apollon. Argon. I, 769 ex Hellanico. 6. τοῦ utroque loco om. Bhl ald., ante Εὐρώτα om. 10. ἀπέρασιν, et κρυσιν sec. m. sup. add, Β ἀπέκρυσιν kno ald. 11. στυμφαλίδων 4 (sed λίων sec. m. sup. add.) g. 14. τὸν ante Φενεόν add. c. 15. ¿v] vvv ald. 16. καὶ λέγουσιν om. Β (sed sec. m. in marg. add.) 1. 17. μὲν om. Β (sed sec. m. add. Pleth. ἀβίαν Ι αὐίαν Bh Pleth. ναυίαν ο. Palmer. (v. Exercit. p. 314) ex Paus. VIII, 14, 3 Αροάνιον restituendum censet, quod receperunt Penzel. et Grosk.; simul in ἀβίαν latere suspicatur Ολβιον alterum eiusdem fluminis nomen a Pausania commemoratum. Sed haec sunt incertissima. 19. ισθμοὺς Acghi (idemque pr. m. habuisse videtur n) edd. ιθμοὺς m: εἰσθμοὺς coni. Tzsch. ex gl. Hesychii, qua εἰσθμός explicatur εἴσοδος ὕδατος στενή: sed ibi εἰσιθμὸς scribendum, idque Straboni fortasse restituendum esse suspicatur G. Dindorf. in Steph. Thes. s. εἰσίθμη et ιθμός. 20. ἐμφραχθέντα Ι. P. 5 |