Page images
PDF
EPUB

μὲν τῆς Ἀσίας, ὁ δὲ τῆς Ἰταλίας ἐγγύς ἐστι· καὶ ῥᾳδίας ποιεῖ τὰς ἑκατέρωθεν ἀμοιβὰς τῶν φορτίων πρὸς ἀλλήλους τοῖς το σοῦτον ἀφεστῶσιν. ἦν δ ̓ ὥσπερ ὁ πορθμὸς οὐκ εὔπλους ὁ κατὰ τὴν Σικελίαν τὸ παλαιόν, οὕτω καὶ τὰ πελάγη, καὶ μά 5 λιστα τὸ ὑπὲρ Μαλεῶν διὰ τὰς ἀντιπνοίας· ἀφ ̓ οὗ καὶ παροιμιάζονται·

Μαλέας δὲ κάμψας ἐπιλάθου τῶν οἴκαδε.

ου

ἀγαπητὸν οὖν ἑκατέροις ἦν τοῖς τε ἐκ τῆς Ἰταλίας καὶ ἐκ τῆς Ασίας ἐμπόροις ἀφεῖσι τὸν ἐπὶ Μαλέας πλοῦν, εἰς Κόρινθον 10 κατάγεσθαι τὸν φόρτον· αὐτόθι καὶ πεζῇ †τε τῶν ἐκκομιζομένων ἐκ τῆς Πελοποννήσου καὶ τῶν εἰσαγομένων ἔπιπτε τὰ τέλη τοῖς τὰ κλείθρα ἔχουσι. διέμεινε δὲ τοῦτο καὶ εἰς ὕστε ρον μέχρι παντός, τοῖς δ ̓ ὕστερον καὶ πλείω προσεγίνετο πλεονεκτήματα· καὶ γὰρ ὁ Ἰσθμικὸς ἀγὼν ἐκεῖ συντελούμενος ὄχλους 15 ἐπήγετο. καὶ οἱ Βακχιάδαι τυραννήσαντες, πλούσιοι καὶ πολλοὶ καὶ γένος λαμπροί, διακόσια ἔτη σχεδόν τι κατέσχον τὴν

Eust. ad Il. B, 570 p. 290, 27 R. ald, κύριος ὢν Pleth. 1. A voce za alia incipit manus in a, elegantior non paulo, sed non recentior ea, quae superiora inde a p. 374 extr. scripserat: multo plura tamen in hac parte adhibita sunt scripturae compendia, unde haud pauci errores orti sunt in iis codicibus, qui ex hoc manaverunt. 2. ἀμοιβὴ ας ἀμοιβῆ ἱ ἀμοιβῆς κ. - τῷ φόρτῳ Ι τῶν φόρτων Β. 3. ὁ post εὔπλους om. aghi. 4. την om. Ε. 5. των ante Μαλεών add. edd. 7. μαλέαν Bl: plurali numero effert praeter aΕ etiam Eust. ad Od. Γ, 287. 8. τοῖς τῆς ag. καὶ τοῖς ἀσίας α καὶ τῆς ἀσίας ghik (ex corr.) Ino. Nomina inter se commutant edd. 9. ἐπὶ περὶ suspicatur Cor. 10. ὅθι ante και add. Cor., αὐτόθι ad praecedentia cum reliquis edd. referens ac post hanc vocem incidens, ita ut molestissime oneretur oratio: inde Grosk. inserendum esse censet post eam άvτιφορτισομένους audacia non ferenda. Rationem, quam nos secuti sumus, proposuit V. D. in Comment. Soc. philol. Lips. I, p. 63, qui τε simul post to collocandum haud male existimat. Cor. vero omisit: atque oriri potuit ex v male repetito; in δὲ mutavit Xyl. Verbis denique πεζῇ τε omissis haec habent no: καὶ τῶν εἰσαγομένων καὶ ἐκκομιζομένων ἐκ τοῦ πελοποννήσου ἔπιπτε τὰ τέλη ἐκεῖσε. διέμεινε κτλ. 12. τὰ] κατὰ aghi. 13. προσεγένετο edd. 14. ισθμιακὸς Β edd. χειάδαι αBh.

15.

αν

βακ

16. διακόσια om. acghin spatio vacuo relicto: sed in a additum manu recentissima illud verbum, in n manu recenti oʻ.

ἀρχην καὶ τὸ ἐμπόριον ἀδεῶς ἐκαρπώσαντο· τούτους δὲ Κύψελος καταλύσας αὐτὸς ἐτυράννησε, καὶ μέχρι τριγονίας ὁ οἶκος αὐτοῦ συνέμεινε· τοῦ δὲ περὶ τὸν οἶκον τοῦτον πλούτου μαρτύριον τὸ Ὀλυμπίασιν ἀνάθημα Κυψέλου, σφυρήλατος χρυΑ. 581 σοῦς ἀνδριὰς εὐμεγέθης. Δημάρατός τε, εἷς τῶν ἐν Κορίνθῳ 5 δυναστευσάντων, φεύγων τὰς ἐκεῖ στάσεις, τοσοῦτον ἀνέγκατο πλοῦτον οἴκοθεν εἰς τὴν Τυρρηνίαν, ὥστε αὐτὸς μὲν ἦρξε τῆς δεξαμένης αὐτὸν πόλεως· ὁ δ ̓ υἱὸς αὐτοῦ καὶ Ῥωμαίων κατέστη βασιλεύς. τό τε τῆς Ἀφροδίτης ἱερὸν οὕτω πλούσιον υπο ῆρξεν, ὥστε πλείους ἢ χιλίας ἱεροδούλους ἐκέκτητο ἑταίρας, ἃς 10 ἀνετίθεσαν τῇ θεῷ καὶ ἄνδρες καὶ γυναῖκες. καὶ διὰ ταύτας οὖν πολυωχλεῖτο ἡ πόλις καὶ ἐπλουτίζετο· οἱ γὰρ ναύκληροι ῥᾳδίως ἐξανηλίσκοντο, καὶ διὰ τοῦτο ἡ παροιμία φησίν·

οὐ παντὸς ἀνδρὸς ἐς Κόρινθον ἔσθ ̓ ὁ πλοῦς.

καὶ δὴ καὶ μνημονεύεται τις ἑταίρα πρὸς τὴν ὀνειδίζουσαν, ὅτι 15 οὐ φιλεργὸς εἴη οὐδ ̓ ἐρίων ἅπτοιτο, εἰπεῖν· ἐγὼ μέντοι ἡ τοι αύτη τρεῖς ἤδη καθεῖλον ἱστοὺς ἐν βραχεῖ χρόνῳ τούτῳ.

21. Τὴν δὲ τοποθεσίαν τῆς πόλεως, ἐξ ὧν Ἱερώνυμός τε C. 379 εἴρηκε καὶ Εὔδοξος καὶ ἄλλοι, καὶ αὐτοὶ δὲ εἴδομεν, νεωστὶ ἀναληφθείσης ὑπὸ τῶν Ῥωμαίων, τοιάνδε εἶναι συμβαίνει. ὄρος 20 ὑψηλὸν ὅσον τριῶν ἥμισυ σταδίων ἔχον τὴν κάθετον, τὴν δ ̓ ἀνάβασιν καὶ τριάκοντα σταδίων, εἰς ὀξεῖαν τελευτᾷ κορυφήν· καλεῖται δὲ Ἀκροκόρινθος, οὗ τὸ μὲν πρὸς ἄρκτον μέρος ἐστὶ τὸ μάλιστα ὄρθιον, ὑφ ̓ ᾧ κεῖται ἡ πόλις ἐπὶ τραπεζώδους ἐπιπέδου χωρίου πρὸς αὐτῇ τῇ ῥίζῃ τοῦ Ἀκροκορίνθου. αὐτῆς 25

-

δὲ] τε Bl.

1. ἐμπορεῖον Tzsch. Cor. 3. τοῦτον] τούτου Ι. 4. χρυσήλατος i. 5. Post ανδριάς Grosk. suspicatur excidisse Διὸς, coll. p. 353 extr. εἷς] ἐστὶ g. 9. πλουσίως 1 πλησίον h (sed in marg. γρ. πλούσιον) i. 10. πλέους α. 12. οὖν om. m. Εust. ad II. B, 570 p. 290, 34 R. bus concinit Εust. 1. 1., ubi αναλισκομένων ναυτίλων. 20. συμ lm συμμένει ο συμβάν h: quod utrumque ortum est ex siglo codicis a minus perspicuo, eamque ob causam ita plane repetito in g; συμβαίνειν Pleth. 21. κάθεκτον agh. 24. ὑφ ̓ ᾧ, et ὃ sup. ᾧ ead. m. add., a: inde ὑφ ̓ ὃ gh.

ἐπολυοχλεῖτο Pleth. Tzsch. Cor.: codicimutata orationis structura mox adduntur έξω

[blocks in formation]

25.

μὲν οὖν τῆς πόλεως ὁ κύκλος καὶ τεσσαράκοντα σταδίων ὑπ ῆρχεν· ἐτετείχιστο δ ̓ ὅσον τῆς πόλεως γυμνὸν ἦν τοῦ ὄρους· συμπεριείληπτο δὲ τῷ περιβόλῳ τούτῳ καὶ τὸ ὄρος αὐτὸ ὁ Ακροκόρινθος, ᾗ δυνατὸν ἦν τειχισμὸν δέξασθαι, καὶ ἡμῖν 5 ἀναβαίνουσιν ἦν δῆλα τὰ ἐρείπια τῆς σχοινίας· ὥσθ ̓ ἡ πᾶσα περίμετρος ἐγίνετο περὶ πέντε καὶ ὀγδοήκοντα σταδίων. ἀπὸ δὲ τῶν ἄλλων μερῶν ἧττον ὄρθιόν ἐστι τὸ ὄρος, ἀνατέταται μέντοι ἐνθένδε ἱκανῶς, καὶ περίοπτόν ἐστιν. ἡ μὲν οὖν κορυφή Α. 582 ναΐδιον ἔχει Αφροδίτης, ὑπὸ δὲ τῇ κορυφῇ τήν * τε* Πειρή 10 νην είναι συμβαίνει κρήνην, ἔκρυσιν μὲν οὐκ ἔχουσαν, μεστὴν δ ̓ ἀεὶ διαυγοῦς καὶ ποτίμου ὕδατος. φασὶ δὲ καὶ ἐνθένδε καὶ ἐξ ἄλλων υπονόμων τινῶν φλεβίων συνθλίβεσθαι τὴν πρὸς τῇ ῥίζῃ τοῦ ὄρους κρήνην, ἐκρέουσαν εἰς τὴν πόλιν, ὥσθ ̓ ἱκανῶς ἀπ ̓ αὐτῆς ὑδρεύεσθαι. ἔστι δὲ καὶ φρεάτων εὐπορία κατὰ τὴν 15 πόλιν, λέγουσι δὲ καὶ κατὰ τὸν Ἀκροκόρινθον· οὐ μὴν ἡμεῖς γε εἴδομεν. τοῦ δ ̓ οὖν Εὐριπίδου φήσαντος οὕτως•

ἥκω περίκλυστον προλιποῦσ ̓

Ακροκόρινθον,

ἱερὸν ὄχθον * πόλιν* Αφροδίτας,

20 τὸ περίκλυστον ἤτοι κατὰ βάθους δεκτέον, ἐπεὶ καὶ φρέατα καὶ ὑπόνομοι λιβάδες διήκουσι δι ̓ αὐτοῦ, ἢ τὸ παλαιὸν ὑποληπτέον τὴν Πειρήνην ἐπιπολάζειν, καὶ κατάρρυτον ποιεῖν τὸ ὄρος. ἐνταῦθα δέ φασι πίνοντα τὸν Πήγασον ἁλῶναι ὑπὸ Βελ

2. δ ̓ ὅσον] δ ̓ οὗ no.

κόρινθος ah.

] οὗ no.

λ

3. περιβο α περιβολαίῳ g. 4. όκροδυνατὸς acghino. 6. ἐγένετο ald. 7. ἀνατέτακται Bhl ald. 8. μέντοι] add. καὶ ante ἐνθένδε. 9. τε om. Ε, nec ferendum est. τυρρήνην Ι. - συνέβη πο 14. τὸ φρεάτιον

στάδια acghno σταδίων Ι.

μὲν τὸ codd. Cor. corr.: idem

Post Ακροκό

19. ἱερὸν

k ald. τῶν φρεάτων Χyl. 18. ἄκρον Κόρινθον edd.
ρινθον superiora οὐ μὴν ἡμεῖς γε εἴδομεν denuo add. lm.
ὄχθον om. ald.: Valckenaerius autem recte, ut opinor, πόλιν eiiciendum
censet (v. Diatribe etc. p. 165). Ceterum eundem Euripidis locum respe-
xisse videtur Plut. Moral. p. 767 f., ubi omisso quidem auctoris nomine
affert haec: ὕδατι χλωρῷ κατακλυζόμενον προλιποῦσ ̓ Ἀκροκόρινθον.

20. λεκτέον codd., Cor. corr. ex Cas. coni.
corr.) ald.

22. ποιεῖ acgh. 23. φησι Βι. λεροφόντου Eust. ad. II. Β, 570 p. 290, 41 R.

τ

21. αν α αὐτῆς gk (ex

του add. ante Βελ

λεροφόντου, πτηνὸν ἵππον ἐκ τοῦ τραχήλου τοῦ Μεδούσης ἀναπαλέντα κατὰ τὴν Γοργοτομίαν· τὸν δ ̓ αὐτόν φασι καὶ τὴν ἵππου κρήνην ἀναβαλεῖν ἐν τῷ Ἑλικῶνι, πλήξαντα τῷ ὄνυχι τὴν ὑποπεσοῦσαν πέτραν. ὑπὸ δὲ τῇ Πειρήνῃ τὸ Σισύφειόν ἐστιν, ἱεροῦ τινος ἢ βασιλείου λευκῷ λίθῳ πεποιημένου 5 διασώζον ἐρείπια οὐκ ὀλίγα. ἀπὸ δὲ τῆς κορυφῆς πρὸς ἄρκτον μὲν ἀφορᾶται ὅ τε Παρνασσὸς καὶ ὁ Ἑλικών, ὄρη ὑψηλὰ καὶ νιφόβολα, καὶ ὁ Κρισαῖος κόλπος ὑποπεπτωκὼς ἀμφοτέροις, περιεχόμενος ὑπὸ τῆς Φωκίδος καὶ τῆς Βοιωτίδος καὶ τῆς Μεγαρίδος καὶ τῆς ἀντιπόρθμου τῇ Φωκίδι Κορινθίας 10 καὶ Σικυωνίας· πρὸς ἑσπέραν δὲ ὑπέρκειται δὲ τούτων C.380 ἁπάντων τὰ καλούμενα Ὄνεια ὄρη, διατείνοντα μέχρι Βοιωτίας καὶ Κιθαιρῶνος ἀπὸ τῶν Σκειρωνίδων πετρῶν, ἀπὸ τῆς παρὰ ταύτας ὁδοῦ πρὸς τὴν Αττικήν.

· ....

22. Ἀρχὴ δὲ τῆς παραλίας ἑκατέρας, τῆς μὲν τὸ Λέχαιον, 15 Α. 583 τῆς δὲ Κεγχρεαὶ κώμη καὶ λιμήν, ἀπέχων τῆς πόλεως ὅσον ἑβδομήκοντα σταδίους· τούτῳ μὲν οὖν χρῶνται πρὸς τοὺς ἐκ

1. τοῦ Μεδ.] τῆς Μεδ. Bl edd. Μεδούσης add. 3. ἱπποκρήνην, et s sup. o add., a. ἑλικῶ g έλι, et sup. add. ἐλῆ, Τ έλικνω no.

5. ἱερὸν

τε om. l.

κρισσαῖος codd. edd. 9. περιεχόμενος.

om. n, sed postea m. rec. ἀναλαβεῖν Bl.

ἐλι ε

4. ὑποῦσαν Pleth. Cor.

βασίλειον πεποιημένον noa (ex corr. recentissima). λευκολίθῳ aghno λευκολίθου e Cor. 7. μὲν asteriscis inclusit Cor. παρνασός αBh Tzsch. Cor. 8. νιφοβόλα Egh. ἑσπέραν δὲ om. Pleth. 11. καὶ ἑσπέραν δὲ om. no πρὸς ἑσπέραν δὲ om. Ε. Ad sequentia retulerunt haec verba, omisso δὲ post ὑπέρκειται, edd. Tzschuckiana antiquiores: Cas. tamen πρὸς ἕω scribendum esse primum suspicatus, deinde πρὸς ἑσπέραν praecedentibus adiungenda censuit, omisso δὲ, quod post illam vocem legitur: atque omittitur in gh. Hanc scripturam rec. Tzsch. Cor. At quantopere langueant illa verba ita collocata neminem fugit: praeterea cum πρὸς ἑσπέραν δὲ optime respondeant verbis πρὸς ἄρκτον μὲν quae praecedunt, omissa potius videntur h. 1. nonnulla a breviatore, cuius manum multis locis inde ab initio huius libri deprehendimus in codicibus decurtatis, quemque hac in parte, sec. m. in 4 scripta, omnes codices sequuntur unum. Quae Grosk. proposuit καὶ Σικυωνίας πρὸς ἑσπέραν, [πρὸς ἕω] δὲ ὑπέρκειται τούτων κτλ. non satisfaciunt. 13. ἀπὸ τῆς] καὶ τῆς Pleth. Cor. 15. τὸ Λέχαιον] Harpocration s. v. hunc locum afferens add. επίνειον. 17. στάδια Bl edd.

[ocr errors]

τῆς Ἀσίας, πρὸς δὲ τοὺς ἐκ τῆς Ἰταλίας τῷ Λεχαίῳ. τὸ δὲ Λέχαιον ὑποπέπτωκε τῇ πόλει κατοικίαν ἔχον οὐ πολλήν· σκέλη δὲ καθείλκυσται σταδίων περὶ δώδεκα ἑκατέρωθεν τῆς ὁδοῦ τῆς περὶ τὸ Λέχαιον. ἐντεῦθεν δὲ παρεκτείνουσα ἡ 5 ἠιών μέχρι Παγῶν τῆς Μεγαρίδος κλύζεται μὲν ὑπὸ τοῦ Κορινθιακού κόλπου· κοίλη δ ̓ ἐστί, καὶ ποιεῖ τὸν δίολκον πρὸς τὴν ἑτέραν ἠιόνα τὴν κατὰ Σχοινοῦντα πλησίον ὄντα τῶν Κεγχρεών. ἐν δὲ τῷ μεταξὺ τοῦ Λεχαίου καὶ Παγῶν τὸ τῆς Ακραίας μαντεῖον Ἥρας ὑπῆρχε τὸ παλαιόν, καὶ αἱ Ὀλ 10 μιαί, τὸ ποιοῦν ἀκρωτήριον τὸν κόλπον, ἐν ᾧ ἥ τε Οινόη καὶ Παγαί, τὸ μὲν τῶν Μεγαρέων φρούριον, ἡ δὲ Οἰνόη τῶν Κορινθίων. ἀπὸ [δὲ] τῶν Κεγχρεῶν ὁ Σχοινοῦς, καθ ̓ ὃν τὸ στενὸν τοῦ διόλκου· ἔπειθ ̓ ἡ Κρομμυωνία. πρόκειται δὲ τῆς ἠιόνος ταύτης ὅ τε Σαρωνικός κόλπος καὶ ὁ Ἐλευσινια15 κός, τρόπον τινὰ ὁ αὐτὸς ὤν, συνεχὴς τῷ Ἑρμιονικῷ. ἐπὶ δὲ τῷ Ἰσθμῷ καὶ τὸ τοῦ Ἰσθμίου Ποσειδώνος ἱερὸν ἄλ σει πιτνώδει συνηρεφές, ὅπου τὸν ἀγῶνα τῶν Ἰσθμίων Κου ρίνθιοι συνετέλουν. ἡ δὲ Κρομμυών ἐστι κώμη τῆς Κοριν θίας, πρότερον δὲ τῆς Μεγαρίδος, ἐν ᾗ μυθεύουσι τὰ περὶ 20 τὴν Κρομμυωνίαν ἦν, ἣν μητέρα τοῦ Καλυδωνίου κάπρου φασί, καὶ τῶν Θησέως ἄθλων ἕνα τοῦτον παραδιδόασι τὴν τῆς ὑὸς ταύτης ἐξαίρεσιν. καὶ ἡ Τενέα δ ̓ ἐστὶ κώμη τῆς Κορινθίας, ἐν ᾗ τοῦ Τενεάτου Απόλλωνος ἱερόν· λέγεται δὲ καὶ Ἀρχίᾳ, τῷ στείλαντι τὴν εἰς Συρακούσας ἀποικίαν, τοὺς πλείστους 25 τῶν ἐποίκων ἐντεῦθεν συνεπακολουθῆσαι, καὶ μετὰ ταῦτα εὐθηνεῖν μάλιστα τῶν ἄλλων τὴν κατοικίαν ταύτην, τὰ δ ̓ ὕστατα

σῶν add. in marg.

Τ

9. 62

1. τῷ Λεχαίῳ] τὸ Λέχαιον Ε. 2. ἔχον om. l. 4. περὶ] παρὰ acgh Cor.: neutrum placet, ac videtur scribendum ἐπὶ. 5. ἠὼν et mox ήόνα acEgh. πασῶν ghi et sic iidem paulo post: sed παγαi. κορινθικοῦ α. 8. τῶν παγῶν Ε. μια agh. 11. παγασαὶ i. 12. δε om. codd. ὁ χοινοῦς acg. 13. κρομυωνία BElg. 14. γόνος «Eg. Ελευσινικὸς από λευσινιακὸς c. 15, ἑρμονικῷ achi. 17. τῶν Ἰσθμίων om. Ε. 18. x00

μυών BEgl. 20. κρομυωνίαν BEghl

23. τὸ ante του add. Cor.

ν] ἦν al, ὧν om. ci.

25. ἀποί

ἄπρου c.

κων η (inter versus add.) ο.

Strabo. II.

καὶ om. n.

13

« PreviousContinue »