Page images
PDF
EPUB

C. 362

9. Τὸ δ ̓ ἐν Λίμναις τῆς Ἀρτέμιδος ἱερόν, ἐφ ̓ ᾧ Μεσσή νιοι περὶ τὰς παρθένους ὑβρίσαι δοκοῦσι τὰς ἀφιγμένας ἐπὶ τὴν θυσίαν, ἐν μεθορίοις ἐστὶ τῆς τε Λακωνικῆς καὶ τῆς Μεσο σηνίας, ὅπου κοινὴν συνετέλουν πανήγυριν καὶ θυσίαν ἀμφότεροι· μετὰ δὲ τὴν ὕβριν οὐ διδόντων δίκας τῶν Μεσσηνίων, 5 συστῆναί φασι τὸν πόλεμον. ἀπὸ δὲ τῶν Λιμνῶν τούτων καὶ τὸ ἐν τῇ Σπάρτῃ Λιμναῖον εἴρηται τῆς Ἀρτέμιδος ἱερόν.

10. Πλεονάκις δ ̓ ἐπολέμησαν διὰ τὰς ἀποστάσεις τῶν Μεσ σηνίων. τὴν μὲν οὖν πρώτην κατάκτησιν αὐτῶν φησι Τυρταῖος ἐν τοῖς ποιήμασι κατὰ τοὺς τῶν πατέρων πατέρας γενέσθαι· 10 τὴν δὲ δευτέραν, καθ ̓ ἣν ἑλόμενοι συμμάχους Αργείους τε καὶ †Ἠλείους καὶ Πισάτας ἀπέστησαν, Ἀρκάδων μὲν Ἀριστοκρά την τὸν Ὀρχομενοῦ βασιλέα παρεχομένων στρατηγόν, Πισατῶν δὲ Πανταλέοντα τὸν Ὀμφαλίωνος· ἡνίκα φησὶν αὐτὸς στρατη

[ocr errors]

3. τε om. Bl edd. 4. ὅποι ΑΙΒ, sed in hoc i sec. m., ut videtur, in v mut. 7. τῇ om. Β edd. εἴρηται om. no. 11. τε om. Bl. edd. 12. καὶ Ἠλείους sec. m. in lacuna totidem fere literarum, quae perierant, scriptum est in A: idemque legitur in Bl et reliquis codicibus. Dubium tamen est, num idem habuerit pr. m. 4: Strabonem certe ita scripsisse negaverim. Etenim Eleos (quos cum Paus. IV, 15, 4 appellat Messeniorum socios, Pisatas videtur intelligere) Lacedaemonios hoc ipso bello (v. Mueller. 1. 1. II, p. 507) adiuvisse ipse narrat supra p. 555: praeterea acerbissimas inimicitias inter se Eleos et Pisatas eodem illo maxime tempore exercuisse tradit Pausan. VI, 22, 2, ita ut utrosque simul societate cum Messeniis coniunctos fuisse parum probabile fiat. Arcades contra Messeniorum tum fuisse socios et Pausan. IV, 14, 15 et Strabo ipse in proximis diserte docent: unde suspicor pro Ηλείους antiquitus scriptum fuisse Αρκάδας. Cor., ne hi deessent, καὶ Ἀρκάδας post Ἠλεί ους (ordo autem nominum in edd. mutatus est) inseruit. πεισάτας et πι sec. m. sup., 4: ita et mox. 14. Post Ομφαλίωνος in Ims leguntur haec: καὶ μετ ̓ ὀλίγα, ὥστε ἢ ταῦτα ἠκύρωται τὰ ἐλεγεῖα λέ γει δὲ τὰ τοῦ τυρταίου, ὧν τινα παρέθετο (παρέθεντο 8) ἢ φιλοχόρῳ ἀπιστητέον καὶ ἄλλοις πλείοσιν εἰποῦσιν ἐξ ἀθηνῶν ἀφικέσθαι δεηθέντα λακεδαιμονίων κατὰ χρησμὸν. In B autem exhibentur haec: καθ ̓ ὃν ἓξ (puncta sec. m. add.) χρόνον αὐτὸς στρατηγὸν ἐκείνου τοῦ πολέμου τῶν λακεδαιμονίων ἑαυτὸν γενέσθαι φησὶν ἐν τοῖς περὶ ἰσο νομίας ἐλεγείοις, καὶ μετ ̓ ὀλίγα: haec excipit spatium vacuum tribus

[ocr errors]

γῆσαι τὸν πόλεμον τοῖς Λακεδαιμονίοις.... καὶ γὰρ εἶναί φη-
σιν ἐκεῖθεν ἐν τῇ ἐλεγείᾳ, ἣν ἐπιγράφουσιν Εὐνομίαν·
αὐτὸς γὰρ Κρονίων, καλλιστεφάνου πόσις Ἥρης,
Ζεὺς Ἡρακλείδαις τήνδε δέδωκε πόλιν·

οἷσιν ἅμα προλιπόντες Ερινεόν ήνεμόεντα,

εὐρεῖαν Πέλοπος νῆσον ἀφικόμεθα.

ὥστ ̓ ἢ ταῦτα ἠκύρωται τὰ ἐλεγεῖα, ἢ Φιλοχόρῳ ἀπιστητέον τῷ φήσαντι Ἀθηναῖόν τε καὶ Ἀφιδναῖον, καὶ Καλλισθένει καὶ ἄλ λοις πλείοσι τοῖς εἰποῦσιν ἐξ Ἀθηνῶν ἀφικέσθαι, δεηθέντων 10 Λακεδαιμονίων κατὰ χρησμόν, ὃς ἐπέταττε παρ ̓ Ἀθηναίων λαβεῖν ἡγεμόνα. ἐπὶ μὲν οὖν τοῦ Τυρταίου ὁ δεύτερος ὑπῆρξε πόλεμος· τρίτον δὲ καὶ τέταρτον συστῆναί φασιν, ἐν ᾧ κατελύθησαν οἱ Μεσσήνιοι. ὁ δὲ πᾶς παράπλους ὁ Μεσσηνιακός στάδιοι οκτακόσιοί που κατακολπίζοντι.

[ocr errors]

15 11. Ἀλλὰ γὰρ εἰς πλείω λόγον τοῦ μετρίου πρόιμεν, ἀκολουθοῦντες τῷ πλήθει τῶν ἱστορουμένων περὶ χώρας ἐκλελειμ μένης τῆς πλείστης· ὅπου γε καὶ ἡ Λακωνικὴ λειπανδρεῖ, κρινομένη πρὸς τὴν παλαιὰν εὐανδρίαν. ἔξω γὰρ τῆς Σπάρτης αἱ λοιπαὶ πολίχναι τινές εἰσι περὶ τριάκοντα τὸν ἀριθμόν· τὸ

fere versibus sufficiens, ubi postea sec. m. add. γρ. ἡνίκα φησὶν et
quae sequuntur usque ad ἀφικόμεθα. Haec omnia eodem plane modo,
omissa tantum vocula, scripta sunt in u: similiter in t leguntur primum
quae praebet B, sed verbis καὶ μετ ̓ ὀλίγα subiunguntur Tyrtaei versus
et quae eos sequuntur. Simul tamen in marg. pr. m. add. γρ. ἡνίκα
φησὶν αὐτὸς — εὐνομίαν. 1. ἐλθὼν ἐξ Ερινεού post Λακεδαιμονίοις
Cor. add. ex Cas. coni. atque tale quid hic excidisse proxima docent.
2. ποιήσει ante ελεγείᾳ legitur in bn (int. vers.) qtu ald.
7. τὰ] ὄντα
Acghikno ald. Supra verba ή φιλοχόρῳ κτλ. sec. m. in A add. sunt
haec: λέγει τὰ τοῦ τυρταίου ὧν τινα παρέθετο, unde λέγει τὰ τοῦ
τυρταίου pro ἢ φιλοχόρῳ leguntur in c. 8. τῷ φήσαντι Aqı-
διαῖον om. Β edd. Αθηναίων et mox Αφιδναίων Acghikno, sed in c
ponuntur haec post. 9. τοῖς om. Bl. edd. καὶ Ἀφιδνῶν post
Ἀθηνῶν add. Bk edd. 12. στήναι, et συ sec. m. supra add., A.
13. ὁ δὲ κατακολπίζοντι om. Β (sed sec. m. add.) l.
15. προϊέ
μεν A, et in marg. sec. m. add. πρόϊμεν. 18. εὐανδρείαν Α. – έξω]
πλὴν k (in hoc ἔξω ex corr.) no et see. m. inter vers. Β ald.

[ocr errors]

A. 557

δὲ παλαιὸν ἑκατόμπολίν φασιν αὐτὴν καλεῖσθαι, καὶ τὰ ἑκα τόμβαια διὰ τοῦτο θύεσθαι παρ ̓ αὐτοῖς κατ ̓ ἔτος.

CAPUT V.

[ocr errors]

1. Ἔστι δ ̓ οὖν μετὰ τὸν Μεσσηνιακὸν κόλπον ὁ Λακωνι κὸς μεταξὺ Ταινάρου καὶ Μαλεῶν, ἐκκλίνων μικρὸν ἀπὸ με σημβρίας πρὸς ἕω· διέχουσι δὲ σταδίους ἑκατὸν τριάκοντα αἱ Θυρίδες τοῦ Ταινάρου ἐν τῷ Μεσσηνιακῷ οὖσαι κόλπῳ, φοώC. 363 δης κρημνός. τούτων δ ̓ ὑπέρκειται τὸ Ταΰγετον· ἔστι δ ̓ ὄρος μικρὸν ὑπὲρ τῆς θαλάττης ὑψηλόν τε καὶ ὄρθιον, συνάπτον κατὰ τὰ προσάρκτια μέρη ταῖς Ἀρκαδικαῖς ὑπωρείαις· ὥστε 10 καταλείπεσθαι μεταξὺ αὐλῶνα, καθ ̓ ὃν ἡ Μεσσηνία συνεχής Α. 558 ἐστι τῇ Λακωνικῇ. ὑποπέπτωκε δὲ τῷ Ταϋγέτῳ ἡ Σπάρτη ἐν μεσογαίᾳ καὶ Ἀμύκλαι, οὗ τὸ τοῦ Ἀπόλλωνος ἱερόν, καὶ ἡ Φᾶρις. ἔστι μὲν οὖν ἐν κοιλοτέρῳ χωρίῳ τὸ τῆς πόλεως ἔδαφος, καίπερ ἀπολαμβάνον ὄρη μεταξύ· ἀλλ ̓ οὐδέν γε μέρος 15 αὐτοῦ λιμνάζει, τὸ δὲ παλαιὸν ἐλίμναζε τὸ προάστειον, καὶ ἐκάλουν αὐτὸ Λίμνας, καὶ τὰ τοῦ Διονύσου ἱερὸν ἐν Λίμναις ἐφ ̓ ὑγροῦ βεβηκὸς ἐτύγχανε· νῦν δ ̓ ἐπὶ ξηροῦ τὴν ἵδρυσιν ἔχει. ἐν δὲ τῷ κόλπῳ τῆς παραλίας τὸ μὲν Ταίναρον ἀκτή ἐστιν ἐκκειμένη, τὸ ἱερὸν ἔχουσα τοῦ Ποσειδῶνος ἐν ἄλσει ἱδρυμέ- 20 νον· πλησίον δ ̓ ἐστὶν ἄντρον, δι ̓ οὗ τὸν Κέρβερον ἀναχθῆναι μυθεύουσιν ὑφ ̓ Ἡρακλέους ἐξ ᾅδου. ἐντεῦθεν δ ̓ εἰς μὲν Φυ

1. ἑκατόμβοια 4 (sed sec. m. sup βαι) edd. inde a Xyl. Aleram scripturam praebet praeter Bl etiam Eust. ad Il. B, 581 p. 293, 36 R. 4. Hoc loco in marg. A sec. m. not. μεσηνιακὸς κόλπος ὁ τῆς νῦν μάνης. Eadem leguntur in g. 5. τενάρου, et αι sec. m. sup. ε, 4: ita et paulo post μαλεῶν, et sec. m. sup. λειέων, 4 μαλει6. σταδίων, et ous sec. m. μεσηνιακῷ sec. m. 4.

έων Ι.

sup. ων, Β.

[ocr errors]

8. τούτοις c.
et a sup. 4 sec.

7. δὲ ante του

ταύγεον, et

m. add., B. 13. Hoc loco sec. m. in marg. sunt in marg. g, sed ibi scriptum Od. Z, 103 p. 1554, 12 R.

add. A.
sec. m. sup. τον, Α. 9. μικρόν,
11. αὐλῶνα] ἀγῶνα ὁ ἀγκῶνα Β ald.
A not. τὸ τῶν μειλιγῶν ὄρος: eadem
ἠμειλιγῶν. μεσογαίῳ cl Eust. ad
ov om. B (sed sec. m. add.) l. 14. κοιλότερον χωρίον Β (sed sec. m.
corr.) l. χώρῳ sec. m. 4, sed in marg. add. itidem sec. m. γρ. χώ-
ρίῳ. 15. ἀπολαμβάνων Acgh. 16. προάστιον 4, sed i sec. m.
20. το om. Β. 22. ἐντεῦθεν δίαρμά

[ocr errors]

mut. in et.

19. ἀκτὶς 1.

κοῦντα ἄκραν τῆς Κυρηναίας προς νότον δίαρμά ἐστι σταδίων τρισχιλίων· εἰς δὲ Πάχυνον πρὸς δύσιν, τὸ τῆς Σικελίας άκρωτήριον, τετρακισχιλίων ἑξακοσίων, τινὲς δὲ τετρακισχιλίων φασίν· εἰς δὲ Μαλέας πρὸς ἕω ἑξακοσίων ἑβδομήκοντα κατακολ5 πίζοντι· εἰς δὲ Ὄνου γνάθον, ταπεινὴν χερρόνησον ἐνδοτέρω τῶν Μαλεών, πεντακοσίων εἴκοσι (πρόκειται δὲ κατὰ τούτου Κύθηρα ἐν τεσσαράκοντα σταδίοις, νῆσος εὐλίμενος, πόλιν ἔχουσα ὁμώνυμον, ἣν ἔσχεν Εὐρυκλῆς ἐν μέρει κτήσεως ἰδίας, ὁ καθ ̓ ἡμᾶς τῶν Λακεδαιμονίων ἡγεμών· περίκειται δὲ νησί10 δια πλείω, τὰ μὲν ἐγγύς, τὰ δὲ καὶ μικρὸν ἀπωτέρω)· εἰς δὲ Κώρυκον, ἄκραν τῆς Κρήτης, ἐγγυτάτω πλοῦς ἐστι σταδίων † διακοσίων πεντήκοντα.

2. Μετὰ δὲ Ταίναρον πλέοντι ἐπὶ τὴν Ὄνου γνάθον καὶ Α. 559 Μαλέας Αμαθοῦς ἐστι πόλις· εἶτ ̓ Ἀσίνη καὶ Γύθιον, τὸ τῆς 15 Σπάρτης ἐπίνειον, ἐν διακοσίοις καὶ τετταράκοντα σταδίοις ἱδρυμένον· ἔχει δ', ώς φασι, τὸ ναύσταθμον ὀρυκτόν· εἶθ ̓ ὁ Εὐρώτας ἐκδίδωσι μεταξὺ Γυθίου καὶ Ἀκραίων· τέως μὲν οὖν

ἐστιν εἰς πάχυνον εἰς δίσιν κτλ., omissis iis quae interiecta sunt, Bl
Pleth., sed punctis sub διαρμά ἐστι positis sec. m. in marg. Β add., quae
in reliquis codd. exhibentur. 1. ἄκραν δίαρμά ἐστι τῆς Κυρηναίας
πρὸς νότον codd., Cor. corr. ex Epit. 4. ἑξακόσιοι ἑβδομήκοντα Α
χοι Bl Epit., inde errore ortum χιλίων εβδομήκοντα, quod Tzsch. affert
ex m. 6. πεντακόσιοι εἴκοσι 4, numeri om. ΙΒ (in hoc qu' sec. m.
add.). κατὰ] καὶ Cor.
10. και om. edd.
9. λακεδαιμόνων Ι.
πεντήκοντα om. Β (sed sec. m. in marg. add.) l.

εἰς

11. κώρυ

Articu

στα

βον AC κόρυβον bghno ald., Xyl. corr. ἐγγύτατα ino ald.
lum omissum esse suspicatur Tzsch., ἐγγυτάτην coni. Grosk.
δίων πεντήκοντα, et a pr. m. sup. π add., 4 διακοσίων om. g σε b
διακοσίων καὶ πεντήκοντα k (sed priores duae voces expunctae viden-
tur) edd. At Grosk. de distantia inter Taenarum et Corycum h. 1.
agi recte statuens, numerumque διακοσίων a Strabone profectum non
esse inde suspicatus (id quod confirmari videtur ipsa codicis A scriptura,
ex qua reliquae omnes manarunt), ἑπτακοσίων valde probabiliter conie-
cit, coll. Χ, 475. 14. Ψαμαθοῦς hoc oppidum ab omnibus, qui eius
mentionem faciunt, Scylace, Pausania, Stephano, Plinio, Aeschine (epist. 1)
vocatur: unde et hic ita scribendum esse censuerunt Tzsch. Grosk. για

θιον, et et sup. i sec. m. add., Α. 17. ἀκταίων ΑΒEcghikno Ακριῶν Cor. ut supra p. 343.

ὁ πλοῦς ἐστι παρ' αἰγιαλὸν ὅσον διακοσίων καὶ τεσσαράκοντα σταδίων· εἶθ ̓ ἑλῶδες ὑπέρκειται χωρίον καὶ κώμη Ἕλος· πρότερον δ ̓ ἦν πόλις, καθάπερ καὶ Ὅμηρός φησιν·

οἵ τ ̓ ἄρ ̓ Ἀμύκλας εἶχον Ἕλος τ ̓, ἔφαλον πτολίεθρον· κτίσμα δ ̓ Ἑλίου φασὶ τοῦ Περσέως. ἔστι δὲ καὶ πεδίον και λούμενον Λεύκη· εἶτα πόλις ἐπὶ χερρονήσου ἱδρυμένη Κυπαρισ C. 364 σία, λιμένα ἔχουσα· εἶτα ἡ Ὄνου γνάθος, λιμένα ἔχουσα· εἶτα Βοία πόλις, εἶτα Μαλέαι· στάδιοι δ ̓ εἰς αὐτὰς ἀπὸ τῆς Ὄνου γνάθου πεντήκοντα καὶ ἑκατόν· ἔστι δὲ καὶ Ἀσωπὸς πόλις ἐν τῇ Λακωνικῇ.

5

10

3. Τῶν δ ̓ ὑφ ̓ Ὁμήρου καταλεγομένων τὴν μὲν Μέσσην οὐδαμοῦ δείκνυσθαί φασι· Μεσσόαν δ ̓ οὐ τῆς χώρας εἶναι μέσ ρος, [ἀλλὰ τῆς Σπάρτης, καθάπερ καὶ τὸ Λιμναῖον κατὰ τὸν Α. 560 [Θρᾷ]κα. ἔνιοι δὲ κατὰ ἀποκοπὴν δέχονται τὴν Μεσσήνην· εἴρηται γάρ, ὅτι καὶ αὐτὴ μέρος ἦν τῆς Λακωνικῆς· παραδεί- 15 γμασι δὲ χρῶνται τοῦ μὲν ποιητοῦ τῷ κρὶ καὶ δῶ καὶ μάψ, καὶ ἔτι·

ἥρως δ ̓ Αὐτομέδων τε καὶ Ἄλκιμος,

1. διακοσίων σταδίων om. Β (sed sec. m. inter versus add.) 7. Syllabae σαράκοντα στα in 4 perierunt, sed sec. m. restitutae sunt, sirnul tamen γρ. τεσσάρων itidem sec. m. add.: etenim cum is, qui codicem illum resarsit, h. 1. non inveniret in exemplo suo, quod poneret, dubius haesit, quomodo lacunam compleret: inde δ' est in b, τεσσάρων in no ald. Sed τεσσαράκοντα magis convenit et magnitudini lacunae, quae est in A, et locorum distantiae. 2. χώρα ΙΒ, sed in hoc lov sec. m. sup. α add. 3. καθάπερ καὶ et mox φησιν om. ΕΙΒ, sed

φασιν Α. 7. ἡ om. Ε. 10. Λακωνικῇ]

12. Μεσσόαν

in hoc sec. m. add.
πελοποννήσω Ε
[Θρᾷ]κα om. BEI Pleth.; nec
minus t, sed in hoc sec. m. in marg. add. usque ad τὸν: inde in ordi-
nem recepta sunt in q, ubi breve spatium vacuum relictum est post κατὰ
τὸν, sed postea lineolis alio atramento pictis haec verba circumdata sunt,
spatiumque istud simili lineola expletum. Haec causa fuit, cur omitte-
rentur in edd. 13. ἀλλὰ om. codd., sed cum quatuor fere literae h. 1.
perierint in A, recte restituit Cor. 14. Quatuor fere literae inter τὸν
et za cum margine perierunt, neque restitutae sunt in A: inde lacuna
h. 1. est in cghno, quam explere non dubitavi. Saepius enim gramma-
ticus clarissimus appellatur ὁ Θραξ, velut in Scholl. in Hom. Il. Π, 106.
Ω, 514. Μ, 158. Etymol. M. P. 747, 23. 18. ἥρως] ἵππους edd.,

« PreviousContinue »