Αἰτωλίαν, ὀνομάσαι τε ἀφ ̓ αὑτοῦ τὴν χώραν καὶ συνοικίσαι τὰς αὐτόθι πόλεις· τούτου δ' ἀπόγονον ὑπάρξαντα Ὄξυλον φίλον τοῖς περὶ Τήμενον Ηρακλείδαις ἡγήσασθαί τε τὴν ὁδὸν κατιοῦσιν εἰς τὴν Πελοπόννησον καὶ μερίσαι τὴν πολεμίαν αὐ τοῖς χώραν καὶ τἆλλα ὑποθέσθαι τὰ περὶ τὴν κατάκτησιν τῆς 5 χώρας, ἀντὶ δὲ τούτων λαβεῖν χάριν τὴν εἰς τὴν Ἠλείαν κάΘοδον, προγονικὴν οὖσαν, κατελθεῖν δὲ ἀθροίσαντα στρατιὰν ἐκ τῆς Αἰτωλίας ἐπὶ τοὺς κατέχοντας Επειοὺς τὴν Ἠλιν· ἀπαν τησάντων δὲ τῶν Ἐπειῶν μεθ ̓ ὅπλων, ἐπειδὴ ἀντίπαλοι ἦσαν αἱ δυνάμεις, εἰς μονομαχίαν προελθεῖν κατὰ ἔθος τι παλαιὸν 10 τῶν Ἑλλήνων Πυραίχμην Αἰτωλὸν Δέγμενον τ ̓ Ἐπειόν, τὸν μὲν Δέγμενον μετὰ τόξου ψιλόν, ὡς περιεσόμενον ῥᾳδίως ὁπλίτου διὰ τῆς ἑκηβολίας, τὸν δὲ μετὰ σφενδόνης καὶ πήρας λίθων, ἐπειδὴ κατέμαθε τὸν δόλον· τυχεῖν δὲ νεωστὶ ὑπὸ τῶν Αἰτωλῶν εὑρημένον τὸ τῆς σφενδόνης εἶδος· μακροβολωτέρας 15 δ ̓ οὔσης τῆς σφενδόνης, πεσεῖν τὸν Δέγμενον, καὶ κατασχεῖν τοὺς Αἰτωλοὺς τὴν γῆν, ἐκβαλόντας τοὺς Επειούς· παραλαβεῖν δὲ καὶ τὴν ἐπιμέλειαν τοῦ ἱεροῦ τοῦ Ὀλυμπίασιν, ἣν εἶχον οἱ † Ἀχαιοὶ· διὰ δὲ τὴν τοῦ Ὀξύλου φιλίαν πρὸς τοὺς Ἡρακλείδας συνομολογηθῆναι ῥᾳδίως ἐκ πάντων μεθ ̓ ὅρκου τὴν 20 C. 358 Ἠλείαν ἱερὰν εἶναι τοῦ Διός, τὸν δ ̓ ἐπιόντα ἐπὶ τὴν χώραν ταύτην μεθ ̓ ὅπλων ἐναγῆ εἶναι, ὡς δ ̓ αὕτως ἐναγῆ καὶ τὸν μὴ ἐπαμύνοντα εἰς δύναμιν· ἐκ δὲ τούτου καὶ τοὺς κτίσαντας τὴν Ἠλείων πόλιν ὕστερον ἀτείχιστον ἐᾶσαι, καὶ τοὺς δι ̓ αὐ τῆς τῆς χώρας ἰόντας στρατοπέδῳ, τὰ ὅπλα παραδόντας, ἀπο- 25

1. ἀφ ̓ αὑτοῦ pr. m. 4, sed sec. m. in sched. aggl. ἀφ ̓ ἑαυτοῦ, quod inde legitur in cghin Tzsch. Cor. 3. τῶν ὁδῶν Bkl edd. τὴν ὁδὸν, et o sup. η et alterum o sec. m. add., A. 4. τὴν ante Πελοπόννη σον om. Bkleghino (schedula enim agglut. obtectum erat in d) edd. αὐτῶν C. 6. ηλίαν A (sed in sched. aggl. ηλείαν sec. m ) ηρακλείαν ἱ ἤλιδα κ ήλυδα ald. 7. ἀθροίσαντας codd. στρατείαν Β στρατιάν, et et sup. i sec. m. add., Α. 8. ἐκ τῆς] ἐξ Bkl edd. 11. τ'] δ' codd. exc. Ο. 12. περιεπόμενον C. ὁπλίτην Acgino, sed in hoc ὁπλίτου sup. sec. m. add. 18. δὲ sec. m. add. in B, om. nk. ἱεροῦ om. l. 19. of om. B. Celerum quinam Achaei h. 1. nominari potuerint, haud intelligo: scriptum fuit a Strabone, ut opinor, οἱ Επειοί. τοῦ om. Bcg (?) kl edd. 21. ἐπὶ om. Ι.

του

λαμβάνειν μετὰ τὴν ἐκ τῶν ὅρων ἔκβασιν· Ἴφιτόν τε θεῖναι τὸν Ὀλυμπικὸν ἀγῶνα, ἱερῶν ὄντων τῶν Ἠλείων. ἐκ δὴ τῶν τοιούτων αὔξησιν λαβεῖν τοὺς ἀνθρώπους· τῶν γὰρ ἄλλων που λεμούντων ἀεὶ πρὸς ἀλλήλους, μόνοις ὑπάρξαι πολλὴν εἰρήνην, 5 οὐκ αὐτοῖς μόνον, ἀλλὰ καὶ τοῖς ξένοις, ὥστε καὶ εὐανδρῆσαι μάλιστα πάντων παρὰ τοῦτο. Φείδωνα δὲ τὸν Ἀργεῖον, δέκα- Α. 549 τον μὲν ὄντα ἀπὸ Τημένου, δυνάμει δ ̓ ὑπερβεβλημένον τοὺς κατ ̓ αὐτόν, ἀφ ̓ ἧς τήν τε λῆξιν ὅλην ἀνέλαβε τὴν Τημένου διεσπασμένην εἰς πλείω μέρη, καὶ μέτρα ἐξευρε τὰ Φειδώνια 10 καλούμενα καὶ σταθμοὺς καὶ νόμισμα κεχαραγμένον τό τε ἄλλο καὶ τὸ ἀργυροῦν, πρὸς τούτοις ἐπιθέσθαι καὶ ταῖς ὑφ ̓ Ἡρακλέους αἱρεθείσαις πόλεσι, καὶ τοὺς ἀγῶνας ἀξιοῦν τιθέναι αὐτόν, οὓς ἐκεῖνος ἔθηκε· τούτων δὲ εἶναι καὶ τὸν Ὀλυμπικόν· καὶ δὴ βιασάμενον ἐπελθόντα θεῖναι αὐτόν, οὔτε τῶν Ἠλείων 15 ἐχόντων ὅπλα, ὥστε κωλύειν, διὰ τὴν εἰρήνην, τῶν τε ἄλλων κρατουμένων τῇ δυναστείᾳ· οὐ μὴν τούς γε Ἠλείους ἀναγρά ψαι τὴν θέσιν ταύτην, ἀλλὰ καὶ ὅπλα κτήσασθαι διὰ τοῦτο καὶ ἀρξαμένους ἐπικουρεῖν σφίσιν αὐτοῖς· συμπράττειν δὲ καὶ Λακεδαιμονίους, εἴτε φθονήσαντας τῇ διὰ τὴν εἰρήνην εὐτυχία, 20 εἴτε καὶ συνεργοὺς ἕξειν νομίσαντας πρὸς τὸ καταλῦσαι τὸν Φείδωνα, ἀφῃρημένον αὐτοὺς τὴν ἡγεμονίαν τῶν Πελοποννησίων, [ἣν ἐκεῖ]νοι προεκέκτηντο· καὶ δὴ καὶ συγκαταλῦσαι τὸν Φείδωνα· τοὺς δὲ συγκατασκευάσαι τοῖς Ἠλείοις τήν τε Πι

2. Ολυμπιακὸν Beghiklno edd. — δή] δὲ Ino (?) ald.

5. οὐκ

ξένοις om. Β (sed sec. m. in marg. add.). 6. περὶ Β (sed utrique syllabae a sec. m. sup. add.) l. 9. φειδώνεια Bchkno edd. 10. τότε άλλα 4 (sed ἄλλο sec. m. sup. add.) hi. 12. εὑρεθεί σαις Aghio marg. n. 13. Ολυμπικόν, et a sec. m. add., Bh ολυμ πιακὸν kno edd. 16. yɛ] vɛ Acghi yɛ om. l. 17. διὰ ταῦτα Bhl ald.

αναγράψαι] ἀνα

18. και om. l. 20.

22.

σχέσθαι Pleth.
νομίσαντες Α. 21. πελοποννήσων Β (sed a sec. m. add.) l.
ἣν ἐκεῖνοι προεκέκτηντο om. Bk (sed sec. m. post add.) lu. In A cum
syllabae ἣν ἐκεῖ una cum margine interierint, secunda manus non resti-
tuit: inde ἣν ἐκεῖνοι om. cg (sed sec. m. add. ) h, sed in hoc sec. m.
post addidit ταύτην γὰρ οὗτοι, quae habet etiam i: ἣν ἐκεῖνοι praebent
no ex coniectura haud dubie, quae tamen confirmatur ipsa lacunae ma-
gnitudine in A. 23. τοὺς] τὸν no.

Strabo. II.

10

σᾶτιν καὶ τὴν Τριφυλίαν. ὁ δὲ παράπλους ἅπας ὁ τῆς νῦν Ἠλείας μὴ κατακολπίζοντι χιλίων ὁμοῦ καὶ διακοσίων ἐστὶ σταδίων. ταῦτα μὲν περὶ τῆς Ἠλείας.

CAPUT IV.

1. Ἡ δὲ Μεσσηνία συνεχής ἐστι τῇ Ἠλείᾳ, περινεύουσα τὸ 5 πλέον ἐπὶ τὸν νότον καὶ τὸ Λιβυκόν πέλαγος. αὕτη δ ̓ ἐπὶ μὲν Α. 550 τῶν Τρωικῶν ὑπὸ Μενελάῳ ἐτέτακτο, μέρος οὖσα τῆς Λακωνικῆς, ἐκαλεῖτο δ ̓ ἡ χώρα Μεσσήνη· τὴν δὲ νῦν ὀνομαζομένην πόλιν Μεσσήνην, ἧς ἀκρόπολις ἡ Ἰθώμη ὑπῆρξεν, οὔπω συνέC. 359 βαινεν ἐκτίσθαι· μετὰ δὲ τὴν Μενελάου τελευτήν, ἐξασθενη- 10 σάντων τῶν διαδεξαμένων τὴν Λακωνικήν, οἱ Νηλείδαι τῆς Μεσσηνίας ἐπῆρχον. καὶ δὴ κατὰ τὴν τῶν Ἡρακλειδών κάθοδον καὶ τὸν τότε γενηθέντα μερισμὸν τῆς χώρας ἦν Μέλανθος βασιλεὺς τῶν Μεσσηνίων καθ ̓ αὑτοὺς τασσομένων, πρότερον δ ̓ ὑπήκοοι ἦσαν τοῦ Μενελάου. σημεῖον δέ· ἐκ γὰρ τοῦ Μεσ- 15 σηνιακού κόλπου καὶ τοῦ συνεχούς Ασιναίου λεγομένου ἀπὸ τῆς Μεσσηνιακῆς Ἀσίνης αἱ ἑπτὰ ἦσαν πόλεις, ἃς ὑπέσχετο δώσειν ὁ Ἀγαμέμνων τῷ Ἀχιλλεῖ,

Καρδαμύλην Ενόπην τε καὶ Ἱρὴν ποιήεσσαν

Φηράς τε ζαθέας ἠδ ̓ Ἄνθειαν βαθύλειμον

καλήν τ' Αίπειαν καὶ Πήδασον ἀμπελόεσσαν,

οὐκ ἂν τάς γε μὴ προσηκούσας μήτ' αὐτῷ μήτε τῷ ἀδελφῷ ὑποσχόμενος. ἐκ δὲ τῶν Φηρῶν καὶ συστρατεύσαντας τῷ Μενελάῳ δηλοῖ ὁ ποιητής, τὸν δὲ ...... καὶ συγκαταλέγει τῷ

Verba χιλίων ἐστι om. Β (sed sec. m. in

marg.

2. Ηλίας Α. add.) I. 3. ταῦτα Ἠλείας om. Β (sed sec. m. in marg. add.) l. 9. μεσσήνης Α. 10. δὲ om. Al. 11. δὲ ante

5. μεσηνία Β.

τῶν add. Α. 12. ὑπῆρχαν Β. 15. ὑπήκοον οὖσαν 4, sed or sup. or,
ἦσαν sup. οὖσαν sec. m. add.: inde utrumque pr. m. scriptum exhibet
c, ὑπήκοον οὖσαν hi.
τῷ om. Bl. ald. 19.

τε Α.

τοῦ post ἦσαν om. l.
εἱρὴν 4, sed
23. συστρατεύοντας Bl

(sed in marg. sec. m. add.) / Pleth.

-

18.

et sec. m, in

om. Bl. ald.

mut. 22. ε]

24. τὸν δὲ κόλπῳ om. Β Post τὸν δὲ sex septemve lite

rae cum membrana deletae sunt in 4; praeterea in sched. agglut. sec. m. τὸν δὲ scriptum est, supra addito μὲν: inde τὸν μὲν καὶ, nulla lacuna indicata, begqtu, vòv dè καὶ hion, sed in hoc μὲν inter δὲ et καὶ

20

Λακωνικῷ καταλόγῳ, ἱδ[ρυμένον] ἐν τῷ Μεσσηνιακό κόλπο. ἔστι δ ̓ ἡ Μεσσήνη μετὰ Τριφυλίαν· κοινὴ δ ̓ ἐστὶν ἀμφοῖν ἄκρα, μεθ ̓ ἣν τὸ Κορυφάσιον καὶ ἡ Κυπαρισσία· ὑπέρκειται δ ̓ ὄρος ἐν ἑπτὰ σταδίοις τὸ Αἰγαλέον τούτου τε καὶ τῆς θα 5 λάττης.

2. Ἡ μὲν οὖν παλαιὰ Πύλος ἡ Μεσσηνιακή, ὑπὸ τῷ Αἰ γαλέῳ πόλις ἦν, κατεσπασμένης δὲ ταύτης ἐπὶ τῷ Κορυφα σίῳ τινὲς αὐτῶν ᾤκησαν· προσέκτισαν δ ̓ αὐτὴν Ἀθηναῖοι τὸ Α. 551 δεύτερον ἐπὶ Σικελίαν πλέοντες μετ' Εὐρυμέδοντος καὶ Στρα 10 τοκλέους, ἐπιτείχισμα τοῖς Λακεδαιμονίοις. αὐτοῦ δ ̓ ἐστὶ καὶ ἡ Κυπαρισσία ἡ Μεσσηνιακὴ καὶ ἡ καὶ ἡ προσκει

post add.

Intercidisse videtur nomen Οίτυλον (cf. infra p. 360 in. et 11. Β, 585): τὸ μὲν καὶ Tzsch. Cor. (hic om. καὶ) ex coni. Cas. et interpret. Guarini. συγκαταλέγοντα t συγκαταλέγων q edd. ἐν ante τῷ add. Cor. 1. Syllabae ρυμένον cum membrana interciderunt, nec sec. m.

τὸν

S:

restitutae sunt in A, sed in sched, agglut. haec exhibentur καταλόγῳ
inde spatium vacuum complurium vocum post καταλόγῳ relictum in chi,
τὴν δὲ spatio vacuo post δὲ relicto et τὸν sec. m. inter versus addito n,
τὸν δὲ bou ald. τὸ δὲ Tzsch. Cor. ex Cas. coni. 2. Syllaba Τρι cum
intercidisset in A, sec. m. in sched. agglut. restituta est: sed quantum
ex spatii magnitudine coniicere licet, pr. m. μετὰ τὴν τριφυλίαν scriptum
fuerat. 7. κατεσπαρμένοις np. ἐπὶ, et sec. m. sup. ὑπὸ, Α ὑπὸ
Bl ald. 8. αὐτῶν om. no.
ᾤκισαν, et η sup. i sec. m. add., Α.
προσεκτήσαντο ald. 9. Σοφοκλέους Cor. ex Palmer. coni. (v.
Exercitatt. p. 309) coll. Thucyd. IV, 2, ubi Sophocles dux nominatur istius
expeditionis una cum Eurymedonte. Aliam viam ingressus Wesseling.
(ad Diod. XII, 60) proposuit ἐπὶ pro και, expeditionem istam Archonte
Stratocle susceptam recte statuens. Cui coniecturae ipsa facilitate maxime
commendabili hoc quoque favere videatur, quod syllabae τος καὶ στρα
in A deletae ac sec. m. postea additae sunt, ut suspicari possis pr. m.
aliud quid scriptum fuisse. Id tamen mihi parum est verisimile: neque
confidentius affirmaverim, quid Strabo scripserit. 10. καὶ
καὶ ἡ
om. Β (sed sec. m. in marg. add. καὶ ἡ κυπαρισσία ἡ μεσσηνιακή) ι.
In A post decem fere literae cum margine interciderunt, praeterea,
quod schedula agglutinata obtectum fuerat, sec. m. non est restitutum, ut
καὶ bis legatur lacuna interiecta: idem cernitur in ch; καὶ semel posi-
tum est, vacuo spatio subinde relicto, in g' ac, nullo tamen lacunae signo,
in bno edd. Strabo scripserat, ni fallor, καὶ ἡ Πρωτὴ νῆσος. προ-
κειμένη Cor.

μένη πλησίον τοῦ Πύλου Σφαγία νῆσος, ἡ δ ̓ αὐτὴ καὶ Σφα-
κτηρία λεγομένη, περὶ ἣν ἀπέβαλον ζωγρίᾳ Λακεδαιμόνιοι τρια-
κοσίους ἐξ ἑαυτῶν ἄνδρας ὑπ ̓ Ἀθηναίων ἐκπολιορκηθέντας.
κατὰ δὲ τὴν παραλίαν ταύτην * αἱ* τῶν Κυπαρισσίων πελά-
γιαι πρόκεινται δύο νῆσοι προσαγορευόμεναι Στροφάδες, τετρα- 5
κοσίους ἀπέχουσαι μάλιστά πως τῆς ἠπείρου σταδίους ἐν τῷ
Λιβυκῷ καὶ μεσημβρινῷ πελάγει. φησὶ δὲ Θουκυδίδης ναύ-
σταθμον ὑπάρξαι τῶν Μεσσηνίων ταύτην τὴν Πύλον· διέχει
δὲ Σπάρτης τετρακοσίους.

3. Ἑξῆς δ ̓ ἐστὶ Μεθώνη· ταύτην δ ̓ εἶναί φασι τὴν ὑπὸ 10
τοῦ ποιητοῦ Πήδασον προσαγορευομένην μίαν τῶν ἑπτά, ὧν
ὑπέσχετο τῷ Ἀχιλλεῖ ὁ Ἀγαμέμνων· ἐνταῦθα Αγρίππας τὸν
τῶν Μαυρουσίων βασιλέα τῆς Ἀντωνίου στάσεως ὄντα Βόγον
κατὰ τὸν πόλεμον τὸν Ἀκτιακὸν διέφθειρε, λαβὼν ἐξ ἐπίπλου
τὸ χωρίον.

15

4. Τῇ δὲ Μεθώνῃ συνεχής ἐστιν ὁ Ἀκρίτας, ἀρχὴ τοῦ Μεσσηνιακού κόλπου· καλοῦσι δ ̓ αὐτὸν καὶ Ἀσιναῖον ἀπὸ Ἀσίνης, C. 360 πολίχνης πρώτης ἐν τῷ κόλπῳ, ὁμωνύμου τῇ Ἑρμιονικῇ. αὕτη Α. 552 μὲν οὖν ἡ ἀρχὴ πρὸς δύσιν τοῦ κόλπου ἐστί, πρὸς ἕω δὲ αἱ καλούμεναι Θυρίδες, ὅμοροι τῇ νῦν Λακωνικῇ τῇ κατὰ Κιναί- 20 διον καὶ Ταίναρον. μεταξὺ δὲ ἀπὸ τῶν Θυρίδων ἀρξαμένοις

2. περὶ ἦν] ἐν ᾗ Pleth 4. ai Cor. asteriscis recte inclusit: nullo enim modo ferendum est. κυπαρισσῶν c; videtur scribendum Κυπαρισσιέων s. Κυπαρισσέων (cf. ad p. 345); nam urbis nomen, quod mulato modo tenore restitui posset, minus commodum. 8. Malim διέχειν: cf. Thuc. IV, 3. 9. σταδίους ante τετρακοσίους add. edd. Hoc fere loco in marg. n adnotata sunt haec: τόδε ἐγὼ Κυριακὸς εἰς Μεσσηνια κὴν Πύλον ἐπίγραμμα εὗρον (sequitur titulus, qui est in Boeckhii Corp. Inscr. no. 1323) καὶ νυνὶ δὲ ταύτην ἐλαττωμένην Πύλον πόλιν Βείτιλον καλοῦσιν: cf Praef. Vol. I, p. xxxv. 12. om. Bk ald. 13. τῶν om. Bk, sed in hoc postea add. 18. πρώτης ἐν τῷ κόλπῳ om. B (sed sec. m. in marg. add.) El. αὕτη ἐστί om. ΒΕΙ. 20. Θυρίδος Ε. Κιναίδιον καὶ om. BElk, sed in hoc postea add.; Kıναίθιον praebent edd. inde a Xyl. nulla ratione. Sed Κιναίδιον νίκ sanum videatur: quapropter Falc. iam pridem coniecit Καινήπολιν, nimia audacia quidem illud, sed Καινὴ (ita Ptolem. III, 15 nominat urbem illam) aliqua ratione in ista scriptura latere crediderim.