Utque lacus suberant, ubi, quanquam diruta, servat Ignem Trojanum et Vestam colit Alba minorem, Obstitit intranti miratrix turba parumper.
Ut cessit, facili patuerunt cardine valvæ. Exclusi spectant admissa opsonia Patres.
Itur ad Atridem. Tum Picens, Accipe, dixitat 65 Privatis majora focis: genialis agatur Iste dies, stomachum laxare saginis, propera Et tua servatum consume in sæcula rhombum. Ipse capi voluit: quid apertius? et tamen illi Surgebant cristæ. Nihil est, quod credere de se Non possit, quum laudatur dîs æqua potestas. Sed deerat pisci patinæ mensura. Vocantur Ergò in consilium proceres, quos oderat Ille; In quorum facie miseræ magnæque sedebat Pallor amicitiæ. Primus, clamante Liburno, Currite! jam sedit! raptâ properabat abollâ eta Pegasus, attonitæ positus modò villicus Urbi.
Anne aliud tunc præfecti? quorum optimus atque
Interpres legum sanctissimus, omnia quanquam
Temporibus diris tractanda putabat inermi idd Justitiâ. Venit et Crispi jucunda senectus, Cujus erant mores, qualis facundia, mite Ingenium maria ac terras populosque regenti Quis comes utilior, si clade et peste sub illâ Sævitiam damnare et honestum afferre liceret Consilium? Sed quid violentius aure tyranni, Cum quo de pluviis, aut æstibus, aut nimboso Vere locuturi fatum pendebat amici? Ille igitur nunquam direxit brachia contra Torrentem, nec civis erat, qui libera posset Verba animi proferre, et vitam impendere vero. Sic multas hiemes atque octogesima vidit
Solstitia, his armis illâ quoque tutus in aulâ. Proximus ejusdem properabat Acilius ævi
Cum juvene, indigno, quem mors tam sæva maneret,
Et Domini gladiis tam festinata; sed olim
Prodigio par est cum nobilitate senectus;
Unde fit, ut malim fraterculus esse gigantis.
Profuit ergò nihil misero, quòd cominus ursos Figebat Numidas, Albanâ nudus arenâ Venator. Quis enim jam non intelligat artes Patricias? quis priscum illud miretur acumen, Brute, tuum? Facile est barbato imponere regi.
Nec melior vultu, quamvis ignobilis, ibat Rubrius, offensæ veteris reus atque tacendæ, Et tamen improbior satiram scribente cinædo. Montani quoque venter adest abdomine tardus; Et matutino sudans Crispinus amomo,
Quantùm vix redolent duo funera; sævior illo Pompeius tenui jugulos aperire susurro; Et, qui vulturibus servabat viscera Dacis,
Fuscus, marmoreâ meditatus prælia villâ,
Et cum mortifero prudens Veiento Catullo,
Qui nunquam visæ flagrabat amore puellæ,
Grande et conspicuum nostro quoque tempore monstrum!
Cæcus adulator, dirusque a ponte satelles,
Dignus Aricinos qui mendicaret ad axes,
Blandaque devexæ jactaret basia rhedæ.
Nemo magis rhombum stupuit: nam plurima dixit In lævam conversus ; at illi dextra jacebat Bellua sic pugnas Cilicis laudabat, et ictus, Et pegma, et pueros inde ad velaria raptos. Non cedit Veiento: sed, ut fanaticus, œstro Percussus, Bellona, tuo divinat, et, Ingens Omen habes, inquit, magni clarique triumphi: Regem aliquem capies, aut de temone Britanno Excidet Arviragus: peregrina est bellua: cernis Erectas in terga sudes? Hoc defuit unum Fabricio, patriam ut rhombi memoraret, et annos. Quidnam igitur censes? conciditur? Absit ab illo Dedecus hoc, Montanus ait: testa alta paretur, Quæ tenui muro spatiosum colligat orbem. Debetur magnus patinæ subitusque Prometheus. Argillam atque rotam citiùs properate; sed ex hoc Tempore jam, Cæsar, figuli tua castra sequantur. Vicit digna viro sententia. Noverat ille
Luxuriam imperii veterem, noctesque Neronis
Jam medias, aliamque famem, quum pulmo Falerno
Arderet. Nulli major fuit usus edendi
Tempestate meâ. Circeis nata forent, an
Lucrinum ad saxum, Rutupinove edita fundo
Ostrea, callebat primo deprêndere morsu;
Et semel adspecti littus dicebat echini. Surgitur, et misso proceres exire jubentur Consilio, quos Albanam dux magnus in arcem Traxerat attonitos, et festinare coactos,
Tanquam de Cattis aliquid torvisque Sygambris
Dicturus, tanquam et diversis partibus orbis Anxia præcipiti venisset epistola pinnâ.
Atque utinam his potiùs nugis tota ille dedisset Tempora sævitiæ, claras quibus abstulit Urbi, Ilustresque animas impune, et vindice nullo! Sed periit, postquam cerdonibus esse timendus Cœperat: hoc nocuit Lamiarum cæde madenti.
Si te propositi nondum pudet, atque eadem est mens, Ut bona summa putes, alienâ vivere quadrâ ; Si potes illa pati, quæ nec Sarmentus iniquas Cæsaris ad mensas, nec vilis Galba tulisset: Quamvis jurato metuam tibi credere testi. Ventre nihil novi frugalius. Hoc tamen ipsum Defecisse puta, quod inani sufficit alvo :
Nulla crepido vacat? nusquam pons, et tegetis pars Dimidiâ brevior? Tantine injuria cœnæ ? Tam jejuna fames, quum pol sit honestius illic Et tremere, et sordes farris mordere canini? Primo fige loco, quòd tu discumbere jussus Mercedem solidam veterum capis officiorum. Fructus amicitiæ magnæ cibus: imputat hunc rex, Et, quamvis rarum, tamen imputat. Ergò duos post
Si libuit menses neglectum adhibere clientem, Tertia ne vacuo cessaret culcita lecto;
Unà simus, ait. Votorum summa! Quid ultrà
Quæris? Habet Trebius, propter quod rumpere somnum
Jurgia proludunt; sed mox et pocula torques
Saucius, et rubrâ deterges vulnera mappâ, Inter vos quoties libertorumque cohortem Pugna Saguntinâ fervet commissa lagenâ. Ipse capillato diffusum consule potat, Calcatamque tenet bellis socialibus uvam, Cardiaco nunquam cyathum missurus amico.
Cras bibet Albanis aliquid de montibus, aut de Setinis, cujus patriam titulumque senectus Delevit multâ veteris fuligine testæ ;
Quale coronati Thrasea Helvidiusque bibebant Brutorum et Cassî natalibus. Ipse capaces Heliadum crustas, et inæquales beryllo
Virro tenet phialas: tibi non committitur aurum ; Vel, si quando datur, custos affixus ibidem, Qui numeret gemmas, unguesque observet acutos. Da veniam præclara illîc laudatur iaspis. Nam Virro, ut multi, gemmas ad pocula transfert A digitis, quas in vagina fronte solebat Ponere zelotypo juvenis prælatus Iarbæ. Tu Beneventani sutoris nomen habentem Siccabis calicem nasorum quatuor, ac jam Quassatum, et rupto poscentem sulfura vitro. Si stomachus domini fervet vinoque ciboque ; Frigidior Geticis petitur decocta pruinis.
Non eadem vobis poni modò vina querebar: Vos aliam potatis aquam. Tibi pocula cursor Gætulus dabit aut nigri manus ossea Mauri, Et cui per mediam nolis occurrere noctem, Clivosæ veheris dum per monumenta Latinæ. Flos Asiæ ante ipsum, pretio majore paratus, Quàm fuit et Tulli census pugnacis, et Anci, Et, ne te teneam, Romanorum omnia regum
Frivola. Quod quum ita sit, tu Gætulum Ganymedem
Respice, quum sities. Nescit tot millibus emptus
Pauperibus miscere puer: sed forma, sed ætas
Digna supercilio. Quando ad te pervenit ille?. Quando vocatus adest calidæ gelidæque minister? Quippe indignatur veteri parere clienti,
Quòdque aliquid poscas, et quòd se stante recumbas. Maxima quæque domus servis est plena superbis.
Ecce alius quanto porrexit murmure panem Vix fractum, solidæ jam mucida frusta farinæ, Quæ genuinum agitent, non admittentia morsum ! Sed tener, et niveus, mollique siligine factus Servatur domino: dextram cohibere memento. Salva sit artocopi reverentia. Finge tamen te Improbulum; superest illîc, qui ponere cogat. Vis tu consuetis audax conviva canistris Impleri, panisque tui novisse colorem ?
Scilicet hoc fuerat, propter quod, sæpè relictâ
Conjuge, per montem adversum, gelidasque cucurri
Esquilias, fremeret sævâ quum grandine vernus
Jupiter, et multo stillaret pænula nimbo!
Adspice, quàm longo distendat pectore lancem,
Quæ fertur domino, squilla, et quibus undique septa
Asparagis, quâ despiciat convivia caudâ,
Propter quod Romæ cum Bocchare nemo lavatur, Quod tutos etiam facit a serpentibus Afros. Mullus erit domino, quem-misit Corsica, vel quem Tauromenitanæ rupes, quando omne peractum est Et jam defecit nostrum mare, dum gula sævit, Retibus assiduis penitus scrutante macello Proxima, nec patimur Tyrrhenum crescere piscem. Instruit ergò focum provincia: sumitur illinc Quod captator emat Lenas, Aurelia vendat. Virroni muræna datur, quæ maxima venit Gurgite de Siculo: nam, dum se continet Auster, Dum sedet et siccat madidas in carcere pennas, Contemnunt mediam temeraria lina Charybdim. Vos anguilla manet longæ cognata colubræ, Aut glacie adspersus maculis Tiberinus, et ipse Vernula riparum pinguis torrente cloacâ, Et solitus mediæ cryptam penetrare Suburæ.
Ipsi pauca velim, facilem si præbeat aurem. Nemo petit, modicis quæ mittebantur amicis A Senecâ, quæ Piso bonus, quæ Cotta solebat Largiri; namque et titulis et fascibus olim Major habebatur donandi gloria: solum Poscimus, ut cœnes civiliter. Hoc face, et esto, Esto, ut nunc multi, dives tibi, pauper amicis.
Anseris ante ipsum magni jecur, anseribus par Altilis, et flavi dignus ferro Meleagri Fumat aper post hunc tradentur tubera, si ver Tunc erit, et facient optata tonitrua cœnas Majores. Tibi habe frumentum, Alledius inquit, O Libye; disjunge boves, dum tubera mittas!
Structorem interea, ne qua indignatio desit,
« PreviousContinue » |