haec, non magistratus aut Romanam urbem videri. Abrumperet vitam ab ea civitate, cuius caritatem olim, nunc et aspectum exuisset.

20

29. Cum per haec atque talia Marcellus, ut erat torvus ac minax, voce voltu oculis ardesceret, non illa nota et celebritate periculorum sueta iam senatus maestitia, sed novus et altior pavor manus et tela militum cernentibus. Simul ipsius Thraseae venerabilis species obversabatur; et erant qui Helvidium quo- 5 que miserarentur, innoxiae adfinitatis poenas daturum. Quid Agrippino obiectum nisi tristem patris fortunam ? Quando et ille perinde innocens Tiberii saevitia concidisset. Enimvero Montanum probae iuventae neque famosi carminis, quia protulerit ingenium, extorrem agi.

ΙΟ

30. Atque interim Ostorius Sabinus Sorani accusator ingreditur orditurque de amicitia Rubellii Plauti, quodque proconsulatum Asiae Soranus pro claritate sibi potius adcommodatum quam ex utilitate communi egisset, alendo seditiones civitatium. Vetera haec sed recens et quo discrimini patris filiam conec- 5 tebat, quod pecuniam magis dilargita esset. Acciderat sane pietate Serviliae (id enim nomen puellae fuit), quae caritate erga parentem, simul inprudentia aetatis, non tamen aliud consultaverat quam de incolumitate domus, et an placabilis Nero, an cognitio senatus nihil atrox adferret. Igitur accita est in 10 senatum, steteruntque diversi ante tribunal consulum grandis aevo parens, contra filia intra vicesimum aetatis annum, nuper marito Annio Pollione in exilium pulso viduata desolataque, ac ne patrem quidem intuens, cuius onerasse pericula videbatur.

31. Tum interrogante accusatore, an cultus dotales, an detractum cervici monile venum dedisset, quo pecuniam faciendis magicis sacris contraheret, primum strata humi longoque fletu et silentio, post altaria et aram complexa "nullos" inquit

3. pro claritate. He charges Soranus with having regarded the proconsulate of Asia (the highest honour that a senator could enjoy, III. 32, N.) as merely a tribute due to his pre-eminence, and that he had encouraged the rivalry of its cities in order to fish in troubled waters.

6. quod pecuniam magis. II. 27, N. II. diversi. Face to face. ante tribunal consulum. IV. 8, N. 31. 4. altaria et aram. The distinction between these words is not clearly

5 "impios deos, nullas devotiones, nec aliud infelicibus precibus invocavi quam ut hunc optimum patrem tu, Caesar, vos, patres, servaretis incolumem. Sic gemmas et vestes et dignitatis insignia dedi, quo modo si sanguinem et vitam poposcissent. Viderint isti, antehac mihi ignoti, quo nomine sint, quas artes 10 exerceant: nulla mihi principis mentio nisi inter numina fuit. Nescit tamen miserrimus pater et, si crimen est, sola deliqui."

32. Loquentis adhuc verba excipit Soranus proclamatque non illam in provinciam secum profectam, non Plauto per aetatem nosci potuisse, non criminibus mariti conexam: nimiae tantum pietatis ream separarent, atque ipse quamcumque sortem 5 subiret. Simul in amplexus occurrentis filiae ruebat, nisi interiecti lictores utrisque obstitissent. Mox datus testibus locus; et quantum misericordiae saevitia accusationis permoverat, tantum irae P. Egnatius testis concivit. Cliens hic Sorani, et tunc emptus ad opprimendum amicum, auctoritatem 10 Stoicae sectae praeferebat, habitu et ore ad exprimendam imaginem honesti exercitus, ceterum animo perfidiosus, subdolus, avaritiam ac libidinem occultans; quae postquam pecunia reclusa sunt, dedit exemplum praecavendi, quo modo fraudibus involutos aut flagitiis commaculatos, sic specie bonarum artium 15 falsos et amicitiae fallaces.

33. Idem tamen dies et honestum exemplum tulit Cassii Asclepiodoti, qui magnitudine opum praecipuus inter Bithynos, quo obsequio florentem Soranum celebraverat, labentem non deseruit, exutusque omnibus fortunis et in exilium actus, aequi5 tate deum erga bona malaque documenta. Thraseae Soranoque et Serviliae datur mortis arbitrium. Helvidius et Paconius

understood. From an expression of Quintilian (aris altaria imponere), it is supposed that the altaria were the sacred things upon the ara, or perhaps a grating to hold the fire. In this case, the altar is that of Venus Genetrix.

"nullos"-"impios deos." Divinities not admitted by the senate to a place in the Roman Pantheon were impii, and it was illegal to worship them (XV. 44, N.).

5. nullas devotiones. II. 69, N. Sc. adhibui.

6. tu, Caesar. Nero, though absent, is apostrophised (VI. 8, N.).

9. isti. The magicians to whom Celer had introduced her, and whom he now arrayed as witnesses against her.

32. 4. separarent. Her case from his. 8. P. Egnatius (Celer).

12. pecunia reclusa. When his avarice had brought his guilt to daylight, he gave an example that we should be on our guard as much against hypocrites and time-servers as against the open villains who are clothed in fraud or steeped in debauchery.

33. 4. aequitate deum. Through the indifference of the gods to good and evil actions (XIV. 12, N.).

Italia depelluntur. Montanus patri concessus est, praedicto ne in re publica haberetur. Accusatoribus Eprio et Cossutiano quinquagies sestertium singulis, Ostorio duodecies et quaestoria insignia tribuuntur.

ΙΟ

5

34. Tum ad Thraseam in hortis agentem quaestor consulis missus vesperascente iam die. Inlustrium virorum feminarumque coetum frequentem egerat, maxime intentus Demetrio Cynicae institutionis doctori, cum quo, ut coniectare erat intentione vultus et auditis, si qua clarius proloquebantur, de natura animae et dissociatione spiritus corporisque inquirebat, donec advenit Domitius Caecilianus ex intimis amicis et ei quid senatus censuisset exposuit. Igitur flentes queritantesque qui aderant facessere propere Thrasea neu pericula sua miscere cum sorte damnati hortatur, Arriamque temptantem mariti 10 suprema et exemplum Arriae matris sequi monet retinere vitam filiaeque communi subsidium unicum non adimere.

35. Tum progressus in porticum illic a quaestore reperitur, laetitiae propior, quia Helvidium generum suum Italia tantum arceri cognoverat. Accepto dehinc senatus consulto Helvidium et Demetrium in cubiculum inducit; porrectisque utriusque brachii venis, postquam cruorem effudit, humum super spargens, 5 propius vocato quaestore "libamus" inquit "Iovi liberatori. Specta, iuvenis; et omen quidem di prohibeant, ceterum in ea tempora natus es, quibus firmare animum expediat constantibus exemplis." Post lentitudine exitus graves cruciatus adferente, obversis in Demetrium***

7. Italia depelluntur. Simple relegatio without confiscation.

Montanus patri concessus est. Montanus was forgiven for the sake of his father, a friend of Nero, and a noted epicure; but a warning was given that he must not enter public life, nor seek any office.

8. Eprio et Cossutiano. They received £42,000 each; Ostorius Sabinus, who was an eques, received £10,000 (I. 75, N.) and quaestorian rank (I. 15, N.), to make him eligible to the senate.

34. 1. quaestor consulis. Since 38 B.C. each consul had been allowed two quaestores for the transaction of his business. 3. coetum-egerat. For coegerat.

4. Cynicae institutionis. Cynics differed little from Stoics, except in an affected brusqueness and neglect of dress.

conjectare erat. Int. 43.

5. de natura animae. He was accustomed to say: "Nero can kill me, but not destroy me ”—Ὁ γὰρ Νέρων ἀποκτείναι μέν με δύναται, ἀπολέσαι δὲ οὐ δύναται.

12. filiaeque communi. Fanniae. 35. 6. Jovi liberatori. XV. 64, N. 7. juvenis. A quaestor was twentyfour to twenty-seven years old (III. 29, N.).

9. graves cruciatus. XV. 63, N. 10. obversis in Demetrium. Sc. oculis. See Schol. in Juv. V. 36.

[The remainder of the sixteenth book of the Annals is lost. It contained the events of the years 66, 67, and 68 A.D., thus connecting it with the Histories, which began with the year 69.]

10

INDEX.