Wyd hen snarrt de Trumpett, de Pauken bullern un rummeln,

Lüüd loopt 'nin un heruut; awerst de Dode

liggt still.

jo, jo! Wo fang' ickt an, Ju't to nomen,

Wat de Ogen dar seht, wat de Ohren dar

Keiser un

hört?

Königen, Herren, Madamms un gråsige Mörders,

All mit Glasogen blank sitten un stahn dar

rundrům.

Treffen up't Kleed hett de Een, de Anner en ålenlang Släpkleed,

Un vóór dem Galgengesichd båv Jy mit
Gråsen torüg.

Nürige Kraam is, uutfleht an Wand un up Disch un up Bank ook,

Kugels loopt dar Barg an, holten Trumpetters,

blaas't.

Up dem Disch sitt en Keerl, van Holt, en Türk

schall et wåsen,

Hett en' Röhr in der Mund: Snackt in de
Röhr Iy nu 'nin,

4

Fragt ám naa Dût un naa Dat, wat Núms in der Weld Ju můgd seggen,

Antwoord't de Keerl Ju drup, as et en
Preester nich kann.

Dummrig ward Jy, verblüfft, as dád Ju de
Hawen fick apen,

Wiss un warrafftig! so'n Türk hett up den
Düwel studeert.

Tryngreti.

Moder, wat seggt See dartoo? Klaasjochen pleggt nich to leegen;

Kumme de Sunndag heran, mütten den Krims: krams wy sehn.

Nu, so swyg doch un laat Klaasjochen wyder vertellen.

Klaasjochen.

Klar word ick hüút nich darmit! Sadd'c_doch nich Ogen genog,

Allens to sehn un nich Ohren genog dat Allens to hören.

Dufflig wurd ick in'm Kopp, datt ick de Döör nich mehr sehg.

Allens gung mit my 'rům! De grote Keiser van

Frankryk,

Mit synem nürigen Buuk, up dem Rüggen de

Hand,

In der Hand de Snuuvdoos, 'n golden Steern up dem Bussen,

Un en dreeflöhr'ge Schyv linksch an fyn dreekantig'n Hood:

Wiss un warrafftig! hee nickkoppd', as wull hee. seggen: "Klaasjochen,

"Kummang wu porte wou?" Was ick vers baafd nich, nu wurd' ick't. Kraßfoot floog'ck achter uut un wei mit myn'm Hood een, twee, dreemal,

Un "Serv'tor, noch recht woll; segg Hee, wo steiht et mit Am?"

Sád'ck, man as'c't hadd seggt, dar schull'n Jy dat Lachen mal hören,

Dat twee upschaten Sleev 'runtslaan dåden

by my.

To my fülvst brogd' my 't un hastig dåd ic my 'rům drei'n,

& Beet

Hahld' den Eenen foorts an: "Weet Hee

worddwer Hee lacht?"

Huw! dar snowen Ju beid un keeken my starr dörch de Brill an;

“Dummer Bauer!" såd' d' Een, fransch schulld' de Anner dar mank.

Ick awerst kwåld' my nich d'rum, of't Fransche Fransch was, of Düüdschfransch,

Sád': "Myn wyse Muschuh, was Hee man sülvft hyr nich dumm,

“Dumm un slöökssig dartoo, bedenk Hee de vôdr: nehme Sellschop,

"Dee hyr steiht un sitt, schell un schimpfeer Hee hyr nich!

"Weeren wy buten un weeren so fyne Lüüd nich rund um uns,

"Lehrd' Äm de dumme Buur wiss un warrafftig

Bescheed."

Middlerwyl hadd 'n oolde vermöögende Herr sick

herůmdrei't,

Un as de wyse Muschüh noch syn' Swysstill nich versloot,

Såd' de vermöögende Herr, in der Hand synen defftigen Rohrstock,

Un ene duffgolldne Kád lang an der Uhr in

der Fick:

"Laat hee Buren betámen, vam Buur is vaken

to lehren,

“Unse - Modenmuschühs sünd noch warrafftig

nich fyn.

"Kykte dörch Brillen s' ook, so seht see doch darum sick sülvst ̧`nich,

"Grass wassen hört see doch nich, fünd jům åhr' Ohren ook lang."

Datt dy dat Wåder! as weeren see mit der Swắp döwer't Muul slaan,

Sweegen de Modenmuschühs, drückden sick sachten henuut.

Tryngreti.

Weh my, Jochen! de Stryd is, meen ick, wyd nich to söken:

Wahr Dy, wahr Dy vóór Stryd, datt Dy de Puckel nich brennt!

Klaasjochen.

Nu, Tryngretjen, man still! Mit so twee Mais håkden güng't woll,