The Birds of Aristophanes

ΥΠΟΘΕΣΙΣ.

Δύο εἰσὶν ̓Αθήνηθεν ἐκκεχωρηκότες πρεσβῦται διὰ τὰς δίκας. Που ρεύονται δὲ πρὸς τὸν Τηρέα ἔποπα γενόμενον, πευσόμενοι παρ ̓ αὐτοῦ ποία ἐστὶ πόλις εἰς κατοικισμὸν βελτίστη. Χρῶνται δὲ τῆς ὁδοῦ καθηγεμόσιν ὀρνέοις, ὁ μὲν κορώνῃ, ὁ δὲ κολοιῷ. Ονομάζονται δὲ ὁ μὲν Πεισθέταιρος, ὁ δὲ Εὐελπίδης, ὃς καὶ πρότερος ἄρχεται. Η σκηνὴ ἐν ̓Αθήναις. Τὸ δρᾶμα τοῦτο τῶν ἄγαν δυνατῶς πεποιημένων.

Εδιδάχθη ἐπὶ Χαβρίου διὰ Καλλιστράτου ἐν ἄστει, ὃς ἦν δεύτερος τοῖς Ορνισι, πρῶτος ̓Αμειψίας Κωμασταῖς, τρίτος Φρύνιχος Μονοτρόπῳ. Εστι δὲ λέ. Φοβερὰ δὲ τότε τοῖς ̓Αθηναίοις τὰ πράγματα. Τό τε γὰρ ναυτικὸν ἀπώλετο περὶ Σικελίαν, Λάμαχος οὐκ ἔτι ἦν, Νικίας ἐτεθνήκει, Δεκέλειαν ἦσαν τειχίσαντες Λακεδαιμόνιοι, Αγις ὁ Λακεδαιμονίων στρατηγὸς περιεκάθητο τὴν ̓Αττικήν, ̓Αλκιβιάδης τὰ Λακεδαιμονίων ἐφρόνει καὶ ἐκκλησιάζων συνεβούλευε τὰ χρηστὰ Λακεδαιμονίοις. Ταῦτα αἱ ̓Αθηναίων συμφοραί, διὰ ταῦτα αἱ ̓Αθηναίων φυγαί. Καὶ ὅμως οὐκ ἀπείχοντο τοῦ κακοπραγμονεῖν καὶ συκοφαντεῖν.

ΑΛΛΩΣ.

Τῆς τῶν ̓Αθηναίων πολιτείας τὸ μέγιστον ἦν κλέος αὐτόχθοσι γενέσθαι, καὶ αὕτη φιλοτιμία πρώτη τὸ μηδέπω μηδεμιᾶς πόλεως φανείσης αὐτὴν πρῶτον ἀναβλαστῆσαι. ̓Αλλὰ τῷ χρόνῳ ὑπὸ προεστώτων πονηρῶν καὶ πολιτῶν δυσχερῶν ἀνετέτραπτο, καὶ διωρθοῦτο πάλιν. Ἐπὶ οὖν τοῦ Δεκελεικοῦ πολέμου, πονηρῶν τινῶν τὰ πράγματα ἐγχειρισθέντων, ἐπισφαλὴς γέγονεν ἡ παρ ̓ αὐτῶν κατάστασις. Καὶ ἐν μὲν ἄλλοις δράμασι διὰ τῆς κωμῳδικῆς ἀδείας ἤλεγχεν ̓Αριστοφάνης τοὺς κακῶς πολιτευομένους, φανερῶς μὲν οὐδαμῶς, οὐ γὰρ ἐπὶ τούτῳ ἦν, λεληθότως δέ, ὅσον ἀνῆκεν ἀπὸ κωμῳδίας προσκρούειν. Ἐν δὲ τοῖς ̓́Ορνισι καὶ μέγα τι διανενόηται. Ὡς γὰρ ἀδιόρθωτον ἤδη νόσον τῆς πολιτείας νοσούσης καὶ διεφθαρμένης ὑπὸ τῶν προεστώτων, ἄλλην τινὰ πολιτείαν αἰνίττεται, ὡσανεὶ συγκεχυμένων τῶν καθεστώτων· οὐ μόνον δὲ τοῦτο, ἀλλὰ καὶ τὸ σχῆμα ὅλον καὶ τὴν φύσιν, εἰ δέοι, συμβουλεύει μετατίθεσθαι πρὸς τὸ ἠρεμαίως βιοῦν. Καὶ ἡ μὲν ἀπότασις αὕτη. Τὰ δὲ κατὰ θεῶν βλάσφημα ἐπιτηδείως ᾠκονόμηται. Καινῶν γάρ φησι τὴν πόλιν προσδεῖσθαι θεῶν, ἀφροντιστούντων τῆς κατοικίας ̓Αθηνῶν

τῶν ὄντων καὶ παντελῶς ἠλλοτριωκότων αὑτοὺς τῆς χώρας. ̓Αλλ ̓ ὁ μὲν καθόλου στίχος τοιοῦτος. Εκαστον δὲ τῶν κατὰ μέρος οὐκ εἰκῆ, ἀλλ ̓ ἄντικρυς ̓Αθηναίων καὶ τῶν παρ ̓ αὐτοῖς ἐγχειριζομένων τὰ κοινὰ ἐλέγχει τὴν φαύλην διάθεσιν, ἐπιθυμίαν ἐγκατασπείρων τοῖς ἀκούουσιν ἀπαλλαγῆναι τῆς ἐνεστώσης μοχθηρᾶς πολιτείας. Υποτίθεται γὰρ περὶ τὸν ἀέρα πόλιν, τῆς γῆς ἀπαλλάσσων· ἀλλὰ καὶ βουλὰς καὶ συνόδους ὀρνίθων, ταῖς ̓Αθηναίων δυσχεραίνων. ̓Αλλὰ καὶ ὅσα παίζει, ἐπίσκοπον, ἢ ψηφισματογράφον, ἢ τοὺς λοιποὺς εἰσάγων, οὐχ ἁπλῶς, ἀλλὰ γυμνοῖ τὰς πάντων προαιρέσεις, ὡς αἰσχροκερδείας ἕνεκεν χρηματίζονται. Εἶθ ̓ ὕστερον καὶ τὸ θεῖον εἰς ἀπρονοησίαν κωμῳδεῖ. Τὰ δὲ ὀνόματα τῶν γερόντων πεποίηται, ὡς εἰ πεποιθοίη ἕτερος τῷ ἑτέρῳ καὶ ἐλπίζοι ἔσεσθαι ἐν βελτίοσι. Τινὲς δέ φασι τὸν ποιητὴν τὰς ἐν ταῖς τραγῳδίαις τερατολογίας ἐν μὲν ἄλλοις διελέγχειν, ἐν δὲ τοῖς νῦν τὴν τῆς Γιγαντομαχίας συμπλοκὴν ἕωλον ἀποφαίνων, ὄρνισιν ἔδωκε διαφέρεσθαι πρὺς θεοὺς περὶ τῆς ἀρχῆς.

Ἐπὶ Χαβρίου τὸ δρᾶμα καθῆκεν εἰς ἄστυ διὰ Καλλιστράτου· εἰς δὲ Λήναια τὸν ̓Αμφιάραον ἐδίδαξε διὰ Φιλωνίδου. Λάβοι δ ̓ ἄν τις τοὺς χρόνους ἐκ τῶν πέρυσι γενομένων ἐπὶ ̓Αριστομνήστου τοῦ πρὸ Χαβρίου. Αθηναῖοι γὰρ πέμπουσι τὴν Σαλαμινίαν, τὸν ̓Αλκιβιάδην μεταστελλόμενοι ἐπὶ κρίσει τῆς τῶν μυστηρίων ἐκμιμήσεως. Ὁ δὲ ἄχρι μὲν Θουρίου εἵπετο τοῖς μεθήκουσιν, ἐκεῖθεν δὲ δρασμὸν ποιησάμενος εἰς Πελοπόννησον ἐπεραιώθη. Τῆς δὲ μετακλήσεως μέμνηται καὶ ̓Αριστοφάνης, ἀποκρύπτων μὲν τὸ ὄνομα, τὸ δὲ πρᾶγμα δηλῶν ἐν οἷς γέ φησι

Μηδαμῶς

Ἡμῖν παρὰ θάλατταν, ἵν ̓ ἀνακύψεται
Κλητῆρ ̓ ἄγουσ ̓ ἕωθεν ἡ Σαλαμινία.

ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΟΥΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΥ.

Διὰ τὰς δίκας φεύγουσιν ̓Αθήνας δύο τινές·
Οἱ πρὸς τὸν ἔποπα, τὸν λεγόμενον Τηρέα,
Ἐλθόντες ἠρώτων ἀπράγμονα πόλιν

Εἷς δ ̓ ὄρνις ἔποπι συμπαρὼν μετὰ πλειόνων
Πτηνῶν διδάσκει, τί δύνατ ̓ ὀρνίθων γένος,
Καὶ πῶς, ἐάν περ κατὰ μέσον τὸν ἀέρα
Πόλιν κτίσωσι, τῶν θεῶν τὰ πράγματα
Αὐτοὶ παραλήψοντ ̓. Ἐκ δὲ τοῦδε φάρμακον
Πτέρυγάς τ' ἐποίουν· ἠξίωσαν δ ̓ οἱ θεοί,
Ἐπίθεσιν οὐ μικρὰν ὁρῶντες γενομένην.

Translation of

The Birds,

with holes and Observations taken from Prof. C. C. Felton's remarks during recitations of

1853.

of the Class of Cambridge Nov. 1851.

The Scene opens, and discovers the two old)
men _Enelpides and Peisthebairos,
who had left Athens on account of the
Contentions there, surrounded by
and impassable mountains
They have as
kclaw
jack claw who are

quides,

a raven.

and

to conduct them.

Ee to is, king of birds for the purpose of enquiring of him if he knows of any Eity free from Strifes and suits.

τῶν ὄντων καὶ παντελῶς ἀλλοτριωκότων αὑτοὺς τῆς χώρας. ̓Αλλ ̓ ὁ μὲν καθόλου στίχος τοιοῦτος. Εκαστον δὲ τῶν κατὰ μέρος οὐκ εἰκῆ, ἀλλ ̓ ἄντικρυς ̓Αθηναίων καὶ τῶν παρ' αὐτοῖς ἐγχειριζομένων τὰ κοινὰ ἐλέωνει τὴν φαύλην διάθεσιν. ἐπιθυμίαν ἐγκατασπείρων τοῖς ἀκούουσιν

E. W

you

The Birds.

(got

bid me up, where the tree appears ?

P. May you burst; but this one

те

back

again

of mine croaks

E. Why. Sh wretched man, do we wander up & down? We shall parish in vain wandering

over