ΟΡΝΙΘΕΣ.

ΕΠΟΨ.

19

Του ιού.

Ana

Μὰ γῆν, μὰ παγίδας, μὰ νεφέλας, μὰ δίκτυα,
Μὴ γὼ νόημα κομψότερον ἤκουσά πω·
Ωστ ̓ ἂν κατοικίζοιμι μετὰ σοῦ τὴν πόλιν,

Εἰ ξυνδοκοίη τοῖσιν ἄλλοις ὀρνέοις.

ΠΕΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ.

ξεμαι

harrati

Τίς ἂν οὖν τὸ πρᾶγμ ̓ αὐτοῖς διηγήσαιτο; Κανταβε

195

ΕΠΟΨ.

Ἐγὼ γὰρ αὐτοὺς βαρβάρους ὄντας πρὸ τοῦ
Εδίδαξα τὴν φωνὴν, ξυνὼν πολὺν χρόνον.

ΠΕΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ.

Πῶς δῆτ ̓ ἂν αὐτοὺς ξυγκαλέσειας ;

ΕΠΟΨ.

Ρᾳδίως.

Δευρὶ γὰρ ἐμβὰς αὐτίκα μάλ' ἐς τὴν λόχμην,

Ἔπειτ ̓ ἀνεγείρας τὴν ἐμὴν ἀηδόνα,

Καλοῦμεν αὐτούς· οἱ δὲ νῶν τοῦ φθέγματος

Εάνπερ ἐπακούσωσι, θεύσονται δρόμῳ.

ΠΕΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ.

*Ω φίλτατ' ορνίθων σὺ, μή νυν ἕσταθι·

̓Αλλ ̓ ἀντιβολῶ σ ̓, ἄγ ̓ ὡς τάχιστ' ἐς τὴν λόχμην

Εσβαινε κανέγειρε τὴν ἀηδόνα.

Arap. dim. ac.

ΕΠΟΨ.

"Αγε σύννομέ μοι, παῦσαι μὲν ὕπνου,

Λύσον δὲ νόμους ἱερῶν ὕμνων,

205

210

An. dim. ac.

Anapest, & Jambs.

Οὓς διὰ θείου στόματος θρηνεῖς,

Τὸν ἐμὸν καὶ σὸν πολύδακρυν Ἴτυν

Ελελιζομένη διεροῖς μέλεσιν

με κιση. Γένυος ξουθῆς·

ac

Ο κ. δύνας Καθαρὰ χωρεῖ διὰ φυλλοκόμου
Μίλακος ἠχὼ πρὸς Διὸς ἕδρας,
Ιν ̓ ὁ χρυσοκόμας Φοῖβος ἀκούων.
Τοῖς σοῖς ἐλέγοις ἀντιψάλλων
Ελεφαντόδετον φόρμιγγα, θεῶν

4η και η Ιστησι χορούς·

αιθεν ας Διὰ δ ̓ ἀθανάτων στομάτων χωρεῖ (κ. και Εύμφωνος ὁμοῦ

Αν δεν τα θεία μακάρων ολολυγή.

(Αὐλεϊ.)

Jamb. trim. Acat.

ΠΕΙΣΘΕΤΑΙΡΟΣ.

*Ω Ζευ βασιλεῦ, τοῦ φθέγματος τοὐρνιθίου
Οἷον κατεμελίτωσε τὴν λόχμην ὅλην.

215

220

225