Willem de Clercq naar zijn dagboek: 1811-1824, met een portret naar de teekening van CouwenbergH.D. Tjeenk Willink, 1888 - 394 pages |
Other editions - View all
Common terms and phrases
aanteekeningen alles Almelo alors assez avait avond bien Bilderdijk blik C'est Caroline chose choses Clercq conscriptie Costa d'autres d'une Da Costa dagboek denkbeeld dichter dien diligence eenige eindelijk elkander Enfin été être faire fait faut Felix Meritis Fijenoord Français fransche geest geheel geloof gelukkig genoeg geschiedenis gevoel godsdienst goed grand Grieken groote hart hartelijk heerlijke heerscht heid heilige Helmers hommes HOOFDSTUK hooger hunne improvisatie improviseeren j'ai jamais jours koning Kozakken kracht kristelijke Kristen Kristendom Kristus kunst l'Empereur l'on letterkunde leven liefde mais maken menschen moed moest Muller n'est Napoleon nieuwe nouvelle onze oogenblik Petersburg peut plaisir poésie predestinatie qu'il qu'on quelques rien Rupel Rusland scheen schijnt schoon slechts sont temps thans Tollens tout trop tusschen vader verzen Voilà volk Voltaire vriend vrouw waarachtig weinig Willem de Clercq zeide zelfs zelven ziel zien zijner zooveel zulk
Popular passages
Page 124 - Damals trat kein grässliches Gerippe Vor das Bett des Sterbenden. Ein KUSS Nahm das letzte Leben von der Lippe, Seine Fackel senkt
Page 227 - Want uit hem, en door hem, en tot hem zijn alle dingen. Hem zij de heerlijkheid in eeuwigheid.
Page 309 - Maar wanneer de zinloosheid van verwaten duisterlingen, door een helschen geest geleid, God-zelv' naar de kroon durft dingen, troonen en altaren schokt, 's werelds loop dreigt om te zetten, krijg verkondt aan orde en wetten, en op alles wat de menschheid eenmaal heilig achtte wrokt; Als een monsterlijke leer onder snood verdichte namen, 't menschdom nooden durft tot de eer zich Gods naam en wet te schamen; en, steeds verder voortgespoed, denkkracht en gevoel ontgeestlijkt, heel de menschlijkheid...
Page 304 - Oosten, eens het erfdeel van uw vaadren. U toch werd Isrels lier vertrouwd, Als gij den ramp uws stams aanschouwt, Maar nog tot Sions God 't geloovig oog durft heffen, Voor d' onderdaan van 't spoor gedwaald Het heilig regt der vorsten maalt, En godlijk' oorsprong in hun pligten leert beseffen.
Page 228 - Christusvereering nog beneden de eeredienst van het genie verlaagd en van de blijde boodschap des hemels: 'Ik doop u in den naam des Vaders, des Zoons en des Heiligen Geestes...
Page 309 - Ook gy voelt uw wezenlijke waarde! Wat is Dichtkunst? harmony tusschen hemelen en aarde! De adem Gods in onze borst brengt geen aandrift om te slopen, maar om banden aan te knoopen tusschen mensch en mensch en Engel, tusschen 't schepsel en zijn Vorst! Toonen we ons de dienaars Gods, om in 't oproer dezer dagen Welk een glorie, dierbre Vrind! als die Duivel van ontbinden, die heel 't aardrijk wil verslinden, slechts d' aan God getrouwen dichter vrij en onomstootlijk vindt!
Page 312 - Ja, als de golven van de zee, Voert ons de storm des boezems mee, Wij zwichten als het riet, gebeukt door noordenwinden. Gelukkig die dien stormwind tart, Bekend met d' afgrond van zijn hart. De bron van 't heil in God en in zich zelf kan vinden. Ja, menig zeegning lacht ons aan. Wij zien twee dierbren bij ons staan, Wij zien in daad en hoop, ons in ons kroost herleven, Wij weten dat ons God aanschouwt, Wij weten wat de hoop vertrouwt, Dat zelfs de zandwoestijn een waterbron kan geven. Zag niet het...
Page 313 - ... toekomst stormen voed, Vereend van hart en zang, den storm der tijden tegen. Stel gij uw eernaald in uw lied, Die 't nakroost nog met eerbied ziet, En huw aan Neerlands eik de morgenlandsche palmen; Uw zang doorzweve d'ouden tijd, En, aan der vadren glans gewijd, Doe hij Jesaïas moed of Josephs deugd weergalmen. Voor mij, hoe spoedig sterft mijn lied, Het leeft in eeuwge zangen niet, En zoekt in 't menschlijk hart zich slechts een weg te banen; 't Versterft als 't ongeziene kaf, Zoo valt het...
Page 309 - ... s werelds loop dreigt om te zetten, krijg verkondt aan orde en wetten, en op alles wat de menschheid eenmaal heilig achtte wrokt; Als een monsterlijke leer onder snood verdichte namen, 't menschdom nooden durft tot de eer zich Gods naam en wet te schamen; en, steeds verder voortgespoed, denkkracht en gevoel ontgeestlijkt, heel de menschlijkheid verbeestlijkt, en den laatsten vonk des hemels in haar borst verstikken doet! Dan, dan grijpe ik naar mijn luit, als de krijgsman naar zijn degen, daag...
Page 305 - Washington, ziedaar mijn liberalen. Ja, welke vorm ons heilig scheen, In 't heerlijkst doelwit zijn wij een; Ziet van der Alpen kruin twee beken nederschieten ; Dees stort in 't Middellandsche zout, Daar die de Noorderzee aanschouwt, Doch eens doet de Oceaan hun stroomnat samenvlieten. Zoo zijn het godsdienst, vriendschap, deugd, Waar beider ziel zich in verheugt, En schoon ge uw vlucht verheft met onnavolgbre krachten, Staar ik verrukt dien luister aan En waar met mijnen roem voldaan, Zoo 'k naar...