ĀtamāTeja Priṇṭiṅga Praisa, 1965 - 119 pages |
Common terms and phrases
ਉਸ ਉਹ ਉਤੇ ਉਮਰ ਅਸਾਂ ਅਸੀਂ ਅੱਖੀਆਂ ਅੱਗ ਅਜ ਅਜੇ ਅੱਥਰੂ ਅੰਦਰ ਆਈ ਆਪਣਾ ਆਪਣੀ ਆਪਣੇ ਇਸ ਇਸਨੂੰ ਇਹ ਇਕ ਏਸ ਸਕਦਾ ਸਕਿਆ ਸੱਚ ਸਜਨ ਸਭ ਸਮੇਂ ਸਾਂ ਸਾਨੂੰ ਸੀ ਸੂਰਜ ਹੱਥ ਹਨ ਹਰ ਹਵਾ ਹਾਂ ਹੀ ਹੁਣ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਹੋ ਹੋਇਆ ਹੋਏ ਹੋਂਦ ਹੋਰ ਕਦੇ ਕਬਰ ਕਰ ਕਰਕੇ ਕਰਦਾ ਕਵੀ ਕਿ ਕਿਸ ਕਿਸੇ ਕੀ ਕੀਤਾ ਕੁਝ ਕੇ ਕੋਈ ਕੌਣ ਗਈ ਗਏ ਗਗਨ ਗ਼ਜ਼ਲ ਗਿਆ ਚਾਨਣ ਚਾਰ ਚੋਂ ਜਦ ਜਨਮ ਜਾ ਜਾਂਦਾ ਜਾਂਦੇ ਜਿਸ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਜੀ ਜੀਵਨ ਜੇ ਜੋ ਤਕ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤਾਂ ਤਾਰਾ ਤਾਰੇ ਤੂੰ ਤੇ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਥਾਂ ਦਾ ਦਿਨ ਦਿਲ ਦੀ ਦੀਆਂ ਦੀਪ ਦੁਨੀਆਂ ਦੂਰ ਦੇ ਦੋ ਧਰਤ ਧਰਤੀ ਨਹੀਂ ਨਹੀਂ ਹੈ ਨਜ਼ਰ ਨਵੇਂ ਨਾ ਨਾਲ ਨਾਲੋਂ ਨੀ ਨੂੰ ਨੇ ਪਰ ਪਾ ਪਾਪ ਪਿਆਰ ਪੈਰ ਫਿਰ ਫੁੱਲ ਫੇਰ ਬਹੁਤ ਬਣ ਮਹਿਕ ਮਨੁੱਖ ਮੇਰਾ ਮੇਰੀ ਮੇਰੇ ਮੈਂ ਮੈਨੂੰ ਯਾਦ ਰਹੀ ਰਹੇ ਰੰਗ ਰਾਹ ਰਾਤ ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਰੋਸ਼ਨੀ ਲਈ ਲਏ ਲਿਆ ਵਲ ਵਾਲੇ ਵਿਚ ਵੀ ਵੇ ਵੇਖ